Tłumaczenia dla hasła „männlichen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

aan·la·chen <lachte aan, h. aangelachen> [anlɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech.

aanlachen

anlachen +B.

de fortuin lacht hem aan

das Glück ist ihm hold

de roem lacht hem aan

ihm winkt der Ruhm

maan·licht [manlɪxt] RZ. r.n. geen l.mn.

maanlicht

Mondlicht r.n.

man·ne·lijk·heid [mɑnələkhɛit] RZ. r.ż. geen l.mn.

mannelijkheid

Männlichkeit r.ż.

af·la·chen <lachte af, h. afgelachen> [ɑflɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech.

heel wat aflachen

aus dem Lachen nicht (mehr) herauskommen

man·che <manche|s> [mɑ̃ʃ(ə)] RZ. r.ż.

1. manche:

manche (wedstrijdonderdeel)

Durchgang r.m.

manche (ruiterwedstrijd ook)

Umlauf r.m.

2. manche (bridge):

manche

Partie r.ż.

man·chet <manchet|ten> [mɑnʃɛt] RZ. r.ż.

manchet

Manschette r.ż.

in·lich·ten <lichtte in, h. ingelicht> [ɪnlɪxtə(n)] CZ. cz. przech.

inlichten

informieren

inlichten (opheldering verschaffen)

aufklären

inlichten (op de hoogte brengen)

benachrichtigen

inlichten (op de hoogte brengen)

unterrichten

uit welingelichte bron vernemen wij …

von gut unterrichteter Seite erfahren wir …

de bevolking over de gevaren inlichten

die Bevölkerung über die Gefahren aufklären [o. informieren]

de politie inlichten

die Polizei benachrichtigen

man·ne·tje <mannetje|s> [mɑnəcə] RZ. r.n.

1. mannetje (jong, klein persoon):

mannetje

Männchen r.n.

mannetje

Kerlchen r.n.

2. mannetje (gestalte van een mens):

mannetje

Männchen r.n.

het mannetje in de maan

der Mann im Mond

3. mannetje (persoon):

mannetje

Mann r.m.

daar heb ik mijn mannetjes voor

dafür habe ich meine Leute

een mannetje sturen

jdn schicken

4. mannetje (dier):

mannetje biol.

Männchen r.n.

mannetje plantk.

männliche Pflanze r.ż.

zijn mannetje staan

seinen Mann stehen

man·ne·lijk <mannelijke, mannelijker, mannelijkst> [mɑnələk] PRZYM.

mannelijk

männlich

zich mannelijk gedragen

sich mannhaft benehmen

de mannelijke leeftijd

das Mannesalter

een mannelijk persoon

eine männliche Person

man·ne·quin <mannequin|s> [mɑnəkɛ̃] RZ. r.m.

mannequin

Mannequin r.n.

man·nen·stem <mannenstem|men> [mɑnə(n)stɛm] RZ. r.ż.

mannenstem

Männerstimme r.ż.

toe·jui·chen <juichte toe, h. toegejuicht> [tujœyxə(n)] CZ. cz. przech.

1. toejuichen (juichend toeroepen):

toejuichen

zujubeln

2. toejuichen (goedkeuren):

toejuichen

begrüßen

brun·chen <brunchte, h. gebruncht> [brʏnʃə(n)] CZ. cz. nieprzech.

brunchen

brunchen

ge·la·chen CZ.

gelachen volt. deelw. van lachen¹, lachen²

Zobacz też lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] CZ. cz. przech. (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich C. einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best przysł.

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich C. (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich C. das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw B. lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

uit·la·chen¹ <lachte uit, i. uitgelachen> [œytlɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech. (ten einde lachen)

uitlachen

auslachen

ze raakte maar niet uitgelachen

sie kam aus dem Lachen gar nicht mehr raus pot.

toe·la·chen <lachte toe, h. toegelachen> [tulɑxə(n)] CZ. cz. przech.

1. toelachen (lachend aankijken):

toelachen

zulachen +C.

toelachen

anlachen +B.

2. toelachen form. (gunstig gestemd zijn):

toelachen

gewogen sein +C.

dood·la·chen <lachte zich dood, h. zich doodgelachen> [dotlɑxə(n)] CZ. wk ww

doodlachen zich doodlachen:

doodlachen

sich totlachen

om je dood te lachen

zum Totlachen

glim·la·chen <glimlachte, h. geglimlacht> [ɣlɪmlɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech.

glimlachen

lächeln

glimlachen (fijntjes)

schmunzeln

naar/tegen iem glimlachen

jdn anlächeln/jdm zulächeln

om iets glimlachen

über etw B. schmunzeln

zon·licht [zɔnlɪxt] RZ. r.n. geen l.mn.

zonlicht

Sonnenlicht r.n.

iets in het zonlicht houden

etw gegen das Licht halten

het zonlicht niet kunnen velen przen. (van zaken)

anrüchig sein