W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » niderlandzki

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ˈfal·len: czasownik nieprzechodni
ˈfäl·len: czasownik przechodni
ge·ˈfal·len: czasownik nieprzechodni
ge·ˈfal·len: czasownik zwrotny
ge·ˈfal·len: czasownik
Ge·ˈfal·len: rzeczownik
Ge·ˈfal·len: rzeczownik
ˈfal·len·las·sen: czasownik przechodni

ˈfal·len <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] CZ. cz. nieprzech.

ˈfäl·len [ˈfɛlən] CZ. cz. przech.

1. fällen (umhauen):

fällen

vellen ook fig.

fällen

omhouwen

fällen

neerslaan

2. fällen (entscheiden):

fällen

vellen

fällen

uitspreken

3. fällen CHEM.:

fällen

(doen) neerslaan

ge·ˈfal·len¹ [gəˈfalən] CZ. cz. nieprzech.

1. gefallen (zufriedenstellen, angenehm sein):

gefallen

bevallen

gefallen

aanstaan

gefallen

behagen

gefallen

in de smaak vallen

wie es Gott gefällt

zoals het God behaagt

das lasse ich mir gefallen! pot.

dat mag ik wel!

das lasse ich mir nicht gefallen!

dat laat ik mij niet welgevallen!

wie gefalle ich dir?

hoe vind je me?

2. gefallen (Freude haben an etw):

gefallen

plezier hebben (in)

gefallen

genoegen scheppen (in)

ge·ˈfal·len² [gəˈfalən] CZ. cz. zwr. pej. (sich aufspielen)

gefallen

plezier hebben

gefallen

zich verlustigen

ge·ˈfal·len³ [gəˈfalən] CZ.

gefallen im. cz. przeszł. von fallen

Zobacz też fallen

ˈfal·len <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] CZ. cz. nieprzech.

1. fallen (stürzen):

fallen

vallen ook fig.

die Ratschläge fielen bei ihm auf fruchtbaren Boden przen.

de raadgevingen vielen bij hem in goede aarde

im Fallen

al vallend

jdn fallen lassen

iem laten vallen ook fig.

einen Plan fallen lassen

een plan laten varen [o. opgeven]

2. fallen (herunterhängen):

das Haar fiel ihr bis auf die Schultern

het haar viel tot op haar schouders

3. fallen (auf niedrigeren Wert sinken):

fallen

dalen

fallen

afnemen

fallen

verminderen

im Preis fallen

in prijs dalen

der Kurs fällt FIN.

de koers daalt

4. fallen (umkommen):

fallen

vallen

fallen

sneuvelen

5. fallen (nicht bestehen bleiben):

fallen

wegvallen

fallen

opgeheven [o. afgewezen] worden

ein Antrag ist gefallen

een amendement is afgewezen

6. fallen (auf die Knie fallen):

jdm zu Füßen fallen

iem te voet vallen

7. fallen (im Krieg):

fallen

(in)vallen

fallen

binnendringen

jdm in den Rücken fallen

iem in de rug [o. van achteren] [o. onverhoeds] aanvallen

8. fallen (subsumiert werden):

das fällt unter das neue Gesetz

dat valt onder de nieuwe wet

10. fallen (zugeteilt werden):

eine Erbschaft fällt an jdn

een erfenis valt iem toe

die Wahl fiel auf sie

de keuze viel op haar

die meiste Arbeit fiel auf ihn

hij moest het meeste werk verrichten

11. fallen (verlauten):

über etw/jdn kein Wort fallen lassen

over iets/iem met geen woord reppen

12. fallen (übergehen in):

fallen

overgaan in

die Pferde fielen in Galopp

de paarden begonnen te galopperen

Ge·ˈfal·len¹ <Gefallens, Gefallen> [gəˈfalən] RZ. r.m. meist l.poj.

Gefallen

genoegen r.n.

Gefallen

plezier r.n.

jdm einen Gefallen erweisen podn.

iem een plezier doen

jdm einen Gefallen erweisen podn.

iem plezieren

jdm einen Gefallen tun

iem een plezier doen

jdm einen Gefallen tun

iem plezieren

Ge·ˈfal·len² <Gefallens> [gəˈfalən] RZ. r.n. kein l.mn.

Gefallen

plezier r.n.

Gefallen

welbehagen r.n.

Gefallen finden an etw

plezier hebben in iets

nach Gefallen podn.

naar believen

jdm zu Gefallen

om iem een plezier te doen

ˈfal·len·las·sen, ˈfal·len las·sen CZ. cz. przech. niereg.

fallenlassen → fallen

Zobacz też fallen

ˈfal·len <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] CZ. cz. nieprzech.

1. fallen (stürzen):

fallen

vallen ook fig.

die Ratschläge fielen bei ihm auf fruchtbaren Boden przen.

de raadgevingen vielen bij hem in goede aarde

im Fallen

al vallend

jdn fallen lassen

iem laten vallen ook fig.

einen Plan fallen lassen

een plan laten varen [o. opgeven]

2. fallen (herunterhängen):

das Haar fiel ihr bis auf die Schultern

het haar viel tot op haar schouders

3. fallen (auf niedrigeren Wert sinken):

fallen

dalen

fallen

afnemen

fallen

verminderen

im Preis fallen

in prijs dalen

der Kurs fällt FIN.

de koers daalt

4. fallen (umkommen):

fallen

vallen

fallen

sneuvelen

5. fallen (nicht bestehen bleiben):

fallen

wegvallen

fallen

opgeheven [o. afgewezen] worden

ein Antrag ist gefallen

een amendement is afgewezen

6. fallen (auf die Knie fallen):

jdm zu Füßen fallen

iem te voet vallen

7. fallen (im Krieg):

fallen

(in)vallen

fallen

binnendringen

jdm in den Rücken fallen

iem in de rug [o. van achteren] [o. onverhoeds] aanvallen

8. fallen (subsumiert werden):

das fällt unter das neue Gesetz

dat valt onder de nieuwe wet

10. fallen (zugeteilt werden):

eine Erbschaft fällt an jdn

een erfenis valt iem toe

die Wahl fiel auf sie

de keuze viel op haar

die meiste Arbeit fiel auf ihn

hij moest het meeste werk verrichten

11. fallen (verlauten):

über etw/jdn kein Wort fallen lassen

over iets/iem met geen woord reppen

12. fallen (übergehen in):

fallen

overgaan in

die Pferde fielen in Galopp

de paarden begonnen te galopperen

Przykładowe zdania ze słowem gefällt

wie es Gott gefällt

zoals het God behaagt

das gefällt dir, was? pot. (nicht wahr?)

dat bevalt je zeker wel, hè?

deine Nase gefällt mir nicht pot.

jouw gezicht bevalt me niet

Przeszukaj słownik

niemiecki

ich	falle
du	fällst
er/sie/es	fällt
wir	fallen
ihr	fallt
sie	fallen

Tłumaczenia dla hasła „gefällt“ w niemiecko » niderlandzki słowniku (Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

ˈfal·len <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] CZ. cz. nieprzech.

1. fallen (stürzen):

2. fallen (herunterhängen):

3. fallen (auf niedrigeren Wert sinken):

4. fallen (umkommen):

5. fallen (nicht bestehen bleiben):

6. fallen (auf die Knie fallen):

7. fallen (im Krieg):

8. fallen (subsumiert werden):

10. fallen (zugeteilt werden):

11. fallen (verlauten):

12. fallen (übergehen in):

ˈfäl·len [ˈfɛlən] CZ. cz. przech.

1. fällen (umhauen):

2. fällen (entscheiden):

3. fällen CHEM.:

ge·ˈfal·len1 [gəˈfalən] CZ. cz. nieprzech.

1. gefallen (zufriedenstellen, angenehm sein):

2. gefallen (Freude haben an etw):

ge·ˈfal·len2 [gəˈfalən] CZ. cz. zwr. pej. (sich aufspielen)

ge·ˈfal·len3 [gəˈfalən] CZ.

gefallen im. cz. przeszł. von fallen

Zobacz też fallen

ˈfal·len <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] CZ. cz. nieprzech.

1. fallen (stürzen):

2. fallen (herunterhängen):

3. fallen (auf niedrigeren Wert sinken):

4. fallen (umkommen):

5. fallen (nicht bestehen bleiben):

6. fallen (auf die Knie fallen):

7. fallen (im Krieg):

8. fallen (subsumiert werden):

10. fallen (zugeteilt werden):

11. fallen (verlauten):

12. fallen (übergehen in):

Ge·ˈfal·len1 <Gefallens, Gefallen> [gəˈfalən] RZ. r.m. meist l.poj.

Ge·ˈfal·len2 <Gefallens> [gəˈfalən] RZ. r.n. kein l.mn.

ˈfal·len·las·sen, ˈfal·len las·sen CZ. cz. przech. niereg.

fallenlassen → fallen

Zobacz też fallen

ˈfal·len <fällt, fiel, gefallen> [ˈfalən] CZ. cz. nieprzech.

1. fallen (stürzen):

2. fallen (herunterhängen):

3. fallen (auf niedrigeren Wert sinken):

4. fallen (umkommen):

5. fallen (nicht bestehen bleiben):

6. fallen (auf die Knie fallen):

7. fallen (im Krieg):

8. fallen (subsumiert werden):

10. fallen (zugeteilt werden):

11. fallen (verlauten):

12. fallen (übergehen in):

Przykładowe zdania ze słowem gefällt

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

ge·ˈfal·len¹ [gəˈfalən] CZ. cz. nieprzech.

ge·ˈfal·len² [gəˈfalən] CZ. cz. zwr. pej. (sich aufspielen)

ge·ˈfal·len³ [gəˈfalən] CZ.

Ge·ˈfal·len¹ <Gefallens, Gefallen> [gəˈfalən] RZ. r.m. meist l.poj.

Ge·ˈfal·len² <Gefallens> [gəˈfalən] RZ. r.n. kein l.mn.