niemiecko » polski

Kra̱nich <‑s, ‑e> [ˈkraːnɪç] RZ. r.m. ZOOL.

krạnken [ˈkraŋkən] CZ. cz. nieprzech.

1. kranken alt (erkrankt sein):

Krạnz <‑es, Kränze> [krants, pl: ˈkrɛntsə] RZ. r.m.

1. Kranz (Ring):

wieniec r.m.

2. Kranz (Haarkranz):

2. Kranz pot. (Hefekranz):

chałka r.ż.

Krạnke(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

chory(-a) r.m. (r.ż.)

Krạch1 <‑[e]s, Kräche> [krax, pl: ˈkrɛçə] RZ. r.m.

1. Krach (Knall):

trzask r.m.
łoskot r.m.

2. Krach pot. (Auseinandersetzung):

awantura r.ż.

3. Krach pot. (Börsenkrach):

krach r.m.

II . krạssNP [kras] PRZYM. PRZYSŁ., krạßst. pis. PRZYSŁ.

kra̱u̱s [kraʊs] PRZYM.

1. kraus (gelockt):

3. kraus pej. (verworren):

mówić dziwne rzeczy r.ż. l.mn.

II . kra̱men CZ. cz. przech. pot. (hervorholen)

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski