polsko » niemiecki

opiekacz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [opjekatʃ] RZ. r.m.

opiekacz GASTR., TECHNOL.
Toaster r.m.

wiekować <‑kuje; cz. prz. ‑kuj> [vjekovatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (przebywać gdzieś bardzo długo)

opieka <D. ‑ki, bez l.mn. > [opjeka] RZ. r.ż.

3. opieka (nadzór prawny):

ćwiekować <‑kuje; cz. prz. ‑kuj> [tɕfjekovatɕ] CZ. cz. przech.

1. ćwiekować (nabijać ćwiekami):

2. ćwiekować ARCHIT.:

I . opiekać <‑ka; f. dk. opiec> [opjekatɕ] CZ. cz. przech. GASTR.

1. opiekać (na patelni):

2. opiekać (nad ogniem):

II . opiekać <‑ka; f. dk. opiec> [opjekatɕ] CZ. cz. zwr. GASTR.

1. opiekać (na patelni):

2. opiekać (nad ogniem):

zaopiekować się [zaopjekovatɕ ɕe]

zaopiekować się f. dk. od opiekować się

Zobacz też opiekować się

opiekuńczo [opjekuj̃tʃo] PRZYSŁ. podn.

opieczętować [opjetʃentovatɕ] f. dk., opieczętowywać [opjetʃentovɨvatɕ] <‑owuje; cz. prz. ‑owuj> CZ. cz. przech.

1. opieczętować (przyłożyć pieczątkę):

2. opieczętować (zaplombować coś):

I . opierzać <‑rza; f. dk. opierzyć> [opjeʒatɕ] CZ. cz. przech.

II . opierzać <‑rza; f. dk. opierzyć> [opjeʒatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

I . opieprzać <‑rza> [opjepʃatɕ], opieprzyć [opjepʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

1. opieprzać tylko dk. (posypać pieprzem):

2. opieprzać sl (wymyślać komuś):

II . opieprzać <‑rza> [opjepʃatɕ], opieprzyć [opjepʃɨtɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. sl

opieszały [opjeʃawɨ] PRZYM.

1. opieszały (nie lubiący się spieszyć):

2. opieszały (powolny, leniwy):

opiekun(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [opjekun] RZ. r.m.(r.ż.)

1. opiekun (ktoś opiekujący się kimś chorym):

Pfleger(in) r.m. (r.ż.)

2. opiekun (ktoś troszczący się o kogoś):

Betreuer(in) r.m. (r.ż.)

3. opiekun (kurator):

Vormund r.m.

4. opiekun (osoba do dziecka):

Babysitter(in) r.m. (r.ż.)

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski