Tłumaczenia dla hasła „verlaat“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

(Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

ver·ˈlebt [fɛɐ̯ˈleːpt] PRZYM.

verlebt

afgeleefd

Ver·ˈlag <Verlag(e)s, Verlage> [fɛɐ̯ˈlaːk, -ˈlɛːgə] RZ. r.m.

Verlag

uitgeverij

Verlag

uitgeversmaatschappij

in Verlag geben veraltend

laten uitgeven

Ver·ˈlass [fɛɐ̯ˈlas] RZ. r.m.

auf ihn ist kein Verlass

je kunt niet van hem op aan

Ver·ˈlauf <Verlauf(e)s, Verläufe> [fɛɐ̯ˈl͜auf, -ˈl͜ɔyfə] RZ. r.m. selten l.mn.

1. Verlauf (Richtung):

Verlauf

verloop r.n.

Verlauf

richting

2. Verlauf (Entwicklung):

Verlauf

verloop r.n.

Verlauf

ontwikkeling

Verlauf

toedracht

im Verlauf des Gesprächs

in de loop van het gesprek

Ver·ˈlaub [fɛɐ̯ˈl͜aup] RZ. r.m.

mit Verlaub podn.

met permissie

Ver·ˈrat <Verrat(e)s> [fɛɐ̯ˈraːt] RZ. r.m. kein l.mn. PR.

Verrat

verraad r.n.

Verrat treiben [o. üben ]

verraad plegen

ver·ˈlor [-ˈloːɐ̯] CZ.

verlor 3. pers l.poj. cz. prz. von verlieren¹, verlieren², verlieren³

Zobacz też verlieren , verlieren , verlieren

ver·ˈlie·ren³ <verlor, verloren> [fɛɐ̯ˈliːrən] CZ. cz. zwr.

1. verlieren (sich verlieren):

verlieren

zich verliezen

verlieren

verzinken

sich in Gedanken verlieren

in gepeins verzinken

sich in Einzelheiten verlieren

te veel in details treden

2. verlieren (sich verirren):

verlieren

verdwalen

sich in eine öde Gegend verlieren

in een verlaten streek belanden [o. verzeild raken]

3. verlieren (verschwinden):

verlieren

verdwijnen

verlieren

vervagen

seine Begeisterung hat sich rasch verloren

zijn enthousiasme is snel bekoeld

die Spur verlor sich im Gras

het spoor liep in het gras dood

ver·ˈlie·ren² <verlor, verloren> [fɛɐ̯ˈliːrən] CZ. cz. przech.

1. verlieren (Gemütszustand):

verlieren

verliezen

verlieren

kwijtraken

verlieren

moeten missen

sein Herz an jdn verlieren podn.

van iem gaan houden

die Fassung verlieren

van de wijs [o. van streek] raken

seinen Halt verlieren

geen houvast meer hebben

an [o. bei] ihm ist Hopfen und Malz verloren pot.

het is bij hem boter aan de galg

an [o. bei] ihm ist Hopfen und Malz verloren pot.

hij is onverbeterlijk

die Sprache verlieren

met stomheid geslagen zijn

die Spur verlieren

het spoor bijster worden

2. verlieren:

verlieren (einbüßen)

verliezen

verlieren (einbüßen)

verbeuren

verlieren (verspielen)

verspelen

verlieren (verspielen)

overwonnen worden

ver·ˈlie·ren¹ <verlor, verloren> [fɛɐ̯ˈliːrən] CZ. cz. nieprzech.

verlieren (weniger werden)

verliezen

verlieren (loswerden)

kwijtraken

verlieren (zurückgehen)

achteruitgaan

an Wert verlieren

in waarde dalen

etw verliert an Reiz

iets wordt minder aantrekkelijk

Ver·ˈlust <Verlust(e)s, Verluste> [fɛɐ̯ˈlʊst] RZ. r.m.

1. Verlust:

Verlust

verlies r.n.

Verlust

schade

Verlust

nadeel r.n.

2. Verlust kein l.mn.:

Verlust

verlies r.n.

Verlust

het verliezen

ver·ˈbal [vɛrˈbaːl] PRZYM.

1. verbal podn. (mithilfe von Worten):

verbal

verbaal

verbal

mondeling

2. verbal JĘZ.:

verbal

verbaal

verbal

werkwoordelijk

ver·ˈgaß [fɛɐ̯ˈgaːs] CZ.

vergaß 3. pers l.poj. cz. prz. von vergessen¹, vergessen²

Zobacz też vergessen , vergessen

ver·ˈges·sen² <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯ˈgɛsn̩] CZ. cz. zwr.

1. vergessen (die Beherrschung verlieren):

vergessen

zich vergeten

vergessen

buiten zichzelf raken

2. vergessen (liegen lassen):

vergessen

vergeten worden

das vergisst sich rasch

dat raakt gauw in het vergeetboek

ver·ˈges·sen¹ <vergisst, vergaß, vergessen> [fɛɐ̯ˈgɛsn̩] CZ. cz. przech.

1. vergessen (nicht mehr wissen):

vergessen

vergeten

vergessen

niet meer weten

das werde ich dir nie vergessen

daar zal ik je altijd dankbaar voor blijven

das werde ich dir nie vergessen

dat zal ik je nooit vergeven

2. vergessen (nicht mehr daran denken):

vergessen

vergeten

vergessen

niet denken aan

das kannst du vergessen! pot.

zet dat maar uit je hoofd!

den Mantel kannst du vergessen! pot.

je jas heb je niet nodig!

ver·ˈdarb [fɛɐ̯ˈdarp] CZ.

verdarb 3. pers l.poj. cz. prz. von verderben¹, verderben²

Zobacz też verderben , verderben

ver·ˈder·ben² <verdirbt, verdarb, verdorben> [fɛɐ̯ˈdɛrbn̩] CZ. cz. przech.

1. verderben (moralisch korrumpieren):

verderben

bederven

verderben

beschadigen

2. verderben przen. (ruinieren):

verderben

bederven

verderben

te gronde richten

die Jugend verderben

de jeugd te gronde richten

3. verderben przen. (verscherzen):

verderben

bederven

verderben

verprutsen

ver·ˈder·ben¹ <verdirbt, verdarb, verdorben> [fɛɐ̯ˈdɛrbn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. verderben (verfaulen):

verderben

bederven

2. verderben podn. przen. (zunichtemachen):

verderben

ondergaan

verderben

te gronde gaan