W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „zaniżona“ w polsko » niemiecki słowniku (Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

zanurzony: przymiotnik i przysłówek
zanikowy: przymiotnik i przysłówek
garnizon: rzeczownik
zaniechać: czasownik przechodni
zaniedbać
zaniknąć
zaniemóc: czasownik nieprzechodni
zaniedbany: przymiotnik i przysłówek
osadzona: rzeczownik
zantagonizować
zaniżać: czasownik przechodni
zanik: rzeczownik
zanim: spójnik
zanieść
zanikać: czasownik nieprzechodni
zanikły: przymiotnik i przysłówek

Widzisz podobne wyniki: zanurzony , garnizon , zanikowy , zaniedbać , zaniechać , zanikły , zanikać , zanieść , zanim , zanik , zaniżyć , zaniżać , zantagonizować , osadzona , zaniedbany , zaniemóc i zaniknąć

zanurzony [zanuʒonɨ] PRZYM. t. podn.

zanikowy [zaɲikovɨ] PRZYM.

1. zanikowy (szczątkowy):

verschwindend gering

2. zanikowy MED.:

zmiany zanikowe mięśni

Muskelschwund r.m.

garnizon <D. ‑u, l.mn. ‑y> [garɲizon] RZ. r.m. WOJSK.

1. garnizon (oddział):

Garnison r.ż.

2. garnizon (obszar):

Garnison r.ż.

Standort r.m.

zaniechać <‑cha> [zaɲexatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

fallen lassen [o. fallenlassen] przen.

zaniechać czegoś

auf etw B. verzichten

zaniechać czegoś

von etw absehen

zaniedbać [zaɲedbatɕ]

zaniedbać f. dk. od zaniedbywać

Zobacz też zaniedbywać

I . zaniedbywać <‑buje; f. dk. zaniedbać> [zaɲedbɨvatɕ] CZ. cz. przech.

zaniedbywać dom, pracę:

zaniedbywać

vernachlässigen

II . zaniedbywać <‑buje; f. dk. zaniedbać> [zaɲedbɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zaniedbywać (przestać dbać o wygląd):

zaniedbywać

sich B. gehen lassen [o. gehenlassen] przen.

2. zaniedbywać (przestać wypełniać obowiązki):

zaniedbywać się w obowiązkach

seine Pflichten vernachlässigen

zaniknąć [zaɲiknoɲtɕ]

zaniknąć f. dk. od zanikać

Zobacz też zanikać

zanikać <‑ka; f. dk. zaniknąć> [zaɲikatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. zanikać (ginąć z pola widzenia):

außer Sicht geraten

2. zanikać:

zanikać (przestawać istnieć) (uczucia)

zanikać (tradycja, gatunek)

3. zanikać:

zanikać (stawać się nierozpoznawalnym)

zanikać (stawać się nierozpoznawalnym)

zanikać (głos)

zanikać (obraz)

zanikać (obraz)

sich B. auflösen

zanikać (tętno)

zaniemóc <‑może; pret ‑ógł, ‑ogła, ‑ogli> [zaɲemuts] CZ. cz. nieprzech. f. dk. podn.

zaniedbany [zaɲedbanɨ] PRZYM.

zaniedbany dziecko, pies

vernachlässigt

zaniedbany dziecko, pies

zaniedbany mieszkanie

zaniedbany obowiązki

vernachlässigt

osadzona [osadzona] RZ. r.ż.

osadzona → osadzony

Zobacz też osadzony , osadzony

osadzony² (-na) <D. ‑nego, l.mn. ‑ni> [osadzonɨ] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak przym.

osadzony (-na)

Inhaftierte(r) mf

osadzony (-na)

Gefängnisinsasse(-insassin) r.m. (r.ż.)

naczelnik przepytał wszystkich osadzonych

der Gefängnisdirektor r.m. befragte alle Inhaftierten

osadzony¹ [osadzonɨ] PRZYM.

akcja osadzona w czasach antycznych

in der Antike angesiedelte [o. spielende] Handlung r.ż.

drzwi osadzone na zawiasach

in die Scharniere eingesetzte [o. in die Angeln gehängte] Tür r.ż.

głęboko osadzone oczy

tiefliegende Augen ntpl

zantagonizować [zantagoɲizovatɕ]

zantagonizować f. dk. od antagonizować

Zobacz też antagonizować

antagonizować <‑zuje; f. dk. z‑> [antagoɲizovatɕ] CZ. cz. przech. podn.

antagonizować

zamiast godzić, antagonizować kogoś

anstatt jdn zu versöhnen, jdn entzweien

zamiast godzić, antagonizować coś

anstatt etw in Einklang zu bringen, es einander entgegensetzen

zaniżać <‑ża> [zaɲiʒatɕ], zaniżyć [zaɲiʒɨtɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

zaniżać stawki, poziom

stark herabsetzen

zaniżać stawki, poziom

nach unten drücken

zaniżać cenę czegoś

den Preis von etw drücken

zanik <D. ‑u, l.mn. ‑i> [zaɲik] RZ. r.m.

1. zanik (zanikanie):

Schwinden r.n.

Rückgang r.m.

2. zanik MED.:

Schwund r.m.

zanik pamięci

Gedächtnisschwund r.m.

zanik mięśni

Muskelschwund r.m.

zanim [zaɲim] SPÓJ.

bevor

ehe

zanim przyjadę, zadzwonię

bevor ich komme, rufe ich an

zanim nie sprawdzę

bevor ich das geprüft habe

zanim się pożegnam,...

ehe ich mich verabschiede, ...

zanim się obejrzysz, będzie znowu zima

ehe du dich´s versiehst, ist schon wieder Winter

zwroty:

zanim tłusty spadnie, chudy przepadnie przysł.

bevor der Dicke r.m. abnimmt, ist der Dünne r.m. verhungert

zanieść [zaɲeɕtɕ]

zanieść f. dk. od zanosić

Zobacz też zanosić

I . zanosić <‑si; f. dk. zanieść> [zanoɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. zanosić (dostarczać):

zanieść dziecko do łóżka

das Kind ins Bett bringen

zanieść komuś wiadomość

jdm eine Nachricht überbringen

2. zanosić (unosić):

prąd zaniósł łódkę w szuwary

die Strömung r.ż. trieb das Boot ins Schilf

3. zanosić (pokryć czymś sypkim, lotnym):

wiatr zaniósł śniegiem pola

die Felder ntpl waren vom Schnee verweht

wiatr zaniósł śniegiem pola

der Wind r.m. wehte Schnee auf die Felder

II . zanosić <‑si; f. dk. zanieść> [zanoɕitɕ] CZ. cz. zwr. (być opanowanym jakimś uczuciem)

übermannt [o. befallen] werden

zanosić się od płaczu/śmiechu [lub płaczem/śmiechem]

in Tränen/Gelächter ausbrechen

III . zanosić <‑si; f. dk. zanieść> [zanoɕitɕ] CZ. cz. zwr., bezosob.

zanosić (być prawdopodobnym):

zwroty:

zanosi się na deszcz/awanturę

es sieht nach Regen/Ärger aus

zanikać <‑ka; f. dk. zaniknąć> [zaɲikatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. zanikać (ginąć z pola widzenia):

außer Sicht geraten

2. zanikać:

zanikać (przestawać istnieć) (uczucia)

zanikać (tradycja, gatunek)

3. zanikać:

zanikać (stawać się nierozpoznawalnym)

zanikać (stawać się nierozpoznawalnym)

zanikać (głos)

zanikać (obraz)

zanikać (obraz)

sich B. auflösen

zanikać (tętno)

zanikły [zaɲikwɨ] PRZYM. podn.

geschwunden podn.

zanikły zwyczaj

ausgestorbener Brauch r.m.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski