Tłumaczenia dla hasła „krátce“ w niemiecko » polski słowniku

I . krạtzen [ˈkratsən] CZ. cz. przech.

1. kratzen:

kratzen (mit Nägeln oder Krallen) (Katze, Mädchen)

drapać [f. dk. po‑]

jdn am Rücken kratzen

drapać kogoś po plecach

2. kratzen (schaben):

kratzen

skrobać [f. dk. ze‑]

den Topf leer kratzen

wyskrobać garnek do dna

3. kratzen (leicht verletzen):

kratzen

zadrasnąć

4. kratzen (einritzen):

kratzen

ryć [f. dk. wy‑]

5. kratzen fig pot. (stören):

kratzen

przeszkadzać

das kratzt mich nicht

to mi nie przeszkadza

II . krạtzen [ˈkratsən] CZ. cz. nieprzech.

1. kratzen (mit den Fingernägeln):

kratzen

drapać

2. kratzen (jucken):

kratzen

swędzieć

der Pulli kratzt [auf der Haut]

sweter r.m. gryzie [w skórę]

der Rauch kratzt im Hals

dym r.m. gryzie w gardło

ich habe ein Kratzen im Hals

drapie mnie w gardle

3. kratzen (schaben):

mit etw kratzen

piszczeć czymś [skrobiąc]

mit der Feder kratzen

piszczeć przy pisaniu piórem

III . krạtzen [ˈkratsən] CZ. cz. zwr.

kratzen

drapać [f. dk. po‑] się

IV . krạtzen [ˈkratsən] CZ. bezosob. pot.

es kratzt ihn am Rücken

swędzą go plecy

Krạtten <‑s, ‑> [ˈkratən] RZ. r.m. CH (Korb)

Kratten

duży kosz r.m. z nieokorowanych witek wierzbowych

Krạtzer <‑s, ‑> [ˈkratsɐ] RZ. r.m.

1. Kratzer:

Kratzer (bei Menschen)

zadrapanie r.n.

Kratzer (an Dingen)

zarysowanie r.n.

sie hat bei dem Unfall nur ein paar Kratzer abbekommen

podczas wypadku doznała jedynie kilku zadraśnięć

2. Kratzer (Schaber):

Kratzer

skrobak r.m.

Krạ̈tze <‑, bez l.mn. > [ˈkrɛtsə] RZ. r.ż. MED.

Krätze

świerzb r.m.

Kra̱ter <‑s, ‑> [ˈkraːtɐ] RZ. r.m.

Krater

krater r.m.

Krạch¹ <‑[e]s, Kräche> [krax, pl: ˈkrɛçə] RZ. r.m.

1. Krach (Knall):

Krach

trzask r.m.

Krach

łoskot r.m.

2. Krach pot. (Auseinandersetzung):

Krach

awantura r.ż.

mit jdm Krach haben [o. kriegen]

awanturować się z kimś

3. Krach pot. (Börsenkrach):

Krach

krach r.m.

krạft [kraft] PRZYIM. +D. form

kraft meines Amtes

z tytułu zajmowanego przeze mnie stanowiska

kraft seines/ihres Amtes

z tytułu zajmowanego przez niego/nią stanowiska

kraft Amtes

z urzędu

kraft Gesetzes

z mocy ustawy

Kra̱ke <‑n, ‑n> [ˈkraːkə] RZ. r.m. ZOOL.

Krake

ośmiornica r.ż.

krạnk <kränker, kränkste> [kraŋk] PRZYM.

1. krank (nicht gesund):

krank Person, Herz, Tier, Pflanze

chory

schwer krank sein

być ciężko chorym

krank werden

zachorować

krank geschrieben sein

być na zwolnieniu lekarskim

jdn krank machen

wpędzać [f. dk. wpędzić] kogoś w chorobę

an etw krank sein

być na coś chorym

2. krank fig (psychisch leidend):

krank vor Eifersucht/Sehnsucht

chory z zazdrości/tęsknoty

krank vor Heimweh sein

być chorym z tęsknoty za domem [lub krajem]

jdn [mit etw] krank machen pot. (Person)

doprowadzać [f. dk. doprowadzić] kogoś [czymś] do szału

das macht mich krank

to doprowadza mnie do szału

du bist wohl krank? iron.

chyba jesteś chory? iron.

I . krạssNP [kras] PRZYM. PRZYSŁ., krạßst. pis. PRZYM. (extrem)

krass Außenseiter, Materialist

radykalny

krass Unterschied

ekstremalny

krass Fall, Gegensatz

skrajny

krass Farben

jaskrawy

das krasse Gegenteil von etw sein

być zdecydowanym przeciwieństwem czegoś

II . krạssNP [kras] PRZYM. PRZYSŁ., krạßst. pis. PRZYSŁ.

krass schildern:

krass

dobitnie

sich krass ausdrücken

wyrażać [f. dk. wyrazić] się dobitnie

kra̱u̱s [kraʊs] PRZYM.

1. kraus (gelockt):

kraus Haar

kręcony

2. kraus (faltig):

kraus Stoff

pomarszczony

die Stirn kraus ziehen

marszczyć [f. dk. z‑] czoło

die Nase kraus ziehen

kręcić [f. dk. po‑] nosem

3. kraus pej. (verworren):

kraus

zagmatwany

krauses Zeug reden

mówić dziwne rzeczy r.ż. l.mn.

Krạbbe <‑, ‑n> [ˈkrabə] RZ. r.ż.

1. Krabbe (krebsähnliches Tier):

Krabbe

krab r.m.

2. Krabbe GASTR. (Garnele):

Krabbe

krewetka r.ż.

Krạlle <‑, ‑n> [ˈkralə] RZ. r.ż.

1. Kralle:

Kralle (Gebilde aus Horn: einer Katze)

pazur r.m.

Kralle (eines Raubvogels)

szpon r.m.

jdm die Krallen zeigen

pokazać komuś pazury fig pot.

jdn in seine Krallen kriegen pot.

dostać kogoś w swoje łapy r.ż. l.mn. fig pot.

ich will den Zaster bar auf die Kralle sl

forsę chcę gotówką do ręki pot.

2. Kralle pot. (Parkkralle):

Kralle

blokada r.ż. [na] koła

I . kra̱men CZ. cz. nieprzech. pot. (stöbern)

kramen

grzebać [f. dk. po‑]

kramen

szperać [f. dk. po‑]

in der Schublade nach etw kramen

szperać w szufladzie szukając czegoś

in alten Papieren kramen

szperać w starych dokumentach

II . kra̱men CZ. cz. przech. pot. (hervorholen)

etw aus der Handtasche/dem Schrank kramen

wyszperać coś z torebki/szafy

Krạmpe <‑, ‑n> [ˈkrampə] RZ. r.ż., Krạmpen [ˈkrampən] RZ. r.m. <‑s, ‑>

Krampe

klamra r.ż.

Krampe

skobel r.m.