Tłumaczenia dla hasła „afgesproken“ w niemiecko » polski słowniku

I . a̱u̱sgesprochen [ˈaʊsgəʃprɔxən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

ausgesprochen pp von aussprechen

II . a̱u̱sgesprochen [ˈaʊsgəʃprɔxən] PRZYM.

1. ausgesprochen (besonders):

ausgesprochen

wyjątkowy

ausgesprochen

szczególny

ausgesprochen Begabung

wybitny

ausgesprochen Ähnlichkeit

uderzający

eine ausgesprochene Vorliebe für ...

szczególne upodobanie r.n. do...

2. ausgesprochen (ausgeprägt):

ausgesprochen

wyraźny

eine ausgesprochene Schönheit sein

być istną pięknością

du hast wirklich ausgesprochenes Pech!

masz prawdziwego pecha!

III . a̱u̱sgesprochen [ˈaʊsgəʃprɔxən] PRZYSŁ. (sehr)

ausgesprochen hilfsreich

bardzo

ausgesprochen freundlich

nad wyraz

Zobacz też aussprechen

I . a̱u̱s|sprechen CZ. cz. przech. irr

1. aussprechen (artikulieren):

aussprechen Laut, Wort

wymawiać [f. dk. wymówić]

wie spricht man deinen Namen aus?

jak się wymawia twoje nazwisko?

2. aussprechen (äußern):

aussprechen Satz

wypowiadać [f. dk. wypowiedzieć]

aussprechen Meinung, Dankbarkeit, Anerkennung

wyrażać [f. dk. wyrazić]

es wurde sofort eine Verdächtigung gegen ihn ausgesprochen

natychmiast wyrażono podejrzenie w stosunku do niego

sie sprachen der Regierung ihr Vertrauen aus

wymówili swoje zaufanie do rządu

Lob aussprechen

wyrazić uznanie

eine Verleumdung aussprechen

rzucić oszczerstwo

eine Warnung aussprechen

ostrzegać [f. dk. ostrzec]

ein Verbot aussprechen

zabraniać [f. dk. zabronić]

jdm sein Bedauern aussprechen

wyrazić komuś swe ubolewanie

3. aussprechen PR.:

aussprechen Scheidung, Strafe

orzekać [f. dk. orzec]

II . a̱u̱s|sprechen CZ. cz. nieprzech. irr

aussprechen

kończyć wypowiedź

lass mich doch aussprechen!

daj mi skończyć!

III . a̱u̱s|sprechen CZ. cz. zwr. irr

1. aussprechen (offen sprechen):

sich mit jdm [über etw B.] aussprechen

rozmówić się z kimś [o czymś]

2. aussprechen (Stellung beziehen):

sich für jdn/etw aussprechen

opowiadać [f. dk. opowiedzieć] się za kimś/czymś

sich gegen jdn/etw aussprechen

opowiadać [f. dk. opowiedzieć] się przeciw komuś/czemuś

3. aussprechen (sein Herz ausschütten):

aussprechen

zwierzać [f. dk. zwierzyć] się

sie hat sich bei ihrer Freundin ausgesprochen

zwierzyła się swojej przyjaciółce

gesprọchen [gə​ˈʃprɔxən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gesprochen pp von sprechen

Zobacz też sprechen

I . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] CZ. cz. nieprzech.

1. sprechen (reden):

sprechen

mówić [f. dk. powiedzieć]

deutlich sprechen

mówić wyraźnie

kann ich mit dem Chef sprechen?

czy mogę porozmawiać z szefem?

sprechen wir von etwas anderem

porozmawiajmy o czymś innym

sie sprach davon, das Land zu verlassen

[ona] mówiła o tym, że wyjeżdza z kraju

darüber spricht man nicht

o tym się nie mówi

ins Mikrofon sprechen

mówić do mikrofonu

polnisch [o. Polnisch] sprechen

mówić po polsku

sprechen Sie!

proszę mówić!

2. sprechen fig (urteilen, sich äußern):

das spricht für ihn/seine Unschuld

to przemawia za nim/jego niewinnością

das spricht für ihre Intelligenz

to przemawia za jej inteligencją

vieles spricht gegen ihn

dużo przemawia przeciwko niemu

es sprach alles gegen ihn

wszystko przemawiało przeciwko niemu

vieles spricht gegen diesen Plan

dużo przemawia na niekorzyść tego planu

für sich [selbst] sprechen (Tatsache, Beweis)

przemawiać [lub mówić] samo za siebie

sie ist nicht gut auf mich zu sprechen

ona nie ma dobrego zdania o mnie

3. sprechen (ein Telefongespräch führen):

mit jdm sprechen

rozmawiać [f. dk. po‑] z kimś

wer spricht? (am Telefon)

kto mówi?

4. sprechen (empfangen):

ich bin für niemanden zu sprechen

nie ma mnie dla nikogo

5. sprechen (tratschen):

über jdn sprechen

rozmawiać [f. dk. po‑] o kimś

gut/schlecht über jdn/von jdm sprechen

dobrze/źle o kimś mówić

6. sprechen (eintreten):

für jdn sprechen

wstawiać [f. dk. wstawić] się za kimś

gegen jdn sprechen

wypowiedzieć się przeciwko komuś

7. sprechen podn. (erkennbar sein):

aus seinen Augen spricht Zorn

z jego oczu przemawia gniew

8. sprechen (eine Rede halten):

sprechen

przemawiać

II . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] CZ. cz. przech.

1. sprechen (sagen, aussprechen):

sprechen die Wahrheit

mówić [f. dk. powiedzieć]

sprechen Wort, Segen

wypowiadać [f. dk. wypowiedzieć]

sprechen Gebet

odmawiać [f. dk. odmówić]

sprechen Urteil

wydać

sprechen Gedicht

recytować [f. dk. wy‑]

2. sprechen (beherrschen):

sprechen Sie Chinesisch?

czy mówi pan/pani po chińsku?

mehrere Sprachen sprechen

mówić w kilku językach

3. sprechen (verlesen):

sprechen

odczytywać [f. dk. odczytać]

er spricht die Nachrichten im Radio

on czyta [lub prezentuje] wiadomości w radiu

4. sprechen (am Telefon):

jdn sprechen

rozmawiać z kimś [przez telefon]

(sich mit jdm unterhalten) kann ich Sie einen Augenblick sprechen?

czy mogę z panem/panią chwilkę porozmawiać?

III . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] CZ. cz. zwr.

wir sprechen uns noch! (bei der Verabschiedung)

porozmawiamy jeszcze!

wir sprechen uns noch! (als Drohung)

rozmówimy się jeszcze!

gesprọssen [gə​ˈʃprɔsən] CZ. cz. nieprzech.

gesprossen pp von sprießen

Zobacz też sprießen

spri̱e̱ßen <sprießt, spross [o. sprießte], gesprossen [o. gesprießt]> [ˈʃpriːsən] CZ. cz. nieprzech. +sein

sprießen (Knospe)

kiełkować [f. dk. za‑]

sprießen (Saat, Blumen)

wschodzić [f. dk. wzejść]

sprießen (Saat, Blumen)

wypuszczać [f. dk. wypuścić] pędy

sprießen (Bart, Haare)

rosnąć [f. dk. wy‑]