polsko » niemiecki

posinieć [poɕiɲetɕ]

posinieć f. dk. od sinieć

Zobacz też sinieć

sinieć <‑eje; f. dk. z‑ [lub po‑] [lub za‑]> [ɕiɲetɕ] CZ. cz. nieprzech.

posiwieć [poɕivjetɕ]

posiwieć f. dk. od siwieć

Zobacz też siwieć

siwieć <‑eje; f. dk. o‑ [lub po‑] [lub z‑]> [ɕivjetɕ] CZ. cz. nieprzech.

I . posilać <‑la> [poɕilatɕ], posilić [poɕilitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

II . posilać <‑la> [poɕilatɕ], posilić [poɕilitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

posiniały [poɕiɲawɨ] PRZYM.

posiwiały [poɕivjawɨ] PRZYM. podn.

2. posiwiały (będący siwego koloru):

hellgrau podn.

I . posiusiać <‑ia> [poɕuɕatɕ]

posiusiać f. dk. od siusiać

II . posiusiać <‑ia> [poɕuɕatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

posiusiać pot.:

sich B. bepinkeln pot.

Zobacz też siusiać

siusiać <‑ia; f. dk. na‑> [ɕuɕatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

I . posiadać <‑da> [poɕadatɕ] CZ. cz. przech.

1. posiadać (być właścicielem):

2. posiadać pot. (mieć):

II . posiadać <‑da> [poɕadatɕ] CZ. cz. zwr.

posiekać <‑ka> [poɕekatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

posiekać jedzenie:

posiewny [poɕevnɨ] PRZYM. ROLN.

posiedzieć [poɕedʑetɕ]

posiedzieć f. dk. od siedzieć

Zobacz też siedzieć

siedzieć <‑dzi> [ɕedʑetɕ] CZ. cz. nieprzech.

2. siedzieć < f. dk. prze‑> <[lub po‑]> pot. (być, przebywać):

hocken pot.

4. siedzieć < f. dk. prze‑> <[lub po‑]> pot. (być w więzieniu):

sitzen pot.

6. siedzieć < f. dk. prze‑> <[lub po‑]> SZK. (powtarzać rok):

I . posiać <‑eje> [poɕatɕ]

posiać f. dk. od siać

II . posiać <‑eje> [poɕatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot. (zgubić)

Zobacz też siać

I . siać <sieje; cz. prz. siej> [ɕatɕ] CZ. cz. przech.

II . siać <sieje; cz. prz. siej> [ɕatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (zgubić coś)

posiew <D. ‑u, bez l.mn. > [poɕef] RZ. r.m.

1. posiew BIOL. (badanie drobnoustrojów):

Saat r.ż.

2. posiew ROLN.:

Saat r.ż.
Aussaat r.ż.

3. posiew przen. podn.:

Saat r.ż.

posiąść [poɕow̃ɕtɕ]

posiąść f. dk. od posiadać

Zobacz też posiadać

I . posiadać <‑da> [poɕadatɕ] CZ. cz. przech.

1. posiadać (być właścicielem):

2. posiadać pot. (mieć):

II . posiadać <‑da> [poɕadatɕ] CZ. cz. zwr.

I . posikać <‑ka> [poɕikatɕ]

posikać f. dk. od sikać

II . posikać <‑ka> [poɕikatɕ] CZ. cz. zwr. pot. f. dk.

Zobacz też sikać

sikać <‑ka; f. dk. siknąć> [ɕikatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot.

1. sikać (tryskać):

2. sikać zwykle cz. ndk. (oddawać mocz):

pinkeln pot.
pissen pot.

2. sikać pot. (lecieć cienkim strumieniem):

posilny [poɕilnɨ] PRZYM. podn.

posiłek <D. ‑łku, l.mn. ‑łki> [poɕiwek] RZ. r.m.

posiłki [poɕiwki] RZ.

posiłki l.mn. < D. l.mn. ‑ków> podn. (grupa ludzi):

Verstärkung r.ż.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski