niemiecko » niderlandzki

ˈgel·tend [ˈgɛltn̩t] PRZYM.

ˈGe·gend <Gegend, Gegenden> [ˈgeːgn̩t] RZ. r.ż.

1. Gegend (Gebiet):

landschap r.n.
gebied r.n.

ˈelend [ˈeːlɛnt] PRZYM.

1. elend (armselig):

2. elend (dreckig):

3. elend (krank):

4. elend pej. (gemein):

5. elend pot. (erbärmlich):

ˈlei·dend [ˈl͜aidn̩t] PRZYM.

ˈrei·ßend [ˈr͜aisn̩t] PRZYM.

4. reißend (Schmerz):

ˈJu·gend <Jugend> [ˈjuːgn̩t] RZ. r.ż. kein l.mn.

ˈTu·gend <Tugend, Tugenden> [ˈtuːgn̩t] RZ. r.ż.

ˈElend <Elend(e)s> [ˈeːlɛnt] RZ. r.n. kein l.mn.

2. Elend (Armut):

Trend <Trends, Trends> [trɛnt] RZ. r.m.

Ge·ˈwand <Gewand(e)s, Gewänder> [gəˈvant] RZ. r.n. podn.

gewaad r.n.
kleed r.n.
Gewand przen. a.
kleedje r.n.

ˈät·zend [ˈɛ͜tsn̩t] PRZYM.

1. ätzend pot. młodz. (sehr übel):

erg
bar

2. ätzend pot. młodz. (zu verrückt):

ˈra·send [ˈraːzn̩t] PRZYM.

2. rasend (unbeherrscht):

ˈwü·tend [ˈvyːtn̩t] PRZYM.

1. wütend (voll Wut):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski