W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „hinscheißen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

hin|scheiden: czasownik nieprzechodni
hịn|schleichen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik zwrotny
hịn|schicken: czasownik przechodni
hịn|schreiben: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
hịn|schmeißen: czasownik przechodni
hịn|schmieren: czasownik przechodni
hịn|schauen: czasownik nieprzechodni
hịn|schaffen: czasownik przechodni
hịn|schleppen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
hịn|schlagen: czasownik nieprzechodni
hịn|schmelzen: czasownik nieprzechodni
hịngerissen: I. czasownik przechodni II. przymiotnik i przysłówek III. przysłówek
Hịnschied: rzeczownik
hịn|sehen: czasownik nieprzechodni
hịn|setzen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
hịn|sinken: czasownik nieprzechodni
hịnsitzen: czasownik nieprzechodni
hịn|stehen: czasownik nieprzechodni
hịn|stellen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
hịn|müssen: czasownik nieprzechodni

Widzisz podobne wyniki: hinscheiden , hinschleichen , hinschmieren , hinschmeißen , hinschreiben , hinschicken , hingerissen , hinschmelzen , hinschlagen , hinschleppen , hinschaffen , hinschauen , hinauslassen , hinlassen , hinmüssen , hinstellen , hinstehen , hinsitzen , hinsinken , hinsetzen , hinsehen i Hinschied

hin|scheiden CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn. (sterben)

hinscheiden

odchodzić [f. dk. odejść ]podn.

I . hịn|schleichen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

hinschleichen

II . hịn|schleichen CZ. cz. zwr. irr

hinschleichen

hịn|schicken CZ. cz. przech.

hinschicken

wysyłać [f. dk. wysłać]

I . hịn|schreiben CZ. cz. nieprzech. irr pot. (an eine Institution schreiben)

[an jdn/etw] hinschreiben

pisać [f. dk. na‑] [do kogoś/czegoś]

II . hịn|schreiben CZ. cz. przech. irr (niederschreiben)

hinschreiben Namen

pisać [f. dk. na‑]

hinschreiben Namen

zapisywać [f. dk. zapisać]

das können Sie ruhig so hinschreiben

to może pan/pani spokojnie tak napisać

hịn|schmeißen CZ. cz. przech. irr pot.

1. hinschmeißen (hinwerfen):

hinschmeißen

rzucać [f. dk. rzucić]

2. hinschmeißen (aufgeben):

hinschmeißen Arbeit

rzucać [f. dk. rzucić ]pot.

manchmal möchte ich alles hinschmeißen und gehen

czasem chciałbym wszystko rzucić i odejść pot.

hịn|schmieren CZ. cz. przech. pot.

1. hinschmieren (an eine bestimmte Stelle schmieren):

hinschmieren Pasta, Creme

smarować [f. dk. po‑]

2. hinschmieren pej. (nachlässig malen, schreiben):

hinschmieren

[na]bazgrać pot.

der Aufsatz ist einfach nur schnell hingeschmiert

wypracowanie r.n. zostało po prostu odwalone [na kolanie] pot.

hịn|schauen CZ. cz. nieprzech.

spoglądać [f. dk. spojrzeć]

wenn man genau hinschaut, sieht man den Fehler

jeśli się dokładnie przyjrzeć, to widać błąd

hịn|schaffen CZ. cz. przech.

hinschaffen

przemieszczać [f. dk. przemieścić]

I . hịn|schleppen CZ. cz. przech.

jdn mit sich hinschleppen (mitnehmen) pot.

wlec kogoś ze sobą pot.

II . hịn|schleppen CZ. cz. zwr.

1. hinschleppen (sich mühselig bewegen):

hinschleppen

wlec się pot.

2. hinschleppen:

hinschleppen (sich hinziehen) (Veranstaltung, Zeit)

wlec [lub ciągnąć] się pot.

hịn|schlagen CZ. cz. nieprzech. irr

1. hinschlagen +sein → hinfallen

2. hinschlagen +haben (zuschlagen):

hinschlagen

uderzać [f. dk. uderzyć]

mit einem Gegenstand hinschlagen

uderzać jakimś przedmiotem

Zobacz też hinfallen

hịn|fallen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

upadać [f. dk. upaść]

er fiel der Länge nach hin

upadł jak długi

hịn|schmelzen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. hinschmelzen:

hinschmelzen (schmelzen) (Gegenstand)

topnieć [f. dk. s‑]

hinschmelzen (schmelzen) (Gegenstand)

topić [f. dk. s‑] się

2. hinschmelzen iron. pot.:

hinschmelzen (vergehen) (Person)

rozpływać się podn.

vor Rührung hinschmelzen

rozpływać się ze wzruszenia podn.

I . hịngerissen [ˈhɪngərɪsən] CZ. cz. przech.

hingerissen pp von hinreißen

II . hịngerissen [ˈhɪngərɪsən] PRZYM.

von jdm/etw hingerissen sein

być zafascynowanym kimś/czymś

er war ganz hingerissen von ihr

był nią całkowicie zafascynowany

III . hịngerissen [ˈhɪngərɪsən] PRZYSŁ.

hingerissen lauschen, zuhören:

hingerissen

Zobacz też hinreißen

hịn|reißen CZ. cz. przech. irr

1. hinreißen (begeistern):

jdn hinreißen (Person, Sportwagen, Villa)

zachwycać [f. dk. zachwycić] kogoś

jdn hinreißen (Musik, Redner)

porywać [f. dk. porwać] kogoś podn.

[von jdm/etw] hingerissen sein

być [kimś/czymś] zachwyconym

2. hinreißen (verleiten):

sich hinreißen lassen

dać się ponieść emocjom

sich zu einer Bemerkung hinreißen lassen

dać się sprowokować do uczynienia uwagi

sich dazu hinreißen lassen etw zu tun

dać się nakłonić do zrobienia czegoś

Hịnschied <‑[e]s, ‑e> [ˈhɪnʃiːt] RZ. r.m. CH podn. (Tod)

zgon r.m. podn.

hịn|sehen CZ. cz. nieprzech. irr

sich [nach/zu jdm] genauer hinsehen

przyglądać [f. dk. przyjrzeć] się [komuś] dokładniej

vom bloßen Hinsehen

I . hịn|setzen CZ. cz. przech.

1. hinsetzen (niedersetzen):

hinsetzen Person

sadzać [f. dk. posadzić]

2. hinsetzen (absetzen):

hinsetzen Kiste, Tasche, Tasse

stawiać [f. dk. postawić]

II . hịn|setzen CZ. cz. zwr.

siadać [f. dk. usiąść]

setz dich gerade hin!

usiądź prosto!

hịn|sinken CZ. cz. nieprzech. irr +sein podn.

opadać [f. dk. opaść]

hịnsitzen CZ. cz. nieprzech. irr +sein poł. niem., CH

siadać [f. dk. usiąść]

hịn|stehen CZ. cz. nieprzech. irr +sein poł. niem., CH, austr.

hinstehen → hinstellen

Zobacz też hinstellen

I . hịn|stellen CZ. cz. przech.

1. hinstellen (hintun):

etw [dort] hinstellen

stawiać [f. dk. postawić] coś [tam]

2. hinstellen (abstellen):

hinstellen Fahrrad, Auto

odstawiać [f. dk. odstawić]

3. hinstellen (charakterisieren):

jdn als Vorbild hinstellen

przedstawiać [f. dk. przedstawić] kogoś jako wzór

er stellte ihn als Betrüger hin

przedstawił go jako oszusta

II . hịn|stellen CZ. cz. zwr.

1. hinstellen (sich stellen):

sich vor jdn hinstellen

stawać [f. dk. stanąć] przed kimś

sich vor jdn hinstellen (sich aufrichten)

ustawić się przed kimś

stell dich gerade hin!

2. hinstellen (sich bezeichnen):

sich als jd hinstellen

uważać się za kogoś

sich als jd hinstellen

mienić się kimś podn.

I . hịn|stellen CZ. cz. przech.

1. hinstellen (hintun):

etw [dort] hinstellen

stawiać [f. dk. postawić] coś [tam]

2. hinstellen (abstellen):

hinstellen Fahrrad, Auto

odstawiać [f. dk. odstawić]

3. hinstellen (charakterisieren):

jdn als Vorbild hinstellen

przedstawiać [f. dk. przedstawić] kogoś jako wzór

er stellte ihn als Betrüger hin

przedstawił go jako oszusta

II . hịn|stellen CZ. cz. zwr.

1. hinstellen (sich stellen):

sich vor jdn hinstellen

stawać [f. dk. stanąć] przed kimś

sich vor jdn hinstellen (sich aufrichten)

ustawić się przed kimś

stell dich gerade hin!

2. hinstellen (sich bezeichnen):

sich als jd hinstellen

uważać się za kogoś

sich als jd hinstellen

mienić się kimś podn.

hịn|müssen CZ. cz. nieprzech. irr pot.

musieć [tam] iść [lub jechać]

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski