Tłumaczenia dla hasła „vyznáš“ w polsko » niemiecki słowniku

wyznać [vɨznatɕ]

wyznać f. dk. od wyznawać

Zobacz też wyznawać

I . wyznawać <‑naje> [vɨznavatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. wyznawać < f. dk. wyznać> (wyjawiać):

wyznawać prawdę

gestehen

wyznawać grzechy

bekennen

wyznawać komuś sekret

jdm ein Geheimnis offenbaren [o. verraten]

wyznać komuś miłość

jdm eine Liebeserklärung machen

wyznać komuś miłość

jdm seine Liebe erklären

wyznać komuś miłość

sich jdm erklären

muszę wyznać, że...

ich muss zugeben [o. gestehen] , dass ...

wyznać [coś] jak na spowiedzi

etw B. beichten przen.

2. wyznawać (prezentować):

wyznawać pogląd, że...

der Ansicht sein, dass ...

wyznawać religię

sich B. zu einer Religion bekennen

II . wyznawać <‑naje> [vɨznavatɕ] CZ. cz. zwr. pot. (znać się na)

wyznawać się w czymś

sich B. mit etw auskennen

żyzny [ʒɨznɨ] PRZYM. podn.

żyzny gleba, okolica:

żyzny

fruchtbar

uznać [uznatɕ]

uznać f. dk. od uznawać

Zobacz też uznawać

I . uznawać <‑naje; f. dk. uznać> [uznavatɕ] CZ. cz. przech.

1. uznawać (akceptować):

uznawać

anerkennen

nie uznawać czegoś

etw missbilligen

2. uznawać (poczytywać):

uznawać kogoś za kogoś

jdn für jdn halten

uznawać kogoś za winnego

jdn für schuldig erklären [o. befinden podn. ]

uznawać coś za zaszczyt

etw als Ehre ansehen

uznać coś za konieczne

etw als notwendig betrachten [o. ansehen]

uznać coś za stracone

etw verloren geben

uznać kogoś za straconego

jdn verloren geben

uznano go za zaginionego

er wurde für vermisst erklärt

3. uznawać (przyznać się):

uznać swój błąd

seinen Fehler einsehen [o. eingestehen]

II . uznawać <‑naje; f. dk. uznać> [uznavatɕ] CZ. cz. zwr. (uważać się)

uznawać się za kogoś/coś

sich B. für jdn/etw halten

uznał się za winnego

er bekannte sich schuldig

wznak [vznak] ndm.

na wznak (na plecach)

auf dem Rücken

na wznak (na plecach)

rücklings

[lub leżeć na wznak]

auf dem Rücken liegen

doznać [doznatɕ]

doznać f. dk. od doznawać

Zobacz też doznawać

doznawać <‑naje; f. dk. doznać> [doznavatɕ] CZ. cz. nieprzech.

doznawać czegoś (obrażeń)

etw erleiden [o. davontragen]

doznawać czegoś (cierpienia, bólu, radości, rozkoszy)

etw verspüren [o. empfinden]

doznawać czegoś (życzliwości, nieuprzejmości)

etw erfahren

doznać porażki

Schiffbruch [o. eine Niederlage] erleiden

I . poznać [poznatɕ]

poznać f. dk. od poznawać

II . poznać [poznatɕ]

poznać f. dk. od znać -

Zobacz też poznawać

I . poznawać <‑naje; f. dk. poznać> [poznavatɕ] CZ. cz. przech.

1. poznawać (uświadamiać sobie):

poznawać coś charakter, istotę rzeczy

etw erkennen

poznawać coś charakter, istotę rzeczy

sich C. einer S. D. bewusst werden

2. poznawać (uczyć się, nawiązywać znajomości):

poznawać języki

lernen

poznawać ludzi

kennenlernen

poznawać miasto, świat

erkunden

poznawać miasto, świat

kennenlernen

3. poznawać (doświadczać):

poznawać głód, nędzę, uczucie rozkoszy

erfahren

poznawać głód, nędzę, uczucie rozkoszy

kennenlernen

4. poznawać (orientować się):

poznawać plany, tajemnice, zamiary

durchschauen

poznać, że ktoś kłamie

erkennen, dass jd lügt

nie dać czegoś po sobie poznać

sich C. etw nicht anmerken lassen

5. poznawać (rozpoznawać):

poznawać kogoś/coś po czymś

jdn/etw an etw C. erkennen

nie poznaję cię!

ich erkenne dich nicht wieder!

udawał, że mnie nie poznaje

er tat so, als ob er mich nicht kennen würde

6. poznawać (zawierać znajomość):

poznawać

kennenlernen

poznawać

jds Bekanntschaft machen

miło mi pana/panią poznać

[es] freut mich [o. ich freue mich] , Sie kennen zu lernen

7. poznawać (zapoznawać):

poznawać kogoś z kimś

jdn mit jdm bekannt machen

II . poznawać <‑naje; f. dk. poznać> [poznavatɕ] CZ. cz. zwr.

1. poznawać (zawierać znajomość):

poznawać

sich B. kennenlernen

2. poznawać (dowiadywać się o sobie):

dobrze/bliżej się poznać

sich B. [o. einander] besser/näher kennen lernen

3. poznawać (należycie ocenić):

poznawać

richtig einschätzen

poznałem się na nim

ich weiß ihn schon [richtig] einzuschätzen

poznawać się na żarcie

einen Scherz [o. Spaß] verstehen

4. poznawać:

poznawać (rozpoznawać siebie)

sich B. selbst erkennen

(rozpoznawać jeden drugiego) poznawać się po czymś

einander an etw C. erkennen

Poznań <D. ‑ania, bez l.mn. > [poznaɲ] RZ. r.m.

Poznań

Posen r.n.

zaznać [zaznatɕ]

zaznać f. dk. od zaznawać

Zobacz też zaznawać

zaznawać <‑naje; f. dk. zaznać> [zaznavatɕ] CZ. cz. przech.

zaznawać czegoś

etw erfahren [o. erleben]

zeznać [zeznatɕ]

zeznać f. dk. od zeznawać

Zobacz też zeznawać

zeznawać <‑naje; f. dk. zeznać> [zeznavatɕ] CZ. cz. przech.

zeznawać

aussagen

zeznawać przed sądem

vor Gericht aussagen