polsko » niemiecki

ober [ober] RZ. r.m. ndm. przest (kelner)

obie [obje] LICZ.

obło [obwo] PRZYSŁ. podn.

obol <D. ‑a, l.mn. ‑e> [obol] RZ. r.m.

obol FIN., HIST.
Obolus r.m.

obój <D. oboju, l.mn. oboje, D. l.mn. obojów [lub oboi]> [obuj] RZ. r.m. MUZ.

Oboe r.ż.

obóz <D. obozu, l.mn. obozy> [obus] RZ. r.m.

ob. [obe]

ob. skr od obywatel

ob.
Bürger(in) r.m. (r.ż.)

Zobacz też obywatel

obywatel(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑e> [obɨvatel] RZ. r.m.(r.ż.)

oba [oba] LICZ.

II . oby [obɨ] WK

obaj [obaj] LICZ.

obj. [obejot]

obj. skr od objętość

obj.
Vol.

Zobacz też objętość

objętość <D. ‑ści, l.mn. ‑ści> [objentoɕtɕ] RZ. r.ż.

1. objętość bez l.mn. (pojemność: naczynia, torby):

Volumen r.n.

3. objętość bez l.mn. (liczba stron):

Umfang r.m.

4. objętość bez l.mn. MAT.:

Rauminhalt r.m.
Volumen r.n.

obły [obwɨ] PRZYM.

obuć [obutɕ]

obuć f. dk. od obuwać

Zobacz też obuwać

I . obuwać <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. obuć> [obuvatɕ] CZ. cz. przech.

II . obuwać <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. obuć> [obuvatɕ] CZ. cz. zwr. przest

obić [obitɕ]

obić f. dk. od obijać

Zobacz też obijać

I . obijać <‑ja; f. dk. obić> [obijatɕ] CZ. cz. przech.

1. obijać (obtłukiwać):

2. obijać (kaleczyć):

3. obijać (pokrywać materiałem):

4. obijać (wykładać):

odeń [odeɲ] ndm. podn. (od niego)

okej [okej]

okej → OK

Zobacz też OK

OK [okej]

OK skr od all correct

OK
o.k.
OK
O.K.

olek

kurna olek pot.
verdammt noch mal! pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski