Tłumaczenia i wymowa gespickte w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ge·spitst [ɣəspɪtst] PRZYM.

1. gespitst (zich gespannen toeleggend):

gespitst

begierig

gespitst

gespannt erwartend

gespitst zijn op iets

begierig sein auf etw B.

2. gespitst plantk.:

gespitst

spitz zulaufend

ge·spierd <gespierde, gespierder, gespierdst> [ɣəspirt] PRZYM.

1. gespierd (krachtig, sterk):

gespierd

muskulös

2. gespierd (stijl):

gespierd

kraftvoll

gespierd

markig

gespierd

kernig pot.

gespierde taal

kernige Sprache r.ż.

ge·spe·ten CZ.

gespeten volt. deelw. van spijten

Zobacz też spijten

spij·ten <speet, h. gespeten> [spɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

spijten

leidtun +C.

het speet ons dat …

es tat uns leid, dass …

het speet ons dat …

wir bedauerten es, dass …

ge·spo·ten CZ.

gespoten volt. deelw. van spuiten¹, spuiten²

Zobacz też spuiten , spuiten

spui·ten² <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] CZ. cz. nieprzech. (naar buiten geperst worden)

spuiten

spritzen

het bloed spuit uit de wond

das Blut spritzt aus der Wunde (heraus)

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] CZ. cz. przech.

spuiten

spritzen

spuiten (gazon, tuin)

sprengen

spuiten (als spray)

sprayen

spuiten (als spray)

(ver)sprühen

spuiten (geneesmiddelen, drugs)

spritzen

een auto spuiten

ein Auto spritzen

morfine spuiten

Morphium spritzen

een slagroomrand spuiten

einen Sahnerand spritzen

ge·spar·tel [ɣəspɑrtəl] RZ. r.n. geen l.mn.

gespartel

Gezappel r.n. pot.

ge·sple·ten¹ [ɣəspletə(n)] PRZYM.

1. gespleten (een spleet hebbend):

gespleten

gespalten

gespleten

gespaltet

2. gespleten psych.:

gespleten

gespalten

3. gespleten (bladeren):

gespleten

gespalten

gespleten

geteilt

ge·spro·ken CZ.

gesproken volt. deelw. van spreken¹, spreken²

Zobacz też spreken , spreken

spre·ken² <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] CZ. cz. przech.

1. spreken (uitspreken):

spreken

sprechen

kwaad van iem spreken

schlecht über jdn reden

2. spreken (praten met):

spreken

sprechen

ik ben voor niemand te spreken

ich bin für niemanden zu sprechen

iem spreken

jdn sprechen

ik spreek je nader

wir sprechen uns noch

iem te spreken vragen

jdn zu sprechen verlangen

3. spreken (zich (kunnen) uiten in):

spreken

sprechen

Duits spreken

Deutsch sprechen

vloeiend zijn talen spreken

Fremdsprachen fließend sprechen

iem heilig spreken

jdn heiligsprechen

slecht te spreken zijn

schlecht gelaunt [o. aufgelegt] sein

niet te spreken zijn over iem/iets

auf jdn/etw nicht gut zu sprechen sein

spre·ken¹ <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. spreken (klanken voortbrengen):

spreken

sprechen

de manier van spreken

der Redestil

de manier van spreken

die Redeweise

2. spreken:

spreken (gedachten uiten)

sprechen

spreken (praten)

reden

je spreekt nu heel anders

jetzt redest du ganz anders

spreken door gebarentaal przen.

sich durch Zeichensprache verständigen

Duits sprekend

deutschsprachig

spreek mij er niet van

erinnere mich bloß nicht daran

in zichzelf spreken

mit sich selbst sprechen

daar spreekt u mee (telefoon)

am Apparat

u spreekt met … (telefoon)

… am Apparat

met iem spreken

sich mit jdm unterhalten

iem naar de mond spreken

jdm nach dem Mund(e) reden

namens iem spreken

in jds Namen [o. Auftrag] C. sprechen

over iem/iets spreken

über jdn/etw sprechen

recht van spreken hebben

mitreden können

niet tegen elkaar spreken

nicht miteinander sprechen

iem tot spreken brengen

jdn zum Reden bringen

van boeken gesproken

apropos Bücher

van boeken gesproken

weil wir gerade von Büchern sprechen

bij wijze van spreken

sozusagen

van zichzelf doen spreken

von sich C. reden machen

om niet te spreken van …

geschweige denn …

spreken voor iem/iets

sprechen für jdn/etw

3. spreken (zich doen gelden):

spreken

sprechen

spreken

sich regen

4. spreken (getuigen) + van:

spreken

zeugen von

de natuur spreekt van Gods almacht

die Natur zeugt von der Allmacht Gottes

5. spreken (blijken) + uit:

spreken

sprechen

6. spreken (overtuigend zijn):

spreken

für sich (selbst) sprechen

dat spreekt

das versteht sich

de feiten spreken

die Tatsachen sprechen für sich

dit voorbeeld spreekt voor zich(zelf)

dieses Beispiel spricht für sich

tot het hart/de verbeelding spreken

ans Herz rühren/die Fantasie beflügeln

ge·spro·ten CZ.

gesproten volt. deelw. van spruiten

Zobacz też spruiten

sprui·ten <sproot, i. gesproten> [sprœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. spruiten (voortkomen):

spruiten

sich ergeben

spruiten

entstehen

hieruit spruiten allerlei moeilijkheden

hieraus entstehen allerlei Schwierigkeiten

2. spruiten (afstammen):

spruiten

stammen

hij is gesproten uit een aanzienlijk geslacht

er stammt aus einem angesehenen Geschlecht

3. spruiten:

spruiten (uitlopers krijgen)

Sprosse(n) treiben

spruiten (uitlopers krijgen)

ausschlagen

spruiten (uitlopers krijgen)

sprießen

spruiten (aardappels, bonen)

keimen

de planten beginnen te spruiten

die Pflanzen fangen an, Sprosse(n) zu treiben

ge·sprek <gesprek|ken> [ɣəsprɛk] RZ. r.n.

1. gesprek (mondeling onderhoud):

gesprek

Gespräch r.n.

gesprek

Unterhaltung r.ż.

met iem een gesprek aanknopen

ein Gespräch mit jdm anknüpfen

het gesprek brengen op iets

das Gespräch auf etw B. bringen

het gesprek van de dag zijn

das Tagesgespräch sein

met iem in gesprek zijn

sich mit jdm unterhalten

(het nummer is) in gesprek telec.

(der Anschluss ist) besetzt

met iem in gesprek komen

mit jdm ins Gespräch kommen

interlokaal/lokaal gesprek telec.

Fern-/Ortsgespräch r.n.

het gesprek kwam op hem

die Rede kam auf ihn

een onderwerp van gesprek

ein Gesprächsthema

een gesprek voeren

ein Gespräch führen

2. gesprek (overleg, bespreking):

gesprek

Besprechung r.ż.

gesprek

Gespräch r.n.

gesprek

Unterredung r.ż.