W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „ponáhľať“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ponaglać: czasownik przechodni
ponawiać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
ponabijać: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik zwrotny
ponacinać
ponadawać
ponalewać: czasownik przechodni
ponaglić
ponagrywać: czasownik przechodni
ponakładać: czasownik przechodni
ponakrywać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
ponalepiać: czasownik przechodni
ponapychać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
ponarzekać
ponabierać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
ponaciągać
ponaklejać: czasownik przechodni
ponakręcać: czasownik przechodni
ponarzucać: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: ponawiać , ponaglać , ponalewać , ponadawać , ponacinać , ponabijać , ponarzucać , ponakręcać , ponaklejać , ponaciągać , ponabierać , ponarzekać , ponapychać , ponalepiać , ponakrywać , ponakładać , ponagrywać i ponaglić

ponaglać <‑la; cz. prz. ‑aj; f. dk. ponaglić> [ponaglatɕ] CZ. cz. przech.

ponaglać kogoś do czegoś

jdn zu etw mahnen

ponaglać kogoś, żeby coś zrobił

jdn drängen, etw zu tun

I . ponawiać <‑ia; f. dk. ponowić> [ponavjatɕ] CZ. cz. przech.

ponawiać prośby, próby:

II . ponawiać <‑ia; f. dk. ponowić> [ponavjatɕ] CZ. cz. zwr. (ból)

sich B. wieder einstellen

I . ponabijać <‑ja> [ponabijatɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot. (nabić dużo czegoś)

ganz voll machen

ponabijać broń

laden

ponabijać sienniki

II . ponabijać <‑ja> [ponabijatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot. (naśmiewać się z kogoś)

ponacinać [ponatɕinatɕ]

ponacinać f. dk. od nacinać

Zobacz też nacinać

I . nacinać <‑na; f. dk. naciąć [lub po‑]> [natɕinatɕ] CZ. cz. przech.

1. nacinać (ściąć dużo):

naciąć [czegoś] kwiatów

viel von etw [ab]schneiden

2. nacinać (zrobić nacięcie):

nacinać korę drzewa

nacinać płytkę

3. nacinać pot. (oszukać):

[he]reinlegen pot.

II . nacinać <‑na; f. dk. naciąć [lub po‑]> [natɕinatɕ] CZ. cz. zwr. (dać się oszukać)

[he]reinfallen pot.

ponadawać [ponadavatɕ]

ponadawać f. dk. od nadawać

Zobacz też nadawać

I . nadawać <nadaje; f. dk. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] CZ. cz. przech.

1. nadawać (przydzielać, przyznawać):

nadawać komuś coś ziemię

jdm etw zuteilen [o. zuweisen]

nadawać komuś coś prawa, odznaczenie, tytuł

nadawać komuś coś imię

geben

2. nadawać (zmieniać wygląd, kształtować):

nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie

etw C. Gestalt/Wert/Bedeutung geben

3. nadawać (przekazywać za pomocą fal radiowych):

nadawać audycję, program, sygnał

nadawać audycję, program, sygnał

4. nadawać (wysyłać):

nadawać list, paczkę

II . nadawać <nadaje; f. dk. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] CZ. cz. nieprzech. tylko ndk. pot.

1. nadawać (mówić dużo):

unablässig reden

reden wie ein Wasserfall r.m. pot.

2. nadawać (obgadywać):

nadawać na kogoś

über jdn tratschen pej. pot.

nadawać na kogoś

III . nadawać <nadaje; f. dk. nadać [lub po‑]> [nadavatɕ] CZ. cz. zwr.

nadawać się do czegoś

sich B. zu etw eignen

nadawać się do czegoś

zu etw gut geeignet sein

do niczego się nie nadawać

zu [o. für] nichts taugen

ponalewać <‑wa> [ponalevatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

ponalewała kompotu do szklanek

sie goss Kompott in die Gläser

ponaglić [ponaglitɕ]

ponaglić f. dk. od ponaglać

Zobacz też ponaglać

ponaglać <‑la; cz. prz. ‑aj; f. dk. ponaglić> [ponaglatɕ] CZ. cz. przech.

ponaglać kogoś do czegoś

jdn zu etw mahnen

ponaglać kogoś, żeby coś zrobił

jdn drängen, etw zu tun

ponagrywać <‑wa> [ponagrɨvatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. ponagrywać (nagrać dużo):

ponagrywać

[viel] aufnehmen

ponagrywała teledyski na kasetę

sie hat die Videoclips auf Kassette aufgenommen

2. ponagrywać pot. (załatwić komuś jakieś sprawy):

ponagrywać

etw für jdn erledigen

ponakładać <‑da> [ponakwadatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. ponakładać (nałożyć dużo):

ponakładać

[viel von etw] legen

ponakładać ciasta na talerz

viel Kuchen auf den Teller legen

2. ponakładać (założyć dużo na siebie):

ponakładać

ponakładali na siebie ciepłe ubrania

sie zogen viele warme Sachen an

3. ponakładać (obarczyć czymś):

ponakładać

[mit etw] belasten

ponakładać

szef ponakładał na niego dodatkowe obowiązki

der Chef r.m. belastete ihn mit zusätzlichen Pflichten

I . ponakrywać <‑wa> [ponakrɨvatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. ponakrywać (przykryć dużo czegoś lub kogoś):

ponakrywać

ponakrywała dzieci kołdrami

sie deckte die Kinder mit Decken zu

2. ponakrywać pot. (złapać dużo osób):

ponakrywać

schnappen pot.

policja ponakrywała wszystkich złodziei w okolicy

die Polizei r.ż. schnappte alle Diebe in der Umgebung

II . ponakrywać <‑wa> [ponakrɨvatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

ponakrywać

sich B. bedecken

ponalepiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [ponalepjatɕ] CZ. cz. przech.

ponalepiać

ponalepiać reklamy na słupach

Reklame auf Säulen kleben

I . ponapychać <‑cha> [ponapɨxatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot.

ponapychać

vollstopfen pot.

II . ponapychać <‑cha> [ponapɨxatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot. (najeść się)

ponapychać

sich B. vollstopfen pot.

ponarzekać [ponaʒekatɕ]

ponarzekać f. dk. od narzekać

Zobacz też narzekać

narzekać <‑ka; f. dk. po‑> [naʒekatɕ] CZ. cz. nieprzech.

narzekać na coś

über etw B. klagen

narzekać na coś

sich B. über etw B. beschweren

I . ponabierać <‑ra> [ponabjeratɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. ponabierać (nabierać dużo):

ponabierać

[viel] schöpfen

ponabierać wody do butelek

viel Wasser in die Flaschen schöpfen

2. ponabierać pot. (oszukać wiele osób):

ponabierać

[nacheinander viele Personen] neppen [o. prellen] pot.

ponabierać koleżanki (oszukać)

die Kolleginnen prellen

ponabierać koleżanki (nabrać)

die Kolleginnen zum Narren halten [o. veralbern]

II . ponabierać <‑ra> [ponabjeratɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot. (oszukiwać się)

ponabierać

betrogen werden

ponabierać

sich B. [gegenseitig] betrügen

ponaciągać [ponatɕoŋgatɕ]

ponaciągać f. dk. od naciągać

Zobacz też naciągać

I . naciągać <‑ga; f. dk. naciągnąć [lub po‑]> [natɕoŋgatɕ] CZ. cz. przech.

1. naciągać (naprężać):

naciągać linę, łuk

2. naciągać (nakładać):

naciągać strunę, płótno

3. naciągać buty, sweter:

naciągać (wkładać)

(nasunąć) naciągać na głowę kołdrę

die Decke über den Kopf ziehen

4. naciągać (nadwerężać):

naciągać mięsień

naciągać mięsień

5. naciągać pot. (oszukiwać):

nie dam się tak łatwo naciągnąć

mich kann man nicht so leicht betrügen

6. naciągać (wykorzystywać):

7. naciągać pot. (nakłaniać):

naciągać kogoś na pożyczkę/100 złotych

jdn anpumpen/jdm 100 Zloty aus der Tasche ziehen przen. pot.

8. naciągać przen. (przedstawiać nierzetelnie):

naciągać argumenty

an den Haaren herbeiziehen pot.

naciągane dowody

an den Haaren herbeigezogene Beweise r.m. l.mn. pot.

II . naciągać <‑ga; f. dk. naciągnąć [lub po‑]> [natɕoŋgatɕ] CZ. cz. nieprzech.

naciągać (nabierać koloru, smaku) (herbata)

ponaklejać <‑ja> [ponaklejatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

ponaklejać

[viel von etw] aufkleben

ponaklejać

[viel von etw] ankleben

ponakręcać <‑ca> [ponakrentsatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

ponakręcać

ponakręcać zegary z kukułką

die Kuckucksuhren aufziehen

ponarzucać <‑ca> [ponaʒutsatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. ponarzucać (na[w]rzucać wiele czegoś):

ponarzucać ubrań na krzesło

Kleider auf den Stuhl werfen

ponarzucać kamieni do rowu

Steine in den Graben werfen

2. ponarzucać (narzucić na siebie wiele sztuk odzieży):

ponarzucać

sich C. etw überziehen

ponarzucać

sich C. etw überwerfen

3. ponarzucać (zmusić):

ponarzucać

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski