niderlandzko » niemiecki

kon·den CZ.

konden 3. os. l.mn. cz. prz. van kunnen², kunnen³

Zobacz też kunnen , kunnen , kunnen

kun·nen2 <kon, h. gekund> [kʏnə(n)] CZ. cz. przech.

cre·di·te·ren <crediteerde, h. gecrediteerd> [kredɪterə(n)] CZ. cz. przech.

1. crediteren (op vertrouwen leveren, lenen):

kreditieren spec.

2. crediteren (op de creditzijde boeken):

con·di·tie <conditie|s, condi|tiën> [kɔndi(t)si] RZ. r.ż.

me·di·te·ren <mediteerde, h. gemediteerd> [mediterə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ko·nijn <konijn|en> [konɛin] RZ. r.n.

1. konijn (dier):

Kaninchen r.n.

ko·nin·gin <koningin|nen> [konɪŋɪn, konɪɣɪn] RZ. r.ż.

kon·ke·len <konkelde, h. gekonkeld> [kɔŋkələ(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. konkelen (intrigeren):

2. konkelen (roddelen):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski