Tłumaczenia dla hasła „potrzbna“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

potrzebny [potʃebnɨ] PRZYM.

potrzebny

notwendig

potrzebny

erforderlich

to jest mi potrzebne

das brauche ich

jestem ci [jeszcze] potrzebny?

brauchst du mich [noch]?

potrzeba² [potʃeba] ndm.

potrzeba nam pieniędzy/czasu

wir brauchen Geld/Zeit

czego ci potrzeba?

was brauchst du?

potrząsać <‑sa> [potʃow̃satɕ], potrząsnąć [potʃow̃snoɲtɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

potrząsać głową

mit dem Kopf schütteln

potrzepać [potʃepatɕ]

potrzepać f. dk. od trzepać

Zobacz też trzepać

I . trzepać <‑pie; cz. prz. trzep; f. dk. trzepnąć> [tʃepatɕ] CZ. cz. przech.

1. trzepać tylko ndk. (usuwać kurz):

trzepać chodnik, dywan

klopfen

2. trzepać pot. (uderzyć):

trzepnąć kogoś czymś

jdn mit etw hauen [o. klopfen] pot.

3. trzepać żart. (sprawdzać):

trzepać

abklopfen pot.

na granicy zawsze trzepią

an der Grenze klopfen sie einen immer ab pot.

II . trzepać <‑pie; cz. prz. trzep; f. dk. trzepnąć> [tʃepatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. trzepać (wykonywać zamaszyste ruchy):

trzepać skrzydłami

mit den Flügeln schlagen

trzepać [lub walić] kapucyna [lub konia] wulg.

sich C. einen abwichsen [o. runterholen] wulg.

2. trzepać pot. (mówić szybko):

trzepać

[he]runterleiern pot.

trzepać językiem

plappern pot.

trzepać byle co [lub o byle czym]

irgendwas plappern pot.

trzepać byle co [lub o byle czym]

plappern, egal worüber pot.

III . trzepać <‑pie; cz. prz. trzep; f. dk. trzepnąć> [tʃepatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

1. trzepać (uderzać się):

trzepnąć się ręką w czoło

sich B. mit der Hand an die Stirn schlagen

2. trzepać tylko ndk.:

trzepać (szamotać się) (ryba, ptak)

zappeln

okoń trzepie się w sieci

der Barsch r.m. zappelt im Netz

I . potrzymać <‑ma> [potʃɨmatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. potrzymać (przytrzymać):

potrzymać

halten

2. potrzymać (przechować):

potrzymać człowieka

behalten

potrzymać przedmiot

aufbewahren

II . potrzymać <‑ma> [potʃɨmatɕ] CZ. cz. zwr.

potrzymać się za ręce

sich B. an den Händen halten

III . potrzymać <‑ma> [potʃɨmatɕ] CZ. bezosob.

nie wiadomo, jak długo potrzyma mróz

man weiß nicht, wie lange der Frost r.m. [noch] anhält [o. anhalten wird]

potrzebować <‑buje> [potʃebovatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. potrzebować (nie móc się obejść bez):

potrzebować czegoś [lub coś]

etw benötigen [o. brauchen]

potrzebować czegoś [lub coś]

einer Sache D. bedürfen

2. potrzebować (musieć):

nie potrzebujesz tego robić

das brauchst du nicht zu machen

nie potrzebuję nikomu się tłumaczyć

ich brauche mich bei niemandem zu rechtfertigen

potrzask <D. ‑u, l.mn. ‑i> [potʃask] RZ. r.m.

potrzask

Falle r.ż.

zwroty:

być [lub znaleźć się] w potrzasku

in der Falle [o. Patsche pot. ] sitzen

potrząść [potʃow̃ɕtɕ]

potrząść f. dk. od trząść

Zobacz też trząść

I . trząść <trzęsie; cz. prz. trzęś; [lub trząś] za‑> [tʃow̃ɕtɕ] f. dk. CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

1. trząść (poruszać gwałtownie):

trząść kimś/czymś

jdn/etw schütteln [o. rütteln]

trząść owoce

Früchte vom Baum schütteln

2. trząść (jechać nierówno):

samochód trzęsie

der Wagen r.m. holpert

3. trząść pot. (rządzić):

trząść kimś

jdn [herum]kommandieren pot.

trząść grupą/wydziałem

in der Gruppe/Abteilung das Sagen haben pot.

4. trząść przen. (powodować drgawki):

gorączka mnie [lub mną] trzęsie

das Fieber r.n. schüttelt mich

gorączka mnie [lub mną] trzęsie

ich habe Schüttelfrost

zimno mnie [lub mną] trzęsie

ich zittere vor Kälte

zimno mnie [lub mną] trzęsie

es schüttelt mich vor Kälte

trząść portkami pot.

Fracksausen haben pot.

5. trząść przen. pot. (burzyć spokój):

gniew/złość mnie [lub mną] trzęsie

ich zittere vor Wut/Ärger

II . trząść <trzęsie; cz. prz. trzęś; [lub trząś] za‑> [tʃow̃ɕtɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

1. trząść:

trząść (drgać) (człowiek)

zittern

trząść (ziemia)

beben

nogi się komuś trzęsą ze zmęczenia

jds Beine ntpl zittern vor Müdigkeit

głos się komuś trzęsie ze wzruszenia

jds Stimme r.ż. zittert vor Rührung

trząść się ze śmiechu

sich B. vor Lachen schütteln

trząść się ze strachu

vor Angst zittern [o. schlottern]

trząść się z zimna

vor Kälte zittern [o. schlottern]

jeść, aż się uszy trzęsą pot.

sich C. den Bauch voll schlagen pot.

trząść się jak barani ogon [lub galareta]

zittern wie ein Wackelpudding r.m. pot.

miasto trzęsie się od plotek

die Stadt r.ż. brodelt vor Gerüchten przen.

widownia/teatr trzęsie się od oklasków

der Zuschauerraum r.m. /das Theater r.n. bebt unter dem Applaus

trząść się w posadach

in den Grundfesten erschüttert werden

portki się komuś trzęsą ze strachu

jd hat Fracksausen pot.

2. trząść:

trząść (jechać nierówno) (pojazd)

rütteln

3. trząść pot.:

trząść (być poruszonym) (człowiek)

zittern

(być niespokojnym) trząść się nad kimś/czymś [lub o kogoś/coś]

um jdn/etw zittern

III . trząść <trzęsie; cz. prz. trzęś; [lub trząś] za‑> [tʃow̃ɕtɕ] f. dk. CZ. bezosob.

1. trząść (wywoływać dreszcze):

kogoś trzęsie

es schüttelt jdn

2. trząść (wywoływać gniew, oburzenie):

aż go trzęsło z nerwów

er zitterte vor Aufregung

trząść głową nad czymś

[verwundert] den Kopf [über etwas] schütteln

potrawka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [potrafka] RZ. r.ż. GASTR.

potrawka

Frikassee r.n.

potrawka z kurczaka

Hühnerfrikassee r.n.

potrójny [potrujnɨ] LICZ.

potrójny

dreifach

potrzeć [potʃetɕ]

potrzeć f. dk. od pocierać, trzeć

Zobacz też trzeć , pocierać

I . trzeć <trze; cz. prz. trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] CZ. cz. przech.

1. trzeć (pocierać):

trzeć coś czymś czoło, powieki

sich C. etw mit etw reiben

trzeć czymś [o coś]

etw mit [etw] reiben

błotnik samochodu tarł o asfalt

der Kotflügel r.m. schleifte auf dem Asphalt

2. trzeć (rozdrabniać):

trzeć marchew, ziemniaki

reiben

3. trzeć TECHNOL.:

trzeć powierzchnię

schmirgeln

4. trzeć (ciąć drewno na deski):

trzeć

zerschneiden

II . trzeć <trze; cz. prz. trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] CZ. cz. zwr.

1. trzeć (pocierać się):

trzeć

sich C. reiben

2. trzeć ZOOL.:

trzeć (odbywać tarło) (ryby)

laichen

I . pocierać <‑ra; f. dk. potrzeć> [potɕeratɕ] CZ. cz. przech.

pocierać coś czymś

etw mit etw reiben

pocierać czoło dłonią

sich C. mit der Hand die Stirn reiben

potrzeć zapałkę

ein Streichholz anzünden

II . pocierać <‑ra; f. dk. potrzeć> [potɕeratɕ] CZ. cz. zwr.

pocierać się czymś

sich B. mit etw reiben