Tłumaczenia dla hasła „davonhasten“ w niemiecko » polski słowniku

I . davọn|jagen CZ. cz. przech. (wegjagen)

davonjagen

przeganiać [f. dk. przegonić]

davonjagen

odpędzać [f. dk. odpędzić]

II . davọn|jagen CZ. cz. nieprzech. +sein

davonjagen (sich entfernen) (Person, Auto)

popędzić dalej

davọn|fahren CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. davonfahren (wegfahren):

davonfahren

odjeżdżać [f. dk. odjechać]

im Auto/auf dem Fahrrad davonfahren

odjechać samochodem/na rowerze

das Auto fuhr mit quietschenden Reifen davon

samochód r.m. odjechał z piskiem opon

sie schwang sich aufs Fahrrad und fuhr davon

wskoczyła na rower i odjechała

2. davonfahren (schneller fahren):

jdm davonfahren

[po]zostawić kogoś daleko w tyle

davọn|laufen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. davonlaufen (weglaufen):

davonlaufen

uciekać [f. dk. uciec]

als sie uns sahen, liefen sie davon

gdy nas zobaczyli, uciekli

als sie uns sahen, liefen sie davon (von zu Hause fortlaufen)

uciekać [f. dk. uciec] z domu

2. davonlaufen pot. (hinter sich lassen):

jdm davonlaufen

uciekać [f. dk. uciec] komuś

3. davonlaufen pot. (verlassen):

jdm davonlaufen

opuszczać [f. dk. opuścić] kogoś

4. davonlaufen:

davonlaufen (eskalieren) (Kosten)

wzrastać bez kontroli

davọn|machen CZ. cz. zwr. pot.

davonmachen

wymykać [f. dk. wymknąć] się pot.

davọn|eilen [-​ˈ---] CZ. cz. nieprzech. +sein

davoneilen

uciekać [f. dk. uciec]

davoneilen

umykać [f. dk. umknąć]

davọn|gehen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

davongehen

odchodzić [f. dk. odejść]

davongehen

uciekać [f. dk. uciec]

davọn|kommen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

davonkommen

uchodzić [f. dk. ujść]

er kam mit einer Geldstrafe davon

skończyło się dla niego na grzywnie

er ist noch mal davongekommen

znowu mu się udało [lub udało mu się wymknąć]

er ist mit dem Schrecken davongekommen

skończyło się dla niego na strachu

zwroty:

ungeschoren davonkommen

wyjść bez szwanku [lub obronną ręką]

du kommst mir nicht ungeschoren davon

nie wymkniesz mi się

mit einem blauen Auge davonkommen

wyjść z czegoś bez szwanku

davọn|rennen CZ. cz. nieprzech. irr

davonrennen

uciekać [f. dk. uciec]

davọn|tragen CZ. cz. przech. irr

1. davontragen (wegtragen):

davontragen Ding

odnosić [f. dk. odnieść]

2. davontragen podn. (erringen):

davontragen Sieg

odnosić [f. dk. odnieść]

davontragen Ruhm

zyskiwać [f. dk. zyskać]

3. davontragen (erleiden):

davontragen Schaden

ponosić [f. dk. ponieść]

davontragen Prellung

odnosić [f. dk. odnieść]

sie hat schwere Verletzungen davongetragen

odniosła poważne obrażenia

davọn|ziehen CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. davonziehen (weggehen):

davonziehen

oddalać [f. dk. oddalić] się

im Herbst ziehen die Vögel davon

jesienią ptaki r.m. l.mn. odlatują do ciepłych krajów

2. davonziehen (einen Vorsprung gewinnen):

im Schlussspurt gelang es ihm, den anderen Läufern davonzuziehen

na ostatnim okrążeniu udało mu się wyprzedzić pozostałych biegaczy

im Automobilbau sind die Japaner davongezogen

w produkcji samochodów Japończycy r.m. l.mn. wyprzedzają inne kraje

ạn|lasten [ˈanlastən] CZ. cz. przech.

jdm etw anlasten

obarczać [f. dk. obarczyć] kogoś winą za coś

ạn|tasten CZ. cz. przech.

1. antasten (berühren):

antasten

dotykać [f. dk. dotknąć]

2. antasten (beeinträchtigen):

antasten Würde

urażać [f. dk. urazić]

antasten Ehre, Rechte

naruszać [f. dk. naruszyć]

3. antasten (zu verbrauchen beginnen):

antasten Geld

naruszać [f. dk. naruszyć]

damạsten [da​ˈmastən] PRZYM. podn.

damasten

adamaszkowy

damasten

z adamaszku

eine damastene Tischdecke

adamaszkowy obrus r.m.

davọn|stehlen CZ. cz. zwr. irr podn.

davonstehlen

wykradać [f. dk. wykraść] się [po cichu]

davọn|fliegen [-​ˈ---] CZ. cz. nieprzech. irr +sein

davonfliegen

odlatywać [f. dk. odlecieć]