Tłumaczenia dla hasła „verurkunden“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ver·bran·den¹ <verbrandde, i. verbrand> [vərbrɑndə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. verbranden (verteerd, aangetast worden):

verbranden

verbrennen

hij is levend verbrand

er ist bei lebendigem Leib(e) verbrannt

2. verbranden pot. (huid):

verbranden

verbrennen

mijn moeder is erg verbrand (door de zon)

meine Mutter hat einen starken Sonnenbrand

ver·bin·den¹ <verbond zich, h. zich verbonden> [vərbɪndə(n)] CZ. wk ww zich verbinden

1. verbinden (zich verplichten):

verbinden

sich binden

verbinden

sich verpflichten

zich aan een baan verbinden

sich für eine Stellung verpflichten

zich tot iets verbinden

sich zu etw verpflichten

2. verbinden scheik.:

verbinden

sich verbinden

ver·bon·den² CZ.

verbonden 3. os. l.mn. cz. prz. van verbinden¹, verbinden²

Zobacz też verbinden , verbinden

ver·bin·den² <verbond, h. verbonden> [vərbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. verbinden (samenvoegen):

verbinden

verbinden

2. verbinden (in samenhang brengen):

verbinden

verbinden

verbinden

verknüpfen

voorwaarden aan iets verbinden

Bedingungen an etw B. knüpfen

aan de proefles zijn geen kosten verbonden

die Probelektion ist nicht mit Kosten verbunden

zijn naam aan iets verbinden

seinen Namen mit etw verknüpfen

3. verbinden (omzwachtelen):

verbinden

verbinden

iems wonden verbinden

jdm die Wunden verbinden

4. verbinden (door een overeenkomst, band koppelen aan):

verbinden

verbinden

aan een instelling verbonden zijn

an einem Institut angestellt sein

iem in de echt verbinden

jdn trauen

5. verbinden (telefonisch aansluiten):

verbinden

verbinden

verkeerd verbonden!

falsch verbunden!

ver·bin·den¹ <verbond zich, h. zich verbonden> [vərbɪndə(n)] CZ. wk ww zich verbinden

1. verbinden (zich verplichten):

verbinden

sich binden

verbinden

sich verpflichten

zich aan een baan verbinden

sich für eine Stellung verpflichten

zich tot iets verbinden

sich zu etw verpflichten

2. verbinden scheik.:

verbinden

sich verbinden

ver·pan·den <verpandde, h. verpand> [vərpɑndə(n)] CZ. cz. przech.

verpanden

verpfänden

zijn hart verpanden aan iets przen.

sich einer Sache C. ganz widmen

ver·won·den <verwondde, h. verwond> [vərwɔndə(n)] CZ. cz. przech.

verwonden

verletzen

verwonden (vooral in een oorlog)

verwunden

zich aan het been verwonden

sich C. das Bein verletzen

zich/iem aan het hoofd verwonden

sich/jdn am Kopf verletzen

ver·zan·den <verzandde, i. verzand> [vərzɑndə(n)] CZ. cz. nieprzech. ook przen.

verzanden

versanden

verzanden in iets przen.

in etw C. versanden

ver·zen·den <verzond, h. verzonden> [vərzɛndə(n)] CZ. cz. przech.

verzenden

versenden

verzenden

absenden

verzenden

verschicken

verzenden

abschicken

met de trein verzenden

per [o. mit der] Bahn verschicken

per schip verzenden

verschiffen

ver·blin·den <verblindde, h. verblind> [vərblɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. verblinden (korte tijd blind maken):

verblinden

blenden

2. verblinden przen.:

verblinden

(ver)blenden

verblinden

betören

verblind door hartstocht

durch Leidenschaft verblendet

ver·slin·den <verslond, h. verslonden> [vərslɪndə(n)] CZ. cz. przech.

verslinden

verschlingen

die auto verslindt benzine pot.

dieses Auto schluckt viel Benzin

ver·slon·den CZ.

verslonden 3. os. l.poj. cz. prz. van verslinden

Zobacz też verslinden

ver·slin·den <verslond, h. verslonden> [vərslɪndə(n)] CZ. cz. przech.

verslinden

verschlingen

die auto verslindt benzine pot.

dieses Auto schluckt viel Benzin

ver·ston·den CZ.

verstonden 3. os. l.mn. cz. prz. van verstaan

Zobacz też verstaan

ver·staan <verstond, h. verstaan> [vərstan] CZ. cz. przech.

verstaan

verstehen

hij verstaat de kunst anderen over te halen

er versteht es, andere zu überreden

zich met iem verstaan

sich mit jdm verständigen

iem iets te verstaan geven

jdm etw zu verstehen geben

zijn vak verstaan

sein Handwerk verstehen

weer·kun·de [werkʏndə] RZ. r.ż. geen l.mn.

weerkunde

Wetterkunde r.ż.

ver·los·kun·de [vərlɔskʏndə] RZ. r.ż. geen l.mn.

verloskunde

Geburtshilfe r.ż.

te·rug·zen·den <zond terug, h. teruggezonden> [tərʏxsɛndə(n)] CZ. cz. przech.

1. terugzenden (wegzenden):

terugzenden

zurückweisen

terugzenden

zurückschicken

2. terugzenden (weer zenden naar de plaats van herkomst):

terugzenden

zurücksenden

terugzenden pot.

zurückschicken

3. terugzenden (terugsturen):

terugzenden

zurückschicken

te·rug·vin·den <vond terug, h. teruggevonden> [tərʏxfɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. terugvinden (weer vinden):

terugvinden

zurückfinden

terugvinden

wiederfinden

zijn identiteit terugvinden przen.

zu sich selbst (zurück)finden

2. terugvinden (aantreffen):

terugvinden

vorfinden

na·tuur·kun·de [natyrkʏndə] RZ. r.ż. geen l.mn.

natuurkunde

Physik r.ż.

dier·kun·de [dirkʏndə] RZ. r.ż. geen l.mn.

dierkunde

Tierkunde r.ż.

dierkunde

Zoologie r.ż.

let·ter·kun·de [lɛtərkʏndə] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. letterkunde (kennis, wetenschap):

letterkunde

Literaturwissenschaft r.ż.

2. letterkunde (werken):

letterkunde

Dichtung r.ż.

letterkunde

Literatur r.ż.

letterkunde

Belletristik r.ż.

3. letterkunde (les):

letterkunde

Literaturunterricht r.m.