Tłumaczenia dla hasła „zgęstnieje“ w niemiecko » polski słowniku

I . e̱stnisch [ˈeːstnɪʃ, ˈɛstnɪʃ] PRZYM.

estnisch

estoński

II . e̱stnisch [ˈeːstnɪʃ, ˈɛstnɪʃ] PRZYSŁ.

estnisch miteinander sprechen

rozmawiać [f. dk. po‑] ze sobą po estońsku

Zobacz też deutsch

I . de̱u̱tsch [dɔɪtʃ] PRZYM.

deutsch

niemiecki

die deutsche Staatsangehörigkeit

niemieckie obywatelstwo r.n.

II . de̱u̱tsch [dɔɪtʃ] PRZYSŁ.

deutsch

po niemiecku

deutsch miteinander sprechen

rozmawiać [f. dk. po‑] ze sobą po niemiecku

ein deutsch sprechender Mann

mężczyzna r.m. mówiący po niemiecku

Wẹstniveau <‑s, ‑s> RZ. r.n. WIRTSCH

Westniveau

standardy r.m. l.mn. zachodnie

Festnetz <‑es, ‑e> RZ. r.n. TELEK.

Festnetz

sieć r.ż. stacjonarna

Fẹstnahme <‑, ‑n> [ˈfɛstnaːmə] RZ. r.ż. (eines Verbrechers, Diebs)

Festnahme

aresztowanie r.n.

Festnahme

zatrzymanie r.n.

Festnahme auf frischer Tat

zatrzymanie na gorącym uczynku

vorläufige Festnahme

tymczasowe zatrzymanie

geste̱hen <gesteht, gestand, gestanden> CZ. cz. przech. irr (zugeben)

gestehen Fehler, Tat, Verbrechen

przyznawać się do czegoś

offen gestanden

prawdę mówiąc

offen gestanden weiß ich es nicht

prawdę mówiąc, nie wiem tego

gesto̱ben [gə​ˈʃtoːbən] CZ. cz. nieprzech.

gestoben pp von stieben

Zobacz też stieben

sti̱e̱ben <stiebt, stob [o. stiebte], gestoben [o. gestiebt]> [ˈʃtiːbən] CZ. cz. nieprzech. podn.

1. stieben +haben o sein:

stieben (Wassertropfen)

rozpryskiwać [f. dk. rozprysnąć] się

stieben (Funken)

sypać [f. dk. po‑] się

stieben (Staub)

kurzyć się

2. stieben +sein (Menge):

aus dem Gebüsch stieben (Vögel)

wyfrunąć z zarośli

gesto̱ßen [gə​ˈʃtoːsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gestoßen pp von stoßen

Zobacz też stoßen

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. przech.

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

[po]pchnąć

stoßen (schubsen)

szturchnąć

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [f. dk. kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich C. den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen pot.

urazić kogoś

2. stoßen (stechen):

stoßen

zadać cios

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [f. dk. przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [f. dk. pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [f. dk. rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

stoßen

zmielić

stoßen

rozgniatać [f. dk. rozgnieść]

stoßen

rozkruszać [f. dk. rozkruszyć]

5. stoßen CH (schieben):

stoßen

popychać

stoßen

pchać [f. dk. pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. nieprzech.

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk r.m. wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw B. stoßen

przylegać do czegoś

an etw B. stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [f. dk. przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung B. stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [f. dk. napotkać] na opór

7. stoßen +haben CH (schieben, drücken):

stoßen

przesuwać [f. dk. przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] CZ. cz. zwr.

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw C. stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw C. stoßen

gorszyć [f. dk. z‑] się czymś

gestrẹng PRZYM. alt

gestreng

surowy

gestreng

bezwzględny

er war ein gestrenger, aber gerechter Herrscher

był surowym, ale uczciwym człowiekiem

gestrenger Herr!

wielmożny panie!

gestrẹsstNP [gə​ˈʃtrɛst] PRZYM., gestrẹßtst. pis. PRZYM.

gestresst

zestresowany

Heftniet RZ.

Hasło od użytkownika

Heftniet r.m. DRUK.

nit spinający r.m.