W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „gesicherte“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ge·dier·te: rzeczownik
ge·schept: przymiotnik i przysłówek
ge·schet·ter: rzeczownik
ge·ve·der·te: rzeczownik
ge·bla·der·te: rzeczownik
ge·sja·cher: rzeczownik
ge·schenk: rzeczownik
ge·sche·nen: czasownik
ge·sticht: rzeczownik
ge·schei·den: czasownik
ge·si·tu·eerd: przymiotnik i przysłówek
be·geer·te: rzeczownik
be·roer·te: rzeczownik
som·ber·te: rzeczownik
on·ge·dier·te: rzeczownik
la·cher·tje: rzeczownik
schert·sen: czasownik
ge·spar·tel: rzeczownik
re·fer·te: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: geschetter , geschept , gedierte , gescheiden , gesticht , geschenen , geschenk , gesjacher , gebladerte , gevederte , referte , gespartel , schertsen , lachertje , ongedierte , somberte , beroerte , begeerte i gesitueerd

ge·dier·te <gedierte|n, gedierte|s> [ɣədirtə] RZ. r.n.

1. gedierte (de dieren):

Getier r.n.

Tiere l.mn.

2. gedierte (één dier):

Tier r.n.

ge·schept [ɣəsxɛpt] PRZYM.

(hand)geschöpft

het geschept papier

das Bütten(papier)

ge·schet·ter [ɣəsxɛtər] RZ. r.n. geen l.mn.

1. geschetter (geluid):

Geschmetter(e) r.n.

Schmettern r.n.

2. geschetter (gesnoef):

Angeberei r.ż.

ge·ve·der·te [ɣəvedərtə] RZ. r.n. geen l.mn.

Gefieder r.n.

Federkleid r.n.

ge·bla·der·te [ɣəbladərtə] RZ. r.n. geen l.mn.

Laub r.n.

Blattwerk r.n.

ge·sja·cher [ɣəʃɑxər] RZ. r.n. geen l.mn.

Schacherei r.ż. pot.

Geschacher r.n. pot.

Feilscherei r.ż. pot.

ge·schenk <geschenk|en> [ɣəsxɛŋk] RZ. r.n.

Geschenk r.n.

een geschenk aan iem geven

jdm ein Geschenk geben

een geschenk van de hemel przen.

ein Geschenk des Himmels

geschenk in geld

Geldgeschenk r.n.

kleine geschenken onderhouden de vriendschap przysł.

kleine Geschenke erhalten die Freundschaft

ge·sche·nen CZ.

geschenen volt. deelw. van schijnen

Zobacz też schijnen

schij·nen <scheen, h. geschenen> [sxɛinə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schijnen:

schijnen (glans, licht geven)

schijnen (met sterk licht)

schijnen (stralen)

de zon schijnt

die Sonne scheint

2. schijnen przen. (stralen):

3. schijnen (lijken, de indruk maken van):

het schijnt mij dat …

mir scheint, dass …

naar het schijnt

naar het schijnt

allem Anschein nach

hij schijnt een goede tandarts te zijn

er scheint ein guter Zahnarzt zu sein

ge·sticht <gesticht|en> [ɣəstɪxt] RZ. r.n.

1. gesticht (inrichting voor krankzinnigen):

psychiatrische Anstalt r.ż.

2. gesticht:

gesticht (gebouw met een bestemming; stichting)

Heim r.n.

gesticht (gebouw met een bestemming; stichting)

Anstalt r.ż.

gesticht (kerk)

Stift r.n.

ge·schei·den² CZ.

gescheiden volt. deelw. van scheiden¹, scheiden², scheiden³

Zobacz też scheiden , scheiden , scheiden

schei·den³ <scheidde, h. gescheiden> [sxɛidə(n)] CZ. cz. przech.

1. scheiden:

scheiden (samenzijn, verbinding tegengaan)

scheiden (van elkaar)

een kamer door schotten in tweeën scheiden

ein Zimmer mit Trennwänden teilen

een brede gracht scheidde ons van het kasteel

ein breiter Graben trennte uns von dem Schloss

2. scheiden:

scheiden (samenzijn, eenheid verbreken)

scheiden (van elkaar)

een boedel scheiden

einen Besitz aufteilen

een boedel scheiden jur.

einen Besitz auseinandersetzen spec.

dooier en eiwit scheiden

das Eigelb vom Eiweiß trennen

het haar/de haren scheiden

das Haar/die Haare scheiteln

twee vechtenden scheiden

zwei Kämpfende auseinanderbringen [o. trennen]

3. scheiden (echtscheiding uitspreken):

zich laten scheiden

sich scheiden lassen

hij leeft van zijn vrouw gescheiden

er lebt von seiner Frau getrennt

gescheiden van tafel en bed

von Tisch und Bett getrennt

een gescheiden vrouw

eine geschiedene Frau

4. scheiden (afzonderen):

scheiden scheik.

scheiden foto., nat.

huisvuil scheiden

5. scheiden (onderscheid maken tussen):

die begrippen zijn niet scherp van elkaar te scheiden

die Begriffe lassen sich nicht klar (voneinander) trennen

schei·den² <scheidde, i. gescheiden> [sxɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. scheiden (niet langer samen gaan):

hier scheiden de geesten przen.

da scheiden sich die Geister

hier scheiden onze wegen

hier trennen sich unsere Wege

2. scheiden (huwelijk):

zij gaan scheiden

sie wollen sich scheiden lassen

3. scheiden (zich losmaken):

schei·den¹ <scheidde zich, h. zich gescheiden> [sxɛidə(n)] CZ. wk ww zich scheiden

1. scheiden (losgaan):

sich (ab)lösen

de bast scheidde zich van de boom

die Rinde löste sich vom Baum (ab)

2. scheiden (uiteengaan):

hier scheiden zich de lijnen/onze wegen

hier trennen sich die Linien/unsere Wege

ge·si·tu·eerd [ɣəsitywert] PRZYM.

goed gesitueerd zijn

gut situiert sein

be·geer·te <begeerte|n> [bəɣertə] RZ. r.ż.

1. begeerte (het verlangen naar iets):

Begierde r.ż.

Gier r.ż.

2. begeerte:

begeerte (wat begeerd wordt)

Lust r.ż.

begeerte (plotseling)

Gelüst(e) r.n.

de begeerten van het vlees

die Lüste des Fleisches

be·roer·te <beroerte|n, beroerte|s> [bərurtə] RZ. r.ż.

Schlaganfall r.m.

Gehirnschlag r.m.

Schlag r.m. pot.

door een beroerte getroffen worden

einen Schlaganfall bekommen

iem een beroerte op het lijf jagen

jdm einen höllischen Schreck(en) einjagen

zich een (rol)beroerte lachen

som·ber·te RZ. r.ż.

somberte → somberheid

Zobacz też somberheid

som·ber·heid <somber|heden> [sɔmbərhɛɪt] RZ. r.ż.

1. somberheid:

Dunkelheit r.ż.

somberheid (duisternis)

Düsterkeit r.ż.

2. somberheid:

somberheid (vooruitzichten)

Düsternis r.ż.

somberheid (zwaarmoedigheid)

Trübseligkeit r.ż.

somberheid (zwaarmoedigheid)

Trübsinn r.m.

on·ge·dier·te [ɔŋɣədirtə] RZ. r.n. geen l.mn.

Ungeziefer r.n.

vol [o. onder] het ongedierte zitten

voller Ungeziefer sein

la·cher·tje <lachertje|s> [lɑxərcə] RZ. r.n.

Witz r.m.

dat voorstel is gewoon een lachertje

dieser Vorschlag ist absolut lächerlich

dat is een lachertje!

das ist doch wohl ein Witz!

schert·sen <schertste, h. geschertst> [sxɛrtsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schertsen (gekscheren):

juxen pot.

ulken pot.

2. schertsen (spotten):

ge·spar·tel [ɣəspɑrtəl] RZ. r.n. geen l.mn.

Gezappel r.n. pot.

re·fer·te <referte|s> [rəfɛrtə] RZ. r.ż.

referte (verwijzing)

Bezug r.m.

referte (verwijzing)

Bezugnahme r.ż.

referte (in brieven)

Zeichen r.n.

onder/met referte aan uw schrijven form.

unter/mit Bezug auf Ihr Schreiben

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski