niderlandzko » niemiecki

schaf·ten <schaftte, h. geschaft> [sxɑftə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schaften (eten):

scha·vuit <schavuit|en> [sxavœyt] RZ. r.m.

schaars·te [sxarstə] RZ. r.ż. geen l.mn.

schat·kist <schatkist|en> [sxɑtkɪst] RZ. r.ż.

2. schatkist (staatskas):

Staatskasse r.ż.

schaf·fen <schafte, h. geschaft> [sxɑfə(n)] CZ. cz. przech.

schaft·tijd <schafttijd|en> [sxɑftɛit] RZ. r.m.

schar·rel <scharrel|s> [sxɑrəl] RZ. r.m.

schat·tig <schattige, schattiger, schattigst> [sxɑtəx] PRZYM.

schaak·mat [sxakmɑt] PRZYM.

schaak·zet <schaakzet|ten> [sxaksɛt] RZ. r.m. ook przen.

scha·ke·ren <schakeerde, h. geschakeerd> [sxakerə(n)] CZ. cz. przech.

1. schakeren (met afwisseling van kleur schikken):

2. schakeren (afwisselen):

schar·nier <scharnier|en> [sxɑrnir] RZ. r.n.

scha·te·ren <schaterde, h. geschaterd> [sxatərə(n)] CZ. cz. nieprzech.

2. schateren (helder weerklinken):

3. schateren (vogels):

schat·rijk [sxɑtrɛik] PRZYM.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski