Tłumaczenia dla hasła „verfrühstücken“ w niemiecko » polski słowniku

I . frü̱hstücken CZ. cz. nieprzech.

frühstücken

jeść [f. dk. z‑] śniadanie

II . frü̱hstücken CZ. cz. przech.

frühstücken Brötchen:

frühstücken

jeść [f. dk. z‑] na śniadanie

verhạckstücken* [fɛɐ̯​ˈhakʃtʏkən] CZ. cz. przech. pot.

1. verhackstücken pej. (verreißen):

verhackstücken

zjechać pej. pot.

2. verhackstücken połnocnoniem. (besprechen):

verhackstücken

omawiać [f. dk. omówić]

I . verschlụcken* CZ. cz. przech.

1. verschlucken a. fig (hinunterschlucken):

verschlucken Gegenstand, Worte, Silben

połykać [f. dk. połknąć ]a. fig

wie vom Erdboden verschluckt

jakby pod ziemię się zapadł

2. verschlucken (dämpfen, unterdrücken):

verschlucken Schall, Schritte, Zorn

tłumić [f. dk. s‑]

verschlucken Tränen

połykać [f. dk. połknąć ]fig

verschlucken Bemerkung

powstrzymywać [f. dk. powstrzymać]

das Dämmmaterial verschluckt Geräusche

materiał r.m. izolacyjny tłumi dźwięki

II . verschlụcken* CZ. cz. zwr.

sich [an etw C.] verschlucken

krztusić [f. dk. za‑] się [czymś]

verfu̱hrwerken* CZ. cz. przech. CH

verfuhrwerken → verpfuschen

Zobacz też verpfuschen

verpfụschen* CZ. cz. przech. pot.

verpfuschen Arbeit

partaczyć [f. dk. s‑ ]pot.

verpfuschen Leben fig

zmarnować

verfrü̱hen* CZ. cz. zwr.

verfrühen

pojawiać [f. dk. pojawić] się przedwcześnie

der Sonnenuntergang hat sich von 21 Uhr auf 20 Uhr verfrüht

zachód r.m. słońca cofnął się z godziny 21 na godzinę 20

vergụcken* CZ. cz. zwr. pot.

1. vergucken (irren):

vergucken

mylić [f. dk. po‑] się

ich glaube, du hast dich da verguckt

myślę, że to ci się wydawało

2. vergucken (verlieben):

vergucken

zadurzać [f. dk. zadurzyć] się

ich habe mich in seine schönen Augen verguckt

zadurzyłam się w jego pięknych oczach

verrụ̈cken* CZ. cz. przech.

verrücken Möbelstück:

verrücken

przesunąć

I . verdrụ̈cken* CZ. cz. przech. pot.

verdrücken

pałaszować [f. dk. s‑ ]pot.

verdrücken

wsuwać [f. dk. wsunąć ]pot.

II . verdrụ̈cken* CZ. cz. zwr. pot. (verschwinden)

verdrücken

ulatniać [f. dk. ulotnić] się pot.

sie haben sich heimlich verdrückt

ulotnili się po kryjomu

verfrẹssen¹ PRZYM. pej. pot.

verfressen

nienażarty pej. pot.

verfressen

żarłoczny pej. pot.

verụnglücken* CZ. cz. nieprzech. +sein

1. verunglücken (im Unfall verletzt werden):

[mit dem Auto] verunglücken

ulegać [f. dk. ulec] wypadkowi [samochodowemu]

[mit dem Auto] verunglücken (tödlich)

zginąć w wypadku [samochodowym]

verunglückt sein

ulec wypadkowi

2. verunglücken żart. pot.:

verunglücken (Kuchen) (misslingen)

nie udawać [f. dk. udać] się

verfrạchten* CZ. cz. przech.

1. verfrachten Autos, Säcke:

verfrachten

frachtować [f. dk. za‑]

2. verfrachten fig pot.:

jdn ins Bett verfrachten

posyłać [f. dk. posłać] kogoś do łóżka fig pot.

jdn/etw ins Auto verfrachten

pakować [f. dk. za‑] kogoś/coś do samochodu fig pot.

etw in den Kofferraum verfrachten

ładować [f. dk. za‑] coś do bagażnika fig pot.

Ka̱terfrühstück <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n. pot.

Katerfrühstück

śniadanie r.n. na kaca pot.

verfrü̱ht PRZYM.

verfrüht Freude:

verfrüht

przedwczesny

etw für verfrüht halten

uważać coś za przedwczesne

eine verfrühte Entscheidung

zbyt szybka decyzja r.ż.

Sẹktfrühstück <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n.

Sektfrühstück

wykwintne śniadanie r.n. z szampanem

bestụ̈cken* [bə​ˈʃtʏkən] CZ. cz. przech.

bestücken

wyposażać [f. dk. wyposażyć]

verfrẹmden CZ. cz. przech.

etw verfremden

przedstawić coś w niekonwencjonalny sposób

verfrạnzen* [fɛɐ̯​ˈfrantsən] CZ. cz. zwr.

1. verfranzen AERO → verfliegen

2. verfranzen pot. (sich verfahren):

der Fahrer hat sich verfranzt

kierowca r.m. zabłąkał się a. żart.

Zobacz też verfliegen

I . verfli̱e̱gen* CZ. cz. nieprzech. irr +sein

1. verfliegen:

verfliegen (aus der Luft verschwinden) (Duft)

ulatywać [f. dk. ulecieć]

verfliegen (Rauch, Nebel)

przerzedzać [f. dk. przerzedzić] się

2. verfliegen:

verfliegen (vergehen) (Kummer, Zeit, Ärger, Begeisterung)

mijać [f. dk. minąć]

verfliegen (vergehen) (Kummer, Zeit, Ärger, Begeisterung)

rozwiewać [f. dk. rozwiać] się

verfliegen (Heimweh)

przemijać [f. dk. przeminąć]

3. verfliegen:

verfliegen (sich verflüchtigen) (Parfüm, Alkohol)

ulatniać [f. dk. ulotnić] się

II . verfli̱e̱gen* CZ. cz. przech. irr (durch Fliegen verbrauchen)

verfliegen

zużywać [f. dk. zużyć] na latanie

so wie der rumjettet, wird er noch sein gesamtes Vermögen verfliegen

podróżując tyle samolotami, jeszcze straci cały swój cały majątek na latanie

III . verfli̱e̱gen* CZ. cz. zwr. irr

verfliegen

zboczyć z kursu

der Pilot hat sich verflogen

pilot r.m. zmylił trasę