W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „abziehklinge“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

Rasi̱e̱rklinge: rzeczownik
ạb|ziehen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni III. czasownik zwrotny
ạb|zielen: czasownik nieprzechodni
Mẹsserklinge: rzeczownik
Vi̱e̱rlinge: rzeczownik
ạb|klingen: czasownik nieprzechodni
ạbziehbar: przymiotnik i przysłówek
Ạbziehbild: rzeczownik
Schlịnge: rzeczownik
dụrch|klingen: czasownik nieprzechodni
na̱ch|klingen: czasownik nieprzechodni
ạn|klingen: czasownik nieprzechodni
erklịngen: czasownik nieprzechodni
Geklịngel: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: Rasierklinge , abklingen , Vierlinge , Messerklinge , abzielen , abziehen , Geklingel , erklingen , anklingen , nachklingen , durchklingen , Schlinge , Abziehbild i abziehbar

Rasi̱e̱rklinge <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Rasierklinge

żyletka r.ż. do golenia

I . ạb|ziehen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. abziehen WOJSK.:

wycofywać [f. dk. wycofać] się

2. abziehen pot. (weggehen):

spływać [f. dk. spłynąć ]pot.

spływaj! pot.

3. abziehen:

abziehen (wegziehen) (Rauch, Dampf)

uchodzić [f. dk. ujść]

abziehen (Gewitter)

przechodzić [f. dk. przejść]

abziehen (Zugvögel)

odlatywać [f. dk. odlecieć]

II . ạb|ziehen CZ. cz. przech. irr

1. abziehen (entfernen):

abziehen Hut

ściągać [f. dk. ściągnąć]

er hat den Ring vom Finger abgezogen

ściągnął pierścień z palca

2. abziehen (einbehalten):

abziehen Steuern

potrącać [f. dk. potrącić]

3. abziehen (abrechnen):

abziehen Betrag

odliczać [f. dk. odliczyć]

sie zog fünf Prozent vom Preis ab

odliczyła pięć procent od ceny

4. abziehen MATH (subtrahieren):

abziehen Zahlen

odejmować [f. dk. odjąć]

5. abziehen (entnehmen):

abziehen Schlüssel

wyjmować [f. dk. wyjąć]

6. abziehen (entfernen):

jdm die Haut abziehen

zdzierać [f. dk. zedrzeć] z kogoś skórę

einem Tier das Fell abziehen

ściągać [f. dk. zdjąć] skórę ze zwierzęcia

7. abziehen (von den Bezügen befreien):

das Bett abziehen

zdejmować [f. dk. zdjąć] pościel

8. abziehen (abfüllen):

Wein auf Flaschen abziehen

rozlewać [f. dk. rozlać] wino do butelek

9. abziehen (vervielfältigen):

abziehen FOTO, DRUK. Text, Vorlage

powielać [f. dk. powielić]

abziehen FOTO, DRUK. Text, Vorlage

odbijać [f. dk. odbić ]pot.

10. abziehen WOJSK.:

abziehen Truppen

wycofywać [f. dk. wycofać]

11. abziehen CH (ausziehen):

zdejmować [f. dk. zdjąć]

zwroty:

zieh nicht so eine Schau ab! pot.

nie odstawiaj takiego widowiska! pot.

III . ạb|ziehen CZ. cz. zwr. irr CH (sich ausziehen)

rozbierać [f. dk. rozebrać] się

ạb|zielen CZ. cz. nieprzech.

1. abzielen (treffen wollen):

auf jdn/etw abzielen (Äußerung, Seitenhieb)

być wymierzonym [lub skierowanym] przeciwko komuś/czemuś

worauf zielst du mit deiner Bemerkung ab?

do czego zmierzasz swoją uwagą?

2. abzielen (zum Ziel haben, anstreben):

auf etw B. abzielen (Person)

zmierzać do czegoś

auf etw B. abzielen (Gesetz, Maßnahme)

ich merkte sofort, worauf sie abzielte

od razu zauważyłem, do czego zmierzała

Mẹsserklinge <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Messerklinge

ostrze r.n. noża

Vi̱e̱rlinge [ˈfiːɐ̯lɪŋə] RZ. r.m. l.mn.

czworaczki l.mn.

ạb|klingen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. abklingen:

abklingen (leiser werden) (Ton, Melodie, Lärm)

przebrzmiewać [f. dk. przebrzmieć]

2. abklingen:

abklingen (schwinden) (Wut)

przechodzić [f. dk. przejść]

abklingen (Begeisterung)

opadać [f. dk. opaść]

abklingen (Erkältung)

mijać [f. dk. minąć]

abklingen (Fieber)

spadać [f. dk. spaść]

der Schmerz ist im Abklingen

ból r.m. mija

ạbziehbar PRZYM.

1. abziehbar Bild:

dający się powielić

2. abziehbar Summe:

podlegający odliczeniu

Ạbziehbild <‑[e]s, ‑er> RZ. r.n.

kalkomania r.ż.

Schlịnge <‑, ‑n> [ˈʃlɪŋə] RZ. r.ż.

1. Schlinge (Schlaufe):

pętla r.ż.

2. Schlinge (Falle):

Schlingen legen

zastawiać [f. dk. zastawić] sidła

den Kopf aus der Schlinge ziehen

wyplątać się z matni [lub sideł] fig

3. Schlinge (Armbinde):

temblak r.m.

den Arm in der Schlinge tragen

nosić rękę na temblaku

dụrch|klingen CZ. cz. nieprzech. irr

1. durchklingen:

durchklingen (deutlich hörbar sein) (Klang, Stimme)

rozbrzmiewać [f. dk. rozbrzmieć]

sein Lachen klang am lautesten durch

jego śmiech r.m. rozbrzmiewał najgłośniej

2. durchklingen:

durchklingen (zum Ausdruck kommen) (Einschätzung, Vorwurf)

przebijać [f. dk. przebić ]fig

na̱ch|klingen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. nachklingen:

nachklingen (weiterklingen) (Laute)

die Explosion klang noch lange in der Schlucht nach

w wąwozie długo jeszcze pobrzmiewały odgłosy r.m. l.mn. wybuchu

2. nachklingen:

nachklingen (nachwirken) (Eindruck)

odzywać [f. dk. odezwać] się [w kimś]

nachklingen (nachwirken) (Eindruck)

wywierać [f. dk. wywrzeć] wrażenie

die Begegnung klang lange in ihm nach

to spotkanie r.n. pozostawiło na nim niezatarte wrażenie

ạn|klingen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. anklingen (spürbar werden):

być wyczuwalnym

2. anklingen (erinnern):

an etw anklingen

przypominać coś

erklịngen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein (Töne, Glocken)

rozbrzmiewać [f. dk. rozbrzmieć ]podn.

Geklịngel <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. pej. pot.

[ciągłe] dzwonienie r.n.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski