Tłumaczenia dla hasła „zapue“ w polsko » niemiecki słowniku

zapluć [zaplutɕ]

zapluć f. dk. od zapluwać

Zobacz też zapluwać

I . zapluwać <‑wa; f. dk. zapluć> [zapluvatɕ] CZ. cz. przech. pot.

zapluwać

rotzen pot.

zapluwać

bespucken

chuligani zapluli chodnik

die Hooligans r.m. l.mn. rotzten auf den Gehweg pot.

II . zapluwać <‑wa; f. dk. zapluć> [zapluvatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

1. zapluwać (zabrudzić się śliną):

zapluwać

sich B. vollsabbern pot. [o. bespucken]

2. zapluwać (ubliżać komuś):

zapluwali się ze złości, ale nic nie mogli zrobić

sie geiferten sich an vor Wut, aber da war nichts zu machen

zapiec <‑ecze> [zapjets]

zapiec f. dk. od zapiekać

Zobacz też zapiekać

I . zapiekać <‑ka; f. dk. zapiec> [zapjekatɕ] CZ. cz. przech. GASTR.

zapiekać

überbacken

zapiekać makaron

Nudeln überbacken

II . zapiekać <‑ka; f. dk. zapiec> [zapjekatɕ] CZ. cz. nieprzech. tylko dk.

1. zapiekać:

zapiekać (wywołać pieczenie) (rana)

plötzlich [o. auf einmal] zu stechen [o. brennen] anfangen

2. zapiekać przen. (sprawić przykrość, ból):

zapiekać

schmerzen

jej słowa zapiekły go do żywego

ihre Worte ntpl reizten ihn bis aufs Blut

III . zapiekać <‑ka; f. dk. zapiec> [zapjekatɕ] CZ. cz. zwr.

1. zapiekać GASTR.:

zapiekać

backen

kurczak zapieka się w piekarniku

das Hühnchen r.n. backt im Ofen

2. zapiekać zwykle f. dk. (zaschnąć):

zapiekać

vertrocknen

zapiekać

eintrocknen

wargi zapiekły się od gorączki

die Lippen r.ż. l.mn. trockneten durch das Fieber ein [o. aus]

3. zapiekać zwykle f. dk. pot. (przywrzeć):

zapiekać

festkleben

zapiekać

anbacken

zardzewiałe śruby zapiekły się

die Schrauben r.ż. l.mn. sind festgerostet

4. zapiekać tylko dk. przen. podn. (zapamiętać się, zaciąć się):

zapiekać

sich B. verbeißen [o. verbohren pot. ]

zapiec się w gniewie/uporze/nienawiści

sich in seinen Zorn/Widerstand/Hass verbohren pot.

zapał <D. ‑u, l.mn. ‑y> [zapaw] RZ. r.m. zwykle lp

zapał

Begeisterung r.ż.

zapał

Enthusiasmus r.m.

z zapałem

begeistert

z zapałem

eifrig

pełen zapału

enthusiastisch

zwroty:

słomiany zapał

Strohfeuer r.n.

zapis <D. ‑u, l.mn. ‑y> [zapis] RZ. r.m.

1. zapis (zapisywanie):

zapis

Aufzeichnung r.ż.

zapis

Eintragung r.ż.

zapis danych

Datenaufzeichnung r.ż.

2. zapis (tekst):

zapis

Niederschrift r.ż.

zapis

Eintrag r.m.

3. zapis (nagranie):

zapis

Aufnahme r.ż.

zapis

Aufzeichnung r.ż.

4. zapis PR.:

zapis

Eintrag r.m.

zapis w testamencie

Vermächtnis r.n.

zapis testamentowy prawa kupna

Kaufrechtsvermächtnis r.n.

5. zapis INF.:

zapis

[Ab]speicherung r.ż.

zapis

Darstellung r.ż.

równomierny zapis rastrowy

gleichmäßige Pixeldarstellung r.ż.

medium zapisu

Speichermedium r.n.

zapis magnetyczny

magnetische Speicherung

6. zapis zwykle l.mn. (sporządzanie listy):

zapis

Anmeldung r.ż.

zapis

Einschreibung r.ż.

zapisy do szkoły

Anmeldung zur Schule

zapisy na uczelnię

Immatrikulation r.ż.

zapisy na uczelnię

Einschreibung an der Hochschule

zapisy na kurs

Kursanmeldung r.ż.

zapis prawo jazdy

Anmeldung zur Fahrschule

zapas <D. ‑u, l.mn. ‑y> [zapas] RZ. r.m.

1. zapas (rezerwa):

zapas

Vorrat r.m.

zapas

Reserve r.ż.

robić zapas czegoś

Vorräte von etw anlegen

mieć coś w zapasie

etw vorrätig [o. in Reserve] haben

na zapas

im Voraus

2. zapas pot. (część zapasowa):

zapas

Ersatzteil r.n.

zapęd <D. ‑u, l.mn. ‑y> [zapent] RZ. r.m. podn.

zapęd

[Auf]wallung r.ż.

zapęd

Ausbruch r.m.

hamować zapędy gniewu

Zorneswallungen książk [o. Wutausbrüche] bremsen

może w zapędzie zbyt wiele naobiecywaliśmy

vielleicht haben wir im Eifer zu viel versprochen

zapić [zapitɕ]

zapić f. dk. od zapijać

Zobacz też zapijać

I . zapijać <‑ja; f. dk. zapić> [zapijatɕ] CZ. cz. przech. pot.

1. zapijać (popić):

zapijać

herunterschlucken

zapić tabletkę wodą

eine Tablette mit Wasser einnehmen [o. schlucken]

zapić sprawę

eine Angelegenheit begießen pot.

2. zapijać (pić alkohol, żeby zapomnieć):

zapijać

saufen pot.

zapijać smutki

aus Kummer saufen pot.

3. zapijać (spić się):

zapijać

sich B. besaufen pot.

zapijać

sich B. volllaufen lassen pot.

II . zapijać <‑ja; f. dk. zapić> [zapijatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

1. zapijać zwykle f. dk. (umrzeć od picia alkoholu):

zapijać

sich B. zu Tode saufen pot.

zapił się na śmierć

er hat sich zu Tode gesoffen pot.

2. zapijać tylko ndk. (pić czegoś dużo):

zapijać

etw literweise trinken pot.

zapijać się kawą

Unmengen [von] Kaffee trinken

zapukać [zapukatɕ]

zapukać f. dk. od pukać

Zobacz też pukać

I . pukać <‑ka f. dk. puknąć [lub za‑]> [pukatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. pukać (stukać):

pukać

klopfen

pukać do drzwi

an die Tür [an]klopfen

2. pukać:

pukać (bić) (serce)

schlagen

pukać (bić) (serce)

pochen

II . pukać <‑ka f. dk. puknąć [lub za‑]> [pukatɕ] CZ. cz. zwr.

pukać

sich B. [an die Stirn] tippen

zwroty:

puknij się w czoło [lub głowę]! pot.

du bist wohl nicht bei Verstand!

puknij się w czoło [lub głowę]! pot.

du hast wohl nicht alle Tassen im Schrank! przen. pot.

zapusty [zapustɨ] RZ.

zapusty l.mn. < D. l.mn. ‑tów> przest (ostatki):

zapusty

die drei letzten Faschingstage