W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „Ruinen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

brui·nen: czasownik
rui·en: czasownik
rui·men: czasownik
rui·sen: czasownik
rui·ken: czasownik
rui·len: czasownik
rui·ten: przymiotnik i przysłówek
tui·nen: czasownik
run·nen: czasownik
drei·nen: czasownik
trai·nen
ruï·ne: rzeczownik
rui·ker: rzeczownik
rui·ter: rzeczownik
dei·nen: czasownik
sei·nen: czasownik
ruin: rzeczownik
ruk·ken: czasownik
rus·ten: czasownik

Widzisz podobne wyniki: bruinen , runnen , tuinen , ruiten , ruilen , ruiken , ruisen , ruimen , ruien , trainen , dreinen , rusten , rukken , ruin , seinen , deinen , ruiter , ruiker i ruïne

brui·nen <bruinde, h. gebruind> [brœynə(n)] CZ. cz. przech.

rui·en <ruide, i. geruid> [rœyə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ruien (van veren wisselen)

ruien (van veren wisselen)

mausern spec.

ruien (verharen)

rui·men <ruimde, h. geruimd> [rœymə(n)] CZ. cz. przech.

1. ruimen:

ruimen (plaatsmaken in)

ruimen (woning)

een kamer ruimen

ein Zimmer ausräumen

2. ruimen:

ruimen (schoonmaken: beerput)

ruimen (schoonmaken: riool)

3. ruimen:

ruimen (wegruimen)

ruimen (wegruimen)

ruimen (sneeuw)

geschillen uit de weg ruimen przen.

Zwistigkeiten beilegen

moeilijkheden uit de weg ruimen

Schwierigkeiten aus dem Weg räumen

wantoestanden uit de weg ruimen

Missstände beseitigen

iets/iem uit de weg ruimen przen.

etw/jdn aus dem Weg räumen

4. ruimen (een plaats verlaten):

een woning ruimen

eine Wohnung räumen

5. ruimen (snoeien):

rui·sen <ruiste, h. geruist> [rœysə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. ruisen:

ruisen (een stroom lucht, vloeistof; de bladeren)

ruisen (wind)

ruisen (zacht)

ruisen (sterk)

ruisen (van water ook)

mijn oren ruisen

ich habe Ohrensausen

het ruisen van de zee

das Rauschen des Meeres

2. ruisen (zachte muziek):

3. ruisen (stoffen):

rui·ken¹ <rook, h. geroken> [rœykə(n)] CZ. cz. przech.

1. ruiken:

ruiken (met de reukzin gewaarworden)

ruiken (dieren)

2. ruiken przen. (lucht krijgen van):

geld ruiken

ein gutes Geschäft wittern

hoe kon ik dat nu ruiken!

das konnte ich doch nicht riechen! pot.

rui·len <ruilde, h. geruild> [rœylə(n)] CZ. cz. przech.

ruilen (inruilen)

ruilen (omruilen)

ruilen SZACH.

met iem van plaats ruilen

mit jdm die Plätze tauschen

postzegels ruilen

Briefmarken tauschen

de woning tegen een grotere ruilen

die Wohnung gegen eine größere (ein)tauschen

ruilen toegestaan

Umtausch gestattet

zullen we ruilen?

wollen wir tauschen?

waar (er) twee ruilen moet er één huilen

beim Tauschen kommt immer einer zu kurz

rui·ten [rœytə(n)] PRZYM.

een ruiten jasje

eine karierte Jacke

tui·nen <tuinde, h. getuind> [tœynə(n)] CZ. cz. nieprzech.

erin tuinen

auf den Leim gehen pot.

run·nen <runde, h. gerund> [rʏnə(n)] CZ. cz. przech.

runnen (boerderij)

drei·nen <dreinde, h. gedreind> [drɛinə(n)] CZ. cz. nieprzech.

trai·nen¹ [trenə(n)]

trainen [[o. trɛːnə(n)]] trainde, h. getraind CZ. cz. przech.:

üben

een elftal trainen SPORT

eine Mannschaft trainieren

zijn geheugen trainen

sein Gedächtnis trainieren

ruï·ne <ruïne|s, ruïne|n> [rywinə] RZ. r.ż.

Ruine r.ż.

hij was een ruïne geworden przen.

er war nur noch ein Wrack

rui·ker <ruiker|s> [rœykər] RZ. r.m.

Strauß r.m.

rui·ter <ruiter|s> [rœytər] RZ. r.m.

1. ruiter (paardrijder):

Reiter r.m.

2. ruiter gesch.:

Reiter r.m.

Kavallerist r.m.

3. ruiter (stellage):

Reiter r.m.

Heureiter r.m. austr.

Gestell r.n.

dei·nen <deinde, h. gedeind> [dɛinə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. deinen form. (waterspiegel):

wogen

2. deinen (vaartuigen):

deinen op de golven

auf den Wellen schaukeln

3. deinen (wiegen):

een deinende gang

ein wiegender Gang

sei·nen¹ <seinde, h. geseind> [sɛinə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. seinen RADIO:

seinen (morse)

seinen (lichtsignalen)

met de ogen seinen

mit den Augen Zeichen geben

met vlaggen seinen

Flaggensignale geben

met vuurpijlen seinen

mit Raketen Signale geben

om hulp seinen RADIO

um Hilfe funken

2. seinen:

seinen (berichten afzenden: telegrafisch)

seinen (berichten afzenden: via radio)

seinen (berichten afzenden: via radio)

durch Funk übermitteln

ruin <ruin|en, ruin|s> [rœyn] RZ. r.m.

ruin

Wallach r.m.

ruk·ken¹ <rukte, h. gerukt> [rʏkə(n)] CZ. cz. przech. (hard trekken)

hij rukte een tak van de boom

er riss einen Zweig vom Baum ab

zich uit iems armen rukken

sich aus jds Armen losreißen

iem iets uit de hand rukken

jdm etw aus der Hand reißen

de woorden uit hun verband rukken przen.

die Worte aus dem Zusammenhang reißen

zij werden woest uit hun slaap gerukt

sie wurden jäh aus dem Schlaf gerissen

rus·ten¹ <rustte, h. gerust> [rʏstə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. rusten:

rusten (uitrusten)

ruhen

rusten (uitrusten)

(sich) ausruhen

rusten (pauzeren)

van de arbeid rusten

sich von der Arbeit ausruhen

2. rusten (slapen):

na het eten wat gaan rusten

sich nach dem Essen ein wenig ausruhen

(ik wens je) welterusten

(ich wünsche dir) angenehme Ruhe

3. rusten (begraven liggen):

ruhen

rusten zacht

4. rusten (vrij zijn van werkzaamheden):

in den Ruhestand versetzt sein

een rustend ambtenaar

ein Beamter a. D. (außer Dienst)

een rustend predikant

ein emeritierter Pfarrer

5. rusten (innerlijke rust hebben):

ruhen

niet kunnen rusten voor …

weder ruhen noch rasten, bis …

6. rusten (niet gebruikt worden; stil liggen):

ruhen

het penseel laten rusten

den Pinsel ruhen lassen

ik zal de zaak nu laten rusten

ich werde diese Sache jetzt auf sich beruhen lassen

haar hand rustte op zijn schouder

ihre Hand ruhte auf seiner Schulter

7. rusten (als iets bezwarends drukken):

ruhen

op hem rust een zware verdenking

auf ihm lastet ein schwerer Verdacht

op die onderneming rust geen zegen

dieses Unternehmen steht unter keinem guten Stern

8. rusten (steunen op):

ruhen

de balken rusten op de muur

die Balken ruhen auf der Mauer

9. rusten (gebaseerd zijn op):

ruhen

op hechte grondslagen rusten przen.

auf festem Fundament stehen

10. rusten (m.b.t. de blik):

ruhen

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski