Tłumaczenia dla hasła „fkug“ w niemiecko » polski słowniku

Fu̱g [fuːk] RZ. r.m.

mit Fug und Recht

z całkowitą słusznością

Flu̱g <‑[e]s, Flüge> [fluːk, pl: ˈflyːgə] RZ. r.m.

Flug

lot r.m.

einen Flug buchen

rezerwować [f. dk. za‑] lot

guten Flug!

szczęśliwego lotu!

zwroty:

die Tage vergehen wie im Flug[e]

dni r.m. l.mn. mijają jak szalone

die Zeit verging wie im Flug[e]

czas r.m. minął jak błyskawica r.ż.

I . klu̱g <klüger, klügste> [kluːk] PRZYM.

1. klug Person, Entscheidung, Handlungsweise:

klug (intelligent)

mądry

klug (scharfsinnig)

bystry

ein kluger Kopf

mądra głowa r.ż.

2. klug:

klug (vernünftig)

rozsądny

klug (schlau)

szczwany

ein kluger Rat

mądra rada r.ż.

es ist klug/klüger, abzuwarten

rozsądniej będzie poczekać

es wird das Klügste [o. am klügsten] sein, wenn wir umkehren

najlepiej będzie, gdy zawrócimy

der Klügere gibt nach przysł.

mądry głupiemu ustępuje przysł.

3. klug iron. (dumm):

klug Idee, Ratschlag

dobry iron.

4. klug (lebenserfahren):

ich bin genauso klug wie zuvor [o. vorher] (ich habe nichts Neues herausgefunden)

jestem tak samo mądry jak przedtem iron.

aus etw nicht klug werden

nie rozumieć czegoś

aus Schaden wird man klug

mądry Polak r.m. po szkodzie przysł.

daraus soll einer klug werden!

i bądź tu mądry!

II . klu̱g <klüger, am klügsten> [kluːk] PRZYSŁ.

1. klug (vernünftig):

klug vorgehen, sich verhalten, handeln

mądrze

klug vorgehen, sich verhalten, handeln

rozsądnie

klug reden pot.

mądrze gadać pot.

ihr könnt alle immer nur klug reden, aber helfen tut ihr nicht pot.

wszyscy potraficie tylko mądrze gadać, ale nikt nie pomoże

2. klug iron. (dumm):

das hast du dir wirklich sehr klug ausgedacht!

dobry sobie! iron.

das hast du dir wirklich sehr klug ausgedacht!

nieźle to sobie wymyśliłeś! iron.

Kru̱g <‑[e]s, Krüge> [ˈkruːk, pl: ˈkryːgə] RZ. r.m.

1. Krug (Wasserkrug):

Krug

dzban[ek] r.m.

der Krug geht so lange zum Brunnen, bis er bricht przysł.

póty dzban wodę nosi, póki się ucho nie urwie przysł.

2. Krug (Bierkrug):

Krug

kufel r.m.

3. Krug połnocnoniem. → Wirtshaus

Zobacz też Wirtshaus

Wịrtshaus <‑es, ‑häuser> [ˈvɪrts-] RZ. r.n.

Wirtshaus

gospoda r.ż.

Wirtshaus

karczma r.ż.

Zu̱g¹ <‑[e]s, Züge> [tsuːk, pl: ˈtsyːgə] RZ. r.m.

1. Zug (Eisenbahn):

Zug

pociąg r.m.

der Zug nach Madrid

pociąg do Madrytu

mit dem Zug fahren

jechać pociągiem

sie kommt mit dem Zug

[ona] przyjedzie pociągiem

jdn zum Zug bringen

odprowadzić [lub zawieźć] kogoś na pociąg pot.

auf den fahrenden Zug aufspringen

wskakiwać [f. dk. wskoczyć] do jadącego pociągu

der Zug ist abgefahren pot.

już po ptakach fig pot.

im falschen Zug sitzen pot.

pomylić się

im falschen Zug sitzen pot.

podjąć złą decyzję

2. Zug (Spielzug):

Zug

kolejka r.ż. [elektryczna]

3. Zug MOT. (Lastzug):

Zug

samochód r.m. ciężarowy z przyczepą

4. Zug:

Zug (Geleitzug)

konwój r.m.

Zug (UmZug, lange Kolonne: von Demonstranten)

pochód r.m.

Zug (von Fahrzeugen)

kolumna r.ż.

Zug (Festzug)

uroczysty pochód

ein Zug von Bergleuten

pochód górników

ein Zug von Flüchtlingen

konwój uchodźców

5. Zug (Streifzug):

Zug

wyprawa r.ż.

einen Zug durch die Gemeinde machen żart. pot.

włóczyć się po knajpach pot.

6. Zug:

Zug (Atemzug)

oddech r.m.

Zug (Atemzug)

tchnienie r.n.

Zug (beim Rauchen)

zaciągnięcie r.n. się

etw in vollen Zügen genießen

korzystać z czegoś w pełni

etw in vollen Zügen genießen

rozkoszować się czymś

in den letzten Zügen liegen pot.

dogorywać pot.

7. Zug (Schluck):

Zug

haust r.m.

das Glas in einem Zug austrinken [o. leeren]

wypić kieliszek jednym haustem

in einem Zug

jednym tchem

8. Zug:

Zug (Tendenz)

tendencja r.ż.

Zug (Neigung)

skłonność r.ż.

das ist der Zug der Zeit

to jest znamienne dla tych czasów

im Zuge der neuen Entwicklung

w trakcie nowego rozwoju

gut im Zuge [o. im besten Zuge] sein

być w dobrej formie

9. Zug (bei Brettspielen):

Zug

pociągnięcie r.n.

Zug

ruch r.m.

einen Zug machen

robić [f. dk. z‑] ruch

du bist am Zug

twój ruch

zum Zug kommen

mieć możliwość działania

10. Zug (beim Schwimmen):

Zug

pociągnięcie r.n. [wiosłem]

Zug

ruch r.m. [ręki przy pływaniu]

11. Zug (Gesichtszug):

Zug

rysy r.m. l.mn. twarzy

seine Züge hellten sich auf

jego rysy twarzy rozjaśniły się

12. Zug (Charakterzug):

Zug

cecha r.ż. charakteru

das war kein schöner Zug von dir

to było nieładne z twojej strony

13. Zug (Schriftzug):

Zug

charakter r.m. pisma

14. Zug (Umriss):

Zug

zarys r.m.

Zug

rys r.m.

etw in groben Zügen umreißen

szkicować [f. dk. na‑] coś z grubsza

das war meine Darstellung in großen [o. groben] Zügen

to była moja prezentacja r.ż. w ogólnych zarysach

15. Zug (Krafteinwirkung):

Zug

naprężenie r.n. rozciągające

16. Zug WOJSK. (Kompanieabteilung):

Zug

pluton r.m.

Bu̱g <‑[e]s, ‑e> [buːk] RZ. r.m.

1. Bug:

Bug NAUT., AERO (vorderster Teil: eines Schiffs)

dziób r.m.

Bug (eines Flugzeugs)

przód r.m.

2. Bug GASTR.:

Bug

łopatka r.ż.

3. Bug INF.:

Bug

problem r.m.

Bug

wirus r.m.

Lu̱g [luːk]

Lug und Trug podn.

stek r.m. kłamst

tru̱g [truːk] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

trug cz. prz. von tragen

Zobacz też tragen

I . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. przech.

1. tragen (anhaben, haben):

tragen Kleidung, Namen, Bart

nosić

tragen Last

dźwigać

so etwas trägt man nicht mehr

czegoś takiego już się nie nosi

das Haar offen tragen

nosić rozpuszczone włosy

sie trägt das Haar lang

ona ma długie włosy

auf dem Arm tragen

nosić [lub nieść] na ramieniu

auf dem Rücken tragen

nosić na plecach

etw bei sich C. tragen

nosić coś przy sobie

er trug ihr den Koffer

on niósł jej walizkę

2. tragen Aufschrift:

tragen

zawierać

der Brief trägt seine Unterschrift

list r.m. zawiera jego podpis

3. tragen (hervorbringen):

tragen Ernte

wydać

der Baum trägt Früchte

drzewo r.n. wydaje owoce

4. tragen (erdulden):

tragen Folgen, Verantwortung, Risiko

ponosić [f. dk. ponieść]

tragen Leid

znosić

tragen Kreuz

dźwigać fig

die Kosten trägt ...

koszty ponosi...

Verlust/Schaden

ponieść stratę/szkodę

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy dźwiga swój krzyż fig

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy ma swoje kłopoty

5. tragen fig (stützen):

einen Verein tragen

wspierać [f. dk. wesprzeć] związek

II . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. nieprzech.

1. tragen:

tragen (Früchte hervorbringen) (Baum)

owocować [f. dk. za‑]

tragen (Acker)

rodzić

tragen (Acker)

wydawać plony

die Bäume tragen dieses Jahr gut

drzewa w tym roku dobrze owocują

2. tragen:

tragen (trächtig sein) (Kuh)

być cielna

tragen (Katze)

być kotna

tragen (Hündin)

być szczenna

3. tragen:

tragen (aushalten) (Brücke)

wytrzymywać [f. dk. wytrzymać]

das Eis trägt schon

po lodzie można już chodzić

4. tragen (sich kleiden):

man trägt wieder lang

znowu nosi się długie kreacje

5. tragen (leiden):

an etw C. [schwer] zu tragen haben

[bardzo] cierpieć z powodu czegoś

III . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] CZ. cz. zwr.

1. tragen (sich anfühlen):

sich angenehm tragen (Kleidung)

przyjemnie się nosić

2. tragen podn. (sich beschäftigen):

sich mit dem Gedanken tragen auszuwandern

nosić się z myślą opuszczenia kraju

3. tragen:

tragen (finanziell) (Projekt, Verein)

być samowystarczalnym

Tru̱g <‑[e]s, bez l.mn. > [truːk] RZ. r.m. podn.

1. Trug (Täuschung):

Trug

oszustwo r.n.

Lug und Trug

kłamstwo i oszustwo

2. Trug (Schein):

Trug

złudzenie r.n.

Ze̱u̱g <‑[e]s, bez l.mn. > [tsɔɪk] RZ. r.n. pot.

1. Zeug:

Zeug (mehrere Sachen)

rzeczy r.ż. l.mn.

Zeug (wertlose Dinge)

klamoty r.m. l.mn. pot.

ist das dein Zeug?

[czy] to twoje rzeczy?

nimm das Zeug weg!

zabieraj to stąd!

2. Zeug (Nahrungsmittel):

Zeug

artykuły r.m. l.mn. [spożywcze]

3. Zeug (Unsinn):

dummes Zeug reden

pleść banialuki pot.

red kein dummes Zeug!

nie pleć bzdur! pot.

das ist doch dummes Zeug

przecież to [jest] bzdura r.ż. pot.

zwroty:

das Zeug zu etw C. haben

mieć dryg [lub talent] do czegoś

jdm etwas am Zeug flicken

przypiąć komuś łatkę fig pot.

[fahren/laufen,] was das Zeug hält

[jechać/biec], ile mocy [lub sił] starczy

sich für jdn ins Zeug legen

udzielać [f. dk. udzielić] komuś poparcia

fịng [fɪŋ] CZ. cz. przech., cz. zwr.

fing cz. prz. von fangen

Zobacz też fangen

I . fạngen <fängt, fing, gefangen> [ˈfaŋən] CZ. cz. przech.

1. fangen (ergreifen):

fangen Ball

łapać [f. dk. z‑]

eine fangen pot.

oberwać pot.

du wirst dir gleich eine fangen pot.

zaraz dostaniesz w dziób pot.

Feuer fangen (in Brand geraten)

zapalać [f. dk. zapalić] się

Feuer fangen (in Brand geraten)

płonąć [f. dk. za‑]

Feuer fangen (sich begeistern)

zapalać się podn.

Feuer fangen (sich verlieben)

zakochać się

2. fangen (festnehmen, gefangen nehmen):

fangen Verbrecher

chwytać [f. dk. s‑]

fangen Verbrecher

łapać [f. dk. z‑]

jdn durch Versprechungen fangen fig

złapać kogoś na obietnice fig

so leicht lässt er sich nicht fangen (überlisten) fig

on nie da się tak łatwo podejść

3. fangen (erjagen):

fangen Pelztiere, Fische, Maus

złowić

mit Speck fängt man Mäuse przysł.

kuszącą obietnicą można nakłonić [kogoś] do zrobienia czegoś

II . fạngen <fängt, fing, gefangen> [ˈfaŋən] CZ. cz. zwr.

1. fangen:

fangen (nicht stürzen) (Seiltänzerin)

odzyskiwać [f. dk. odzyskać] równowagę

2. fangen fig (sich seelisch beruhigen):

sich wieder fangen

dochodzić [f. dk. dojść] do siebie

er hat sich endlich wieder gefangen

wreszcie doszedł do siebie

3. fangen (in eine Falle geraten):

in der Falle hat sich eine Maus gefangen

mysz r.ż. złapała się w pułapkę

flo̱g [floːk] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

flog cz. prz. von fliegen

Zobacz też fliegen

I . fli̱e̱gen <fliegt, flog, geflogen> [ˈfliːgən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. fliegen:

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

lecieć

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

latać

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

frunąć

fliegen (sich durch die Luft bewegen) (Vögel, Blätter)

fruwać

auf den Boden fliegen (Ball)

spadać [f. dk. spaść] na ziemię

ich kann doch nicht fliegen

przecież nie mam skrzydeł

mit fliegenden Fahnen

bez wahania

2. fliegen (sich fortbewegen, reisen):

nach Breslau fliegen (Flugzeug, Person)

lecieć [f. dk. po‑] do Wrocławia

nach Breslau fliegen (Fluggesellschaft)

latać do Wrocławia

wann fliegt die nächste Maschine nach Mallorca?

kiedy odlatuje najbliższy samolot r.m. na Majorkę?

was machst du im Urlaub? – ich fliege nach Mexico

jak spędzasz urlop? – lecę do Meksyku

wie lange fliegt man von Wien nach Buenos Aires?

jak długo leci się z Wiednia do Buenos Aires?

bist du schon mal geflogen?

leciałeś już kiedyś samolotem?

3. fliegen podn. (eilen):

fliegen

pędzić

fliegen

gnać

jdm um den Hals fliegen

rzucać [f. dk. rzucić] się komuś na szyję

4. fliegen pot. (hinausgeworfen werden):

fliegen von der Arbeit, Schule

wylatywać [f. dk. wylecieć ]pot.

ich bin geflogen

wyleciałem pot.

er ist [auf die Straße] geflogen

wyleciał [na ulicę] pot.

5. fliegen pot. (durchfallen):

durch eine Prüfung [o. durchs Examen] fliegen

oblać egzamin pot.

6. fliegen pot. (angezogen werden):

auf jdn/etw fliegen

latać [lub szaleć] za kimś/czymś pot.

auf jdn/etw fliegen

lecieć na kogoś/coś pot.

er fliegt auf neue Autos

[on] szaleje za nowymi samochodami

7. fliegen (geworfen werden):

fliegen

lecieć [f. dk. prze‑ lub w‑ lub nad‑]

der Ball flog über das Tor

piłka r.ż. przeleciała nad bramką

ein Stein flog durchs Fenster

kamień r.m. wleciał przez okno

plötzlich kam ein Schneeball geflogen und traf ihn am Kopf

nagle nadleciała śnieżka r.ż. i trafiła go w głowę

in die Luft fliegen

wylatywać [f. dk. wylecieć] w powietrze

in die Luft fliegen

eksplodować

II . fli̱e̱gen <fliegt, flog, geflogen> [ˈfliːgən] CZ. cz. przech.

1. fliegen (steuern):

fliegen Flugzeug

pilotować

2. fliegen (mit einem Luftfahrzeug befördern):

fliegen Passagiere, Güter

przewozić [f. dk. przewieźć]

fliegen Passagiere, Güter

transportować [f. dk. prze‑]

3. fliegen +sein (zurücklegen):

fliegen Route, Strecke

przelecieć

fliegen Route, Strecke

pokonywać [f. dk. pokonać]

einen Umweg fliegen

polecieć okrężną trasą

musst du morgen arbeiten? – ja, ich fliege Düsseldorf – New York

pracujesz jutro? – tak, mam lot z Düsseldorfu do Nowego Jorku

I . fa̱u̱l [faʊl] PRZYM.

1. faul (nicht fleißig):

faul

leniwy

so ein fauler Kerl!

co za leniwy chłopak r.m. !

sich auf die faule Haut legen

oddać się lenistwu

2. faul (verfault):

faul Lebensmittel

zepsuty

faul Wasser

nieświeży

faul Obst, Laub

zgniły

faul Holz

zbutwiały

faul Zahn

spróchniały

3. faul pej. pot. (zweifelhaft):

faul Kompromiss

wątpliwy

faul Ausrede

wykrętny

an der Sache ist etw faul

ta sprawa r.ż. jest podejrzana pot.

das ist doch alles fauler Zauber

to po prostu czysty szwindel r.m. [lub przekręt r.m. ] pot.

4. faul alt:

faul (säumig) Kredit

zaległy

faul (nachlässig) Schuldner

opieszały

II . fa̱u̱l [faʊl] PRZYSŁ.

1. faul (träge):

faul herumliegen

leniwie

2. faul (verfault):

etw riecht faul

coś śmierdzi zgnilizną