W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „zweites“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

zwe·ten: czasownik
zweeg: czasownik
zweem: rzeczownik
zweep: rzeczownik
zweer: rzeczownik
zweet: rzeczownik
zwe·pen: czasownik
zwegen: czasownik
zwe·men: czasownik
zwe·ren: czasownik
zwe·ven: czasownik
zwel·gen: czasownik
zwel·len: czasownik
zwem·men: czasownik
zwem·mer: rzeczownik
zwen·del: rzeczownik
zwen·gel: rzeczownik
zwen·ken: czasownik
zwer·men: czasownik
zwer·ven: czasownik

Widzisz podobne wyniki: zweten , zwetser , zwetsen , zwerven , zwermen , zwenken , zwengel , zwendel , zwemmer , zwemmen , zwellen , zwelgen , zweven , zweren , zwemen , zwegen , zwepen , zweet , zweer , zweep , zweem i zweeg

zwe·ten <zweette, h. gezweten/gezweet> [zwetə(n)] CZ. cz. nieprzech. (ook kaas, muren)

transpirieren spec.

zweten als een otter

wie ein Affe schwitzen pot.

op iets zweten

sich mit etw abplagen

zweeg CZ.

zweeg 3. os. l.poj. cz. prz. van zwijgen¹, zwijgen²

Zobacz też zwijgen , zwijgen

zwij·gen² <zweeg, h. gezwegen> [zwɛiɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zwijgen als het graf

schweigen wie ein Grab

zwijgen als het graf (hardnekkig niets zeggen)

sich ausschweigen

zwijgen als vermoord belg.

schweigen wie ein Grab

zwijgen als vermoord (hardnekkig niets zeggen)

sich ausschweigen

in alle talen zwijgen

in sieben Sprachen schweigen pot.

om nog te zwijgen van …

ganz zu schweigen von … +C.

wie zwijgt, stemt toe przysł.

keine Antwort ist auch eine Antwort

zwij·gen¹ [zwɛiɣə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

Schweigen r.n.

er het zwijgen toe doen

sich über etw B. ausschweigen

iem het zwijgen opleggen

jdm Stillschweigen auferlegen

iem het zwijgen opleggen przen.

jdn zum Schweigen bringen

zweem [zwem] RZ. r.m. geen l.mn.

zweem (lichte graad)

Spur r.ż.

zweem (schijntje, klein beetje)

Hauch r.m.

zweem (schijntje, klein beetje)

Schimmer r.m.

zweem (zwakke gewaarwording, lichte opwelling)

Anflug r.m.

zweem (uiterlijke schijn)

Anstrich r.m.

zweem (kleur)

Stich r.m.

er is geen zweem van te bespeuren

davon ist noch nicht mal ein Hauch zu spüren

er klonk een zweempje ironie in zijn stem

in seiner Stimme klang eine Spur von Ironie mit

blauw met een zweem van violet

blau mit einem Stich ins Violette

geen zweem van hoop

kein Hoffnungsschimmer

met een zweem van ernst

mit einem gewissen ernsten Unterton

een zweem van voornaamheid

ein Hauch von Vornehmheit

zonder een zweem van twijfel

ohne den geringsten Zweifel

zweep <zwepen> [zwep] RZ. r.ż.

Peitsche r.ż.

zweep (van een ruiter)

Reitgerte r.ż.

het klappen van de zweep kennen przen.

wissen, wo's langgeht pot.

zweer <zweren> [zwer] RZ. r.ż.

Geschwür r.n.

zweet [zwet] RZ. r.n. geen l.mn.

1. zweet (transpiratie):

Schweiß r.m.

in het zweet des aanschijns

im Schweiße meines/deines etc. Angesichtes

zich in het zweet lopen [o. werken]

ins Schwitzen kommen

nat van het zweet

nass geschwitzt

nat van het zweet

2. zweet (naar buiten komend vocht):

Wasser r.n.

Schwitzwasser r.n.

het zweet staat op de muren

an den Wänden hat sich das Wasser niedergeschlagen

zwe·pen <zweepte, h. gezweept> [zwepə(n)] CZ. cz. przech.

zwegen CZ.

zwegen 3. os. l.mn. cz. prz. van zwijgen¹, zwijgen²

Zobacz też zwijgen , zwijgen

zwij·gen² <zweeg, h. gezwegen> [zwɛiɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zwijgen als het graf

schweigen wie ein Grab

zwijgen als het graf (hardnekkig niets zeggen)

sich ausschweigen

zwijgen als vermoord belg.

schweigen wie ein Grab

zwijgen als vermoord (hardnekkig niets zeggen)

sich ausschweigen

in alle talen zwijgen

in sieben Sprachen schweigen pot.

om nog te zwijgen van …

ganz zu schweigen von … +C.

wie zwijgt, stemt toe przysł.

keine Antwort ist auch eine Antwort

zwij·gen¹ [zwɛiɣə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

Schweigen r.n.

er het zwijgen toe doen

sich über etw B. ausschweigen

iem het zwijgen opleggen

jdm Stillschweigen auferlegen

iem het zwijgen opleggen przen.

jdn zum Schweigen bringen

zwe·men <zweemde, h. gezweemd> [zwemə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zwemen (kleur)

zwe·ren¹ <zwoor/zweerde, h. gezworen> [zwerə(n)] CZ. cz. przech. (een eed afleggen)

iem trouw zweren

jdm Treue schwören

zwe·ven <zweefde, h./i. gezweefd> [zwevə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zwel·gen² <zwolg, h. gezwolgen> [zwɛlɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zwelgen (volop hebben)

zwelgen (geluk, vreugde)

zwelgen in genot

im Genuss schwelgen

zwelgen in herinneringen

in Erinnerungen schwelgen

zwel·len <zwol, i. gezwollen> [zwɛlə(n)] CZ. cz. nieprzech.

de rivier zwelt

der Fluss schwillt an

zijn borst zwol van trots przen.

seine Brust schwoll an vor Stolz

zwem·men <zwom, h./i. gezwommen> [zwɛmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zwemmen (zich in water baden)

baden

iem/iets laten zwemmen przen.

sich nicht mehr um jdn/etw kümmern

verboden te zwemmen

zwem·mer <zwemmer|s> [zwɛmər] RZ. r.m.

Schwimmer r.m.

zwen·del [zwɛndəl] RZ. r.m. geen l.mn.

Schwindel r.m.

Betrug r.m.

zwen·gel <zwengel|s> [zwɛŋəl] RZ. r.m.

zwengel (op en neer)

Schwengel r.m.

zwengel (in 't rond)

Kurbel r.ż.

zwen·ken <zwenkte, h. gezwenkt> [zwɛŋkə(n)] CZ. cz. przech.

zwer·men <zwermde, h. gezwermd> [zwɛrmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zwer·ven <zwierf, h. gezworven> [zwɛrvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. zwerven:

zwerven (ronddolen)

(umher)streifen

zwerven (trekken)

zwerven (trekken)

(umher)streunen pej.

een zwervende hond

ein streunender Hund

zijn ogen [o. blik] over iets laten zwerven przen.

den Blick über etw B. schweifen lassen

zwervende volkeren

nomadisierende Völker l.mn.

2. zwerven (landlopen):

een zwervend leven leiden

nicht sesshaft sein

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski