polsko » niemiecki

I . dziki [dʑiki] PRZYM.

1. dziki (będący w stanie pierwotnym):

Wildrose r.ż.
schuften wie ein Pferd r.n. pot.

3. dziki (nietowarzyski):

6. dziki pot. (dziwaczny):

8. dziki pot. (niezorganizowany):

wilder [o. illegaler] Streik r.m.

II . dziki <D. ‑ego, l.mn. dzicy> [dʑiki] RZ. r.m. (dzikus)

dziatki [dʑatki] RZ.

dziatki l.mn. < D. l.mn. ‑tek> przest:

cienki <cieńszy> [tɕenki] PRZYM.

2. cienki przen. (piskliwy):

3. cienki przen. (rozwodniony):

dziecko <D. ‑ka, l.mn. ‑eci> [dʑetsko] RZ. r.n.

1. dziecko:

Kind r.n.
Kinderheim r.n.
Wunderkind r.n.
Taufpate(Taufpatin) r.m. (r.ż.) sein
bieda z dziećmi, bieda i bez dzieci przysł.
dzieci i ryby głosu nie mają przysł.
kleine Kinder, kleine Sorgen r.ż. l.mn. , große Kinder, große Sorgen przysł.

2. dziecko przen. (czyjeś dzieło):

Kind r.n.

dziewka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [dʑefka] RZ. r.ż. przest (służąca na wsi)

dziełko <D. ‑ka, l.mn. ‑ka> [dʑewko] RZ. r.n. (niewielki utwór literacki)

dzień <D. dnia, l.mn. dni [lub dnie]> [dʑeɲ] RZ. r.m.

dzieło <D. ‑ła, l.mn. ‑ła> [dʑewo] RZ. r.n.

1. dzieło (utwór):

Werk r.n.
Kunstwerk r.n.

dziecię <D. ‑ęcia, l.mn. ‑ta> [dʑetɕe] RZ. r.n.

dziecię podn. (dziecko):

Kind r.n.

dziekan <D. ‑a, l.mn. ‑i> [dʑekan] RZ. r.m.

1. dziekan (profesor):

Dekan(in) r.m. (r.ż.)

2. dziekan (duchowny):

Dekan r.m.
Dechant r.m.

3. dziekan (przedstawiciel korpusu dyplomatycznego):

Doyen r.m.

4. dziekan (przedstawiciel rady adwokackiej):

Vorsteher(in) r.m. (r.ż.)

I . dzielić <‑li, cz. prz. dziel, f. dk. po‑> [dʑelitɕ] CZ. cz. przech.

2. dzielić (wyodrębnić z całości):

5. dzielić tylko ndk. (oddzielać czasowo):

6. dzielić tylko ndk. (korzystać wspólnie):

7. dzielić przen. (utrudniać porozumienie):

8. dzielić (przeżywać wspólnie):

9. dzielić (wyznaczyć iloraz):

II . dzielić <‑li, cz. prz. dziel, f. dk. po‑> [dʑelitɕ] CZ. cz. zwr.

1. dzielić tylko ndk. (być złożonym z):

3. dzielić (komunikować):

dzielny [dʑelnɨ] PRZYM.

2. dzielny (zaradny, sprawny):

dzielna <D. ‑nej, l.mn. ‑ne> [dʑelna] RZ. r.ż. odm. jak przym. MAT.

dziko [dʑiko] PRZYSŁ.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski