Tłumaczenia dla hasła „klęczeli“ w niemiecko » polski słowniku

I . klẹckern [ˈklɛkɐn] CZ. cz. przech. pot.

etw voll kleckern

zapaćkać coś pot.

Soße auf etw B. kleckern

upaćkać coś sosem pot.

Wein über die Tischdecke kleckern

poplamić obrus winem

sie hat Suppe auf das Sofa gekleckert

upaćkała sofę zupą pot.

sie hat Suppe auf ihre Bluse gekleckert

upaćkała sobie bluzkę zupą pot.

II . klẹckern [ˈklɛkɐn] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. kleckern +haben:

[mit etw] kleckern

plamić [f. dk. po‑] [czymś]

pass auf, dass du nicht kleckerst!

uważaj, żeby czegoś nie poplamić!

2. kleckern +haben (langsam vorangehen):

kleckern

posuwać się ślamazarnie pot.

nicht kleckern, sondern klotzen

robić [f. dk. z‑] coś z rozmachem

3. kleckern +sein:

beim Malen ist ihm Farbe auf die Jacke gekleckert

podczas malowania farba r.ż. nakapała mu na kurtkę

III . klẹckern [ˈklɛkɐn] CZ. cz. zwr. pot.

sich voll kleckern

upaćkać się pot.

Kleckere̱i̱ <‑, ‑en> RZ. r.ż. pej. pot.

Kleckerei

paćkanie r.n. się pot.

I . klẹcksen [ˈklɛksən] CZ. cz. nieprzech.

1. klecksen +haben (Kleckse machen):

ins Heft klecksen (Person)

zrobić kleks w zeszycie

2. klecksen +haben (Füller, Stift):

klecksen

brudzić

mein Füller kleckst

moje pióro r.n. robi kleksy

3. klecksen +sein (tropfen):

dir ist Ketschup auf die Hose gekleckst

keczup r.m. nakapał ci na spodnie

II . klẹcksen [ˈklɛksən] CZ. cz. przech. pot.

Butter aufs Brot klecksen

smarować [f. dk. po‑] chleb odrobiną masła

klẹckerweise PRZYSŁ. pej. pot.

kleckerweise

ślamazarnie pot.

I . kle̱ben [ˈkleːbən] CZ. cz. nieprzech.

1. kleben (klebrig sein):

kleben

kleić się

2. kleben (haften):

[an etw C.] kleben

przyklejać [f. dk. przykleić] się [do czegoś]

dieses Pflaster klebt gut/schlecht

ten plaster r.m. dobrze/źle się trzyma

diese Folie klebt von selbst

ta folia r.ż. jest samoprzylepna

das Hemd klebte ihm am Körper

koszula r.ż. kleiła mu się do ciała

an seinen Händen klebt Blut

jego ręce r.ż. l.mn. są brudne od krwi

3. kleben fig pot. (festhalten an):

an etw C. kleben

trzymać się czegoś

an seinem Posten kleben

trwać na posterunku

immer bleibt die ganze Hausarbeit an mir kleben

zawsze wszystkie prace r.ż. l.mn. domowe spoczywają na mnie

die Verantwortung bleibt letztlich am Vorgesetzten kleben

ostatecznie [i tak] odpowiedzialność r.ż. spoczywa na przełożonych

ich bin in der fünften Klasse kleben geblieben

zimowałem w piątej klasie pot.

II . kle̱ben [ˈkleːbən] CZ. cz. przech.

1. kleben (befestigen):

etw an die Wand kleben

przyklejać [f. dk. przykleić] coś na ścianie

jdm eine kleben pot.

dać komuś w twarz

2. kleben (zusammenkleben, reparieren):

kleben Film, Tonband

kleić [f. dk. s‑]

Klẹtze <‑, ‑n> RZ. r.ż. austr., poł. niem. (Dörrbirne)

Kletze

suszona gruszka r.ż.

I . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] CZ. cz. przech.

1. kleiden (stehen):

der Anzug/die Farbe kleidet ihn gut

do twarzy mu w tym garniturze/kolorze

die Bluse kleidet dich gut

w tej bluzce jest ci do twarzy

2. kleiden (etw ausdrücken):

etw in [schöne] Worte kleiden

ubierać [f. dk. ubrać] coś w [piękne] słowa

II . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] CZ. cz. zwr. (sich anziehen)

sich dezent/auffällig kleiden

ubierać się skromnie/wyzywająco

sie kleidet sich nach der neuesten Mode

ona ubiera się zgodnie z najnowszą modą

I . klẹmmen CZ. cz. przech. (befestigen)

etw in etw B. klemmen

wciskać [f. dk. wcisnąć] coś w coś

etw unter etw B. klemmen

przyciskać [f. dk. przycisnąć] coś czymś

sich C. etw unter den Arm klemmen

wciskać sobie coś pod pachę

II . klẹmmen CZ. cz. nieprzech.

klemmen (sich kaum bewegen lassen) (Schloss, Tür, Schublade)

zacinać [f. dk. zaciąć] się

III . klẹmmen CZ. cz. zwr.

1. klemmen (sich quetschen):

sich C. den Daumen/den Finger klemmen

przycinać [f. dk. przyciąć] sobie kciuk/palec

2. klemmen pot. (um Unterstützung bitten):

sich hinter jdn klemmen

szukać czyjegoś wsparcia

3. klemmen pot. (sich kümmern um):

sich hinter etw B. klemmen

zabierać [f. dk. zabrać] się energicznie do czegoś