Tłumaczenia dla hasła „emporflammend“ w niemiecko » polski słowniku

empo̱r|kommen CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn.

1. emporkommen (vorankommen):

emporkommen

awansować

wenn du im Beruf emporkommen willst, musst du viel leisten

jeżeli chcesz coś osiągnąć w swoim zawodzie, musisz wiele dokonać

2. emporkommen (auftauchen):

emporkommen

wynurzać [f. dk. wynurzyć] się

3. emporkommen (nach oben kommen):

emporkommen

podnieść [lub wznieść] się

flạmmend PRZYM.

1. flammend (leuchtend):

flammend Rot

ognisty

2. flammend (leidenschaftlich):

flammend Rede

płomienny

flammende Worte/Blicke

płomienne słowa ntpl /spojrzenia ntpl

empo̱r|ragen [ɛm​ˈpoːɐ̯raːgən] CZ. cz. nieprzech. podn.

über etw B. emporragen

górować nad czymś podn.

empo̱r|blicken CZ. cz. nieprzech. podn.

emporblicken

spoglądać [f. dk. spojrzeć] do góry

Spa̱rflamme <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

Sparflamme

płomień r.m. oszczędnościowy

etw auf Sparflamme kochen

gotować coś na małym ogniu

auf Sparflamme arbeiten fig, żart. pot.

nie przepracowywać się

auf Sparflamme laufen fig, żart. pot.

biec bez zbytniego wysiłku

I . entflạmmen* CZ. cz. przech. podn.

1. entflammen (anzünden):

entflammen Feuer

rozpalać [f. dk. rozpalić]

2. entflammen (hervorrufen):

entflammen Hass, Liebe

rozpalać [f. dk. rozpalić ]fig

entflammen Hass, Liebe

wzniecać [f. dk. wzniecić ]fig

3. entflammen (verliebt machen):

jdn entflammen

rozkochiwać [f. dk. rozkochać]

der neue Direktor entflammte sie im Nu

nowy dyrektor r.m. rozkochał ją w sobie w oka mgnieniu

II . entflạmmen* CZ. cz. nieprzech. +sein podn.

1. entflammen a. fig:

entflammen (ausbrechen) (Streit, Hass)

wybuchać [f. dk. wybuchnąć]

2. entflammen (verliebt sein):

für jdn/etw entflammen

zakochać się w kimś/czymś

für jdn entflammt sein

być w kimś zakochanym

von Leidenschaft entflammt sein

pałać [f. dk. za‑] namiętnością podn.

III . entflạmmen* CZ. cz. zwr. (Stoff, Gas)

entflammen

zapalać [f. dk. zapalić] się

empö̱rend PRZYM.

empörend

oburzający

empo̱r|heben CZ. cz. przech. irr podn.

emporheben

podnieść [lub wznieść] do góry

empo̱r|lodern CZ. cz. nieprzech. +sein podn.

emporlodern

wzbijać [f. dk. wzbić] się

die Flammen loderten zum Himmel empor

płomienie r.m. l.mn. wzbiły się aż pod niebo

I . empo̱r|steigen CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn.

1. emporsteigen:

emporsteigen (in die Höhe steigen) (Gebete, Nebel, Rauch)

wznosić [f. dk. wznieść] się

2. emporsteigen fig (spürbar werden):

in jdm emporsteigen (Angst, Zweifel)

narastać w kimś fig

II . empo̱r|steigen CZ. cz. przech. irr +sein podn. (hinaufgehen)

etw emporsteigen Stufen, Treppe

wchodzić [f. dk. wejść] po czymś

etw emporsteigen Berg

wspinać [f. dk. wspiąć] się na coś

empo̱r|ziehen CZ. cz. przech. irr podn.

emporziehen

wciągać [f. dk. wciągnąć] do góry

emporziehen

podciągać [f. dk. podciągnąć]

mit einer Seilwinde können große Lasten emporgezogen werden

za pomocą windy linowej można wciągać do góry duże ciężary

I . zuvo̱rkommend PRZYM.

zuvorkommend Mensch:

zuvorkommend

uprzejmy

zuvorkommend

usłużny

das ist sehr zuvorkommend von Ihnen!

to bardzo uprzejme z pana/pani strony!

II . zuvo̱rkommend PRZYSŁ.

zuvorkommend bedienen:

zuvorkommend

uprzejmie

a̱u̱f|flammen [ˈaʊfflamən] CZ. cz. nieprzech. +sein

aufflammen

zapłonąć podn.