niemiecko » polski

I . verha̱ken* CZ. cz. przech.

I . verhạndeln* CZ. cz. nieprzech.

2. verhandeln PR. (Gerichtsprozess führen):

verhạspeln* [fɛɐ̯​ˈhaspəln] CZ. cz. zwr. pot.

I . verha̱u̱en* <verhaut, verhaute, verhauen> CZ. cz. przech. pot.

1. verhauen (verprügeln):

prać [f. dk. s‑] kogoś pot.

2. verhauen (nicht schaffen):

oblać pot.

II . verha̱u̱en* <verhaut, verhaute, verhauen> CZ. cz. zwr. pot.

1. verhauen (sich verprügeln):

tłuc [lub lać] się pot.

2. verhauen (Fehler machen):

3. verhauen (sich verkalkulieren):

Fịngerhakeln <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n. austr., CH, poł. niem.

verhạften* [fɛɐ̯​ˈhaftən] CZ. cz. przech.

I . verhạlten1 PRZYM.

1. verhalten (vorsichtig, defensiv):

3. verhalten (sehr leise):

II . verhạlten1 PRZYSŁ.

2. verhalten (unterdrückt):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski