W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „Kleides“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

klei·ne: rzeczownik
kle·den: czasownik
klein: rzeczownik
kles·sen: czasownik
kleed: rzeczownik
klets: rzeczownik
kle·ven: czasownik
kle·dij: rzeczownik
kle·pel: rzeczownik
kle·ren: rzeczownik
klem·men: czasownik
klep·pen: czasownik
klep·per: rzeczownik
klet·sen: czasownik
klet·ser: rzeczownik
kleu·men: czasownik
kleu·nen: czasownik
kleu·ren: czasownik
kleu·ter: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: kleden , kleine , kleuter , kleuren , kleunen , kleumen , kletser , kletsen , klepper , kleppen , klemmen , kleren , klepel , kledij , kleven , klets , kleed , klessen i klein

klei·ne <kleine|n> [klɛinə] RZ. r.n. of r.m. of r.ż.

Kleine(s) r.n.

kleine (jongetje)

Kleine(r) r.m.

kleine (meisje)

Kleine r.ż.

kle·den <kleedde, h. gekleed> [kledə(n)] CZ. cz. przech.

1. kleden (aankleden):

in het wit gekleed gaan

weiß [o. in Weiß] gekleidet gehen

2. kleden (verwoorden, weergeven):

kleiden form.

zijn gedachten in woorden kleden

seine Gedanken in Worte kleiden [o. fassen]

3. kleden ((van kledingstukken) een bepaald effect hebben):

dat pakje kleedt je goed

dieses Kostüm kleidet dich gut

klein¹ [klɛin] RZ. r.n. geen l.mn.

kles·sen¹ CZ. cz. przech.

klessen → kletsen¹

Zobacz też kletsen , kletsen

klet·sen² <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kletsen ook pej.:

kletsen (praten)

kletsen (snel en onophoudelijk)

kletsen (snel en onophoudelijk)

kletsen (verraden)

kletsen (verraden)

2. kletsen (onder elkaar babbelen):

quatschen pot.

wij hebben gezellig gekletst

wir haben gemütlich geplaudert

3. kletsen (roddelen):

tratschen pot.

er werd over hem gekletst

es wurde über ihn geklatscht

4. kletsen (onzin verkopen):

hij kletst maar wat

er labert doch nur

5. kletsen:

kletsen (het geluid ‘klets’ laten horen)

kletsen (helder geluid)

klet·sen¹ <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] CZ. cz. przech.

1. kletsen (met een kletsend geluid werpen):

2. kletsen (hard gooien, slaan):

kleed <kleden> [klet] RZ. r.n.

1. kleed:

kleed (op tafel e.d.)

Decke r.ż.

kleed (vloerkleed)

Teppich r.m.

2. kleed (kledingstuk voor mannen):

Gewand r.n.

klets¹ <klets|en> [klɛts] RZ. r.ż.

klets (kwak)

Klecks r.m.

klets (scheut)

Schuss r.m.

klets (plens)

Guss r.m.

kle·ven² <kleefde, h. gekleefd> [klevə(n)] CZ. cz. przech.

kle·dij [kledɛi] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. kledij (wijze van gekleed gaan):

Kleidung r.ż.

Bekleidung r.ż.

Aufzug r.m. pej.

2. kledij (kleren):

Kleider l.mn.

Kleidung r.ż.

kle·pel <klepel|s> [klepəl] RZ. r.m.

Klöppel r.m.

Schwengel r.m.

kle·ren [klerə(n)] RZ.

Kleider l.mn.

kleren (kleding vooral)

Kleidung r.ż.

kleren (kleding vooral)

Klamotten l.mn. pot.

kleren (kleding vooral)

Sachen l.mn. pot.

dat gaat iem niet in zijn koude kleren zitten przen.

das geht jdm ganz schön unter die Haut

met kleren en al

in voller Bekleidung

kleren maken de man przysł.

Kleider machen Leute

klem·men¹ <klemde, h. geklemd> [klɛmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. klemmen (knellend vastzitten):

het raam klemt

das Fenster klemmt

2. klemmen:

klemmen (overtuigen, dwingen)

klemmen (reden, noodzaak)

dat betoog klemt

diese Beweisführung überzeugt

klep·pen <klepte, h. geklept> [klɛpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kleppen:

kleppen (kort, helder geluid laten horen: eenmalig)

kleppen (kort, helder geluid laten horen: meermalig)

kleppen (dichtvallen)

er staat een deur te kleppen

da klappert eine Tür

2. kleppen (kort geluid):

3. kleppen (babbelen):

4. kleppen:

kleppen (klok)

kleppen (met lichte klank)

bimmeln pot.

klep·per <klepper|s> [klɛpər] RZ. r.m.

1. klepper (rijpaard):

Reitpferd r.n.

2. klepper (houten sandaal):

Holzsandale r.ż.

klet·sen² <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kletsen ook pej.:

kletsen (praten)

kletsen (snel en onophoudelijk)

kletsen (snel en onophoudelijk)

kletsen (verraden)

kletsen (verraden)

2. kletsen (onder elkaar babbelen):

quatschen pot.

wij hebben gezellig gekletst

wir haben gemütlich geplaudert

3. kletsen (roddelen):

tratschen pot.

er werd over hem gekletst

es wurde über ihn geklatscht

4. kletsen (onzin verkopen):

hij kletst maar wat

er labert doch nur

5. kletsen:

kletsen (het geluid ‘klets’ laten horen)

kletsen (helder geluid)

klet·ser <kletser|s> [klɛtsər] RZ. r.m.

1. kletser (praatziek persoon):

Schwätzer r.m.

2. kletser (kwaadspreker):

Schwätzer r.m.

Klatschmaul r.n.

3. kletser (iem die onzin uitslaat):

Quatschkopf r.m.

Schwaf(e)ler r.m.

kleu·men <kleumde, h. gekleumd> [klømə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zitten te kleumen

frieren wie ein Schneider

kleu·nen <kleunde, h. gekleund> [klønə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kleunen (harde slagen geven):

hauen

ernaast kleunen przen.

völlig danebenhauen

2. kleunen (vechten):

kleu·ren¹ <kleurde, h. gekleurd> [klørə(n)] CZ. cz. przech.

1. kleuren (kleur geven aan):

iets zwart kleuren

2. kleuren (met kleur invullen):

prentjes om te kleuren

Bilder zum Ausmalen

3. kleuren przen. (overdrijven):

subjektiv darstellen [o. wiedergeben]

feiten sterk kleuren

Tatsachen sehr subjektiv darstellen

4. kleuren (laten blozen):

schaam kleurde haar wangen

ihre Wangen röteten sich vor Scham

kleu·ter <kleuter|s> [kløtər] RZ. r.m.

Kind r.n. im Vorschulalter

Kind im Kindergartenalter

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski