niemiecko » polski

o̱bere(r, s) [ˈoːbərə, -rɐ, -rəs] PRZYM. attr

1. obere a. GEO:

górna(-y, -e)

2. obere (vorhergehend):

poprzednia(-i, -e)

3. obere (in einer Hierarchie):

starszyzna r.ż.

Ko̱blenz <‑, bez l.mn. > [ˈkoːblɛnts] RZ. r.n.

Obla̱te <‑, ‑n> [o​ˈblaːtə] RZ. r.ż.

1. Oblate REL.:

opłatek r.m.
hostia r.ż.

2. Oblate GASTR.:

andrut r.m.
wafel r.m.

oje̱ [o​ˈjeː] WK, oje̱mine [o​ˈjeːmine] WK

o̱ben [ˈoːbən] PRZYSŁ.

4. oben (in einem oberen Stockwerk):

iść [f. dk. pójść] na górę

5. oben (in sehr großer Höhe):

O̱bere(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> [ˈoːbərə] RZ. mf dekl wie przym.

przełożony(-a) r.m. (r.ż.)
die Oberen pot.
starszyzna r.ż.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski