Tłumaczenia dla hasła „fere“ w niemiecko » polski słowniku

I . fẹrn [fɛrn] PRZYM.

1. fern (räumlich):

fern

daleki

der Ferne Osten

Daleki Wschód r.m.

2. fern (zeitlich):

fern Vergangenheit, Zukunft

odległy

eines fernen Tages werden wir uns wieder sehen

któregoś dnia znowu się zobaczymy

II . fẹrn [fɛrn] PRZYSŁ.

fern

daleko

von fern

z daleka

fern von hier

daleko stąd

etw C. fern

z dala od czegoś

den Kranken fern

z dala od chorych

sich von etw fern halten

trzymać się z dala od czegoś

ich hielt mich von ihr fern

trzymałem się z dala od niej

von fern betrachtet fig

patrząc z dystansu

etw liegt jdm fern fig

coś nie jest czyimś zamiarem

nichts liegt mir ferner, als ... fig

ostatnią rzeczą, którą mam na myśli [lub chciałbym zrobić] [lub na którą mam ochotę] byłoby...

das/es liegt ihm fern, [dies zu tun] fig

[on] jest daleki od tego, [by to zrobić]

es steht mir fern, das zu sagen fig

nie chcę tego mówić

etw C. fern stehen fig

dystansować się wobec czegoś

etw C. fern stehen fig

nie mieć z czymś styczności

einem Plan fern stehen fig

dystansować się wobec [lub odnosić się z dystansem do] jakiegoś planu

jdm fern stehen fig

nie mieć z kimś kontaktu

Fe̱e̱ <‑, ‑n> [feː, pl: ˈfeːən] RZ. r.ż. a. fig

Fee

wróżka r.ż. a. fig

eine gute/böse Fee

dobra/zła wróżka

Fe̱te <‑, ‑n> [ˈfeːtə, ˈfɛːtə] RZ. r.ż. pot.

Fete

impreza r.ż. pot.

Fete

impra r.ż. sl

Fe̱me <‑, ‑n> [ˈfeːmə] RZ. r.ż.

Feme [ˈfeːməgə​ˈrɪçt] RZ. r.n. <‑[e]s, ‑e>:

Feme HIST., HIST.

sąd r.m. kapturowy

fe̱hl [feːl] PRZYSŁ.

fehl am Platz sein (am falschen Ort sein)

być na niewłaściwym miejscu

fehl am Platz sein (nicht angebracht sein)

być niestosownym

I . fẹst [fɛst] PRZYM.

1. fest (hart):

fest

stały

fest werden (Lava)

tężeć [f. dk. s‑]

2. fest (konstant, geregelt):

fest Preis, Gehalt

stały

fest Geld, Kurs

silny

fest Geld, Kurs

stabilny

feste Kundschaft

stali klienci r.m. l.mn.

feste Börse

stabilna giełda r.ż.

3. fest (endgültig):

fest Angebot

wiążący

fest Termin

ustalony

fest Entschluss

mocny

fest Absicht

niezłomny

fest Plan

dokładny

es gibt dafür keine festen Regeln

nie ma na to żadnych ustalonych reguł

etw nimmt langsam feste Formen an

coś nabiera powoli konkretnych kształtów

4. fest (nicht locker):

fest Händedruck, Knoten

mocny

5. fest (ständig):

fest Anstellung, Einkommen

stały

festes Gehalt

stała pensja r.ż.

einen festen Wohnsitz haben

mieć stałe miejsce zamieszkania

er ist in festen Händen pot.

on jest w stałym związku

er hat seit einem Jahr eine feste Freundin

on od roku ma dziewczynę

in diesem Haus hat alles seinen festen Platz

w tym domu wszystko ma swoje stałe miejsce

II . fẹst [fɛst] PRZYSŁ.

1. fest (kräftig):

fest drücken

silnie

fest drücken

mocno

die Tür fest schließen

mocno zamknąć drzwi

etw fest anziehen

mocno coś pociągnąć

2. fest (nicht locker):

fest zubinden

dobrze

fest zubinden

mocno

etw fest zudrehen

mocno coś zakręcić

3. fest (nachdrücklich):

fest zusagen, glauben

święcie

das hat er fest versprochen

uroczyście przyrzekł

4. fest (eindeutig):

fest vereinbaren

jasno

fest vereinbaren

jednoznacznie

5. fest (unerschütterlich):

sie ist fest entschlossen

ona jest mocno zdecydowana

fest umrissen

dokładnie zdefiniowany [lub określony]

sich C. etw fest vornehmen

mieć mocny zamiar coś zrobić

jdn fest anblicken

utkwić w kimś spojrzenie

jdn fest anblicken

wbić w kogoś wzrok

6. fest (dauerhaft):

jdn fest anstellen

zatrudniać [f. dk. zatrudnić] kogoś na stałe

fest angestellt

zatrudniony na stałe

fest angelegtes Kapital

kapitał r.m. unieruchomiony [lub ulokowany terminowo]

7. fest (tief):

fest schlafen

twardo

sie hatte schon fest geschlafen

spała już twardo

sie hatte schon fest geschlafen

była już pogrążona w mocnym śnie podn.

I . fe̱i̱n [faɪn] PRZYM.

1. fein:

fein (nicht grob) Staub

drobny

fein (sehr dünn) Linie

cienki

fein (empfindlich) Gewebe, Sand

delikatny

fein (feinsinnig) Humor, Witz

subtelny

feiner Nebel

delikatna mgła r.ż.

plötzlich fiel ein feiner Regen

nagle spadł drobny deszcz r.m.

2. fein (scharf, genau):

eine feine Nase haben

mieć dobry węch

ein feines Gehör haben

mieć dobry [lub wyczulony] słuch

feine Unterschiede

subtelne różnice r.ż. l.mn.

feine Unterschiede

niuanse r.m. l.mn.

3. fein (erlesen):

fein Geruch

subtelny

fein Geschmack

wykwintny

fein Gericht

wyśmienity

das ist etw Feines

to naprawdę coś

dieser Wein ist vom Feinsten

to wino r.n. jest najwyższej jakości

das Feinste vom Feinsten

najlepszej jakości

das Feinste vom Feinsten

najlepsze z najlepszych

4. fein pot. (anständig, nett):

fein Charakter

porządny

fein Charakter

miły

5. fein (vornehm):

fein Herr, Manieren

wytworny

du bist dir wohl zu fein dafür

jesteś pewnie na to zbyt dobry iron.

du bist dir wohl zu fein dafür

nie chcesz pewnie narazić na szwank swojej reputacji iron.

6. fein pot. (erfreulich):

fein! (sehr gut)

doskonały!

fein! (in Ordnung)

w porządku

fein, dass du wieder da bist

cieszę się, że znowu jesteś

jd ist fein heraus pot.

komuś się udało

II . fe̱i̱n [faɪn] PRZYSŁ.

1. fein (nicht grob):

fein gemahlen

drobnomielony

2. fein pot. (nett):

sei fein artig!

dobrze się sprawuj!

sei fein artig!

tylko bądź grzeczny!

3. fein (genau):

fein säuberlich

czyściutki pot.

hier lässt sich die Temperatur ganz fein einstellen

tutaj można bardzo dokładnie nastawić temperaturę

4. fein (vornehm):

er hat sich fein gemacht

wystroił się

I . fẹtt [fɛt] PRZYM.

1. fett (fetthaltig):

fett Suppe, Haut, Haare

tłusty

fett Käse

pełnotłusty

2. fett a. pej. (dick):

fett Person, Tier

gruby

fett Person, Tier

tłusty pej.

fett werden a. pej.

spaść się pot.

3. fett DRUK.:

fetter Druck

tłusty druk r.m.

4. fett (üppig):

fett Boden

żyzny

fett Gewinn

wysoki

ein fetter Brocken

tłusty kąsek r.m. fig

fette Beute machen fig

upolować niezły kąsek fig

II . fẹtt [fɛt] PRZYSŁ.

1. fett (fettreiche Speisen):

fett essen, kochen

tłusto

2. fett DRUK.:

fett gedruckt

tłustym drukiem

I . fre̱i̱ [fraɪ] PRZYM.

1. frei (nicht gebunden, unabhängig):

frei

wolny

frei

swobodny

frei Einstellung

liberalny

frei Mitarbeiter

niezależny

frei Beruf, Stunde

wolny

freie Ansichten

niezależne poglądy r.m. l.mn.

freie Hand haben

mieć wolną rękę

jdm freie Hand lassen

zostawiać [f. dk. zostawić] komuś wolną rękę

sie ist frei von Vorurteilen

[ona] nie ma uprzedzeń

freie und geheime Wahlen

wolne i tajne wybory l.mn.

zur freien Verfügung stehen

być do swobodnej dyspozycji

sich C. einen freien Tag nehmen

wziąć [sobie] wolny dzień

Donnerstag ist frei

czwartek r.m. jest wolny

der freie Fall PHYS

spadek r.m. swobodny

freies Elektron PHYS

elektron r.m. swobodny

freies Maklerguthaben WIRTSCH

kapitał r.m. [lub środki l.mn. ] „do dyspozycji maklera”

jdn auf freien Fuß setzen

uwalniać [f. dk. uwolnić] kogoś

für etw freie Fahrt geben

zapalać [f. dk. zapalić] czemuś [lub dla czegoś] zielone światło fig

2. frei (unbefangen):

frei

swobodny

ich bin so frei!

pozwolę sobie!

ich bin so frei!

ośmielę się!

greifen Sie zu! – danke, ich bin so frei!

proszę się częstować! – dziękuję, chętnie!

3. frei (nicht besetzt):

frei Platz, Wohnung

wolny

frei Stelle

nieobsadzony

ist hier frei?

wolne?

Zimmer frei!

pokój r.m. [lub pokoje] do wynajęcia!

4. frei (kostenlos):

frei

bezpłatny

frei

darmowy

Eintritt frei

wstęp r.m. wolny

5. frei (unverheiratet):

frei

wolny

frei

stanu wolnego

6. frei (leer):

frei Seite

pusty

7. frei (unbedeckt, nicht umschlossen):

frei Gelände

otwarty

unter freiem Himmel

pod gołym niebem

8. frei (offen):

frei Natur

otwarty

frei Raum

swobodny

9. frei (improvisiert):

frei Rede

spontaniczny

frei Übersetzung

wolny

aus freien Stücken

dobrowolnie

10. frei (zugelassen):

frei für Kinder ab 12 Jahren

dozwolony dla dzieci od lat 12

II . fre̱i̱ [fraɪ] PRZYSŁ.

1. frei (unbeeinträchtigt):

frei laufend (Huhn)

biegający na wolności

der Verbrecher läuft noch frei herum

przestępca r.m. jest wciąż na wolności

frei stehend (Gebäude)

wolno stojący

sich frei fühlen

czuć się swobodnie

frei lebend

żyjący na wolności

sie kann frei wählen

[ona] może swobodnie wybrać

sich von etw frei machen

uwalniać [f. dk. uwolnić] się od czegoś

sich von Vorurteilen frei machen

pozbywać [f. dk. pozbyć] się uprzedzeń

einen Tag frei nehmen

wziąć dzień wolnego

das ist alles frei erfunden

to wszystko jest zmyślone

2. frei (ohne Vorlage):

frei sprechen

przemawiać bez kartki

3. frei (ungezwungen):

frei

niewymuszenie

frei

swobodnie

4. frei (improvisiert):

frei

spontanicznie

frei nach Goethe

swobodna adaptacja [lub trawestacja r.ż. ] Goethego

5. frei (nicht besetzt):

einen Platz frei machen

zwalniać [f. dk. zwolnić] miejsce

einen Platz frei machen

ustępować [f. dk. ustąpić] miejsca

einen Stuhl müssen wir frei lassen

jedno krzesło musimy zostawić wolne

6. frei (leer):

eine Seite frei lassen

pozostawiać [f. dk. pozostawić] jedną stronę pustą

7. frei (unbekleidet):

sich frei machen

rozbierać [f. dk. rozebrać] się

den Oberkörper frei machen

rozebrać się do pasa

machen Sie bitte Ihren Arm frei

proszę odsłonić ramię

8. frei HAND.:

frei

franco

frei

loco

frei

bez opłaty

wir liefern frei Haus

zapewniamy bezpłatną dostawę

frei an Bord

franco statek r.m.

frei Längsseite Seeschiff

franco wzdłuż burty statku

E̱hre <‑, ‑n> [ˈeːrə] RZ. r.ż.

1. Ehre (Ansehen, Ruhm):

Ehre

honor r.m.

Ehre

godność r.ż.

zu Ehren kommen

odzyskać poważanie

das Werk macht ihm alle Ehre

to dzieło r.n. przynosi mu wszelki zaszczyty

2. Ehre a. podn. (Zeichen der Achtung):

Ehre

zaszczyt r.m.

Ehre

honor r.m.

etw gereicht jdm zur Ehre

coś jest dla kogoś zaszczytem

wir geben uns C. die Ehre, ...

mamy zaszczyt,... form

es ist mir eine große Ehre Sie kennen zu lernen

to dla mnie ogromny zaszczyt, móc pana/panią poznać

mit wem habe ich die Ehre? a. iron. alt

z kim mam przyjemność? form

was verschafft mir die Ehre? a. iron.

czemu zawdzięczam pańską wizytę? iron. form

jdm zu Ehren

na czyjąś cześć

dir zu Ehren

na twoją cześć

in Ehren halten Andenken

mieć w poważaniu

jdm die letzte Ehre erweisen podn.

oddawać [f. dk. oddać] komuś ostatnią przysługę podn.

Ehre, wem Ehre gebührt przysł.

oddać cesarzowi co cesarskie

3. Ehre bez l.mn. (Selbstachtung):

jdn in seiner Ehre kränken

urazić czyiś honor

jdn bei seiner Ehre packen

apelować [f. dk. za‑] do czyjegoś honoru

auf Ehre und Gewissen

pod słowem honoru

e̱u̱re ZAIM. dzierż.

1. eure → euer, → eu[e]re, → euer

2. eure → euere(r, s)

Zobacz też S , euere(r, s) , euer

S RZ. r.n., s [ɛs] RZ. r.n. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

S

S r.n.

S

s r.n.

S wie Siegfried

S jak Stanisław

e̱u̱ere(r, s) [ˈɔɪərə, -rɐ, -rəs] ZAIM. dzierż.

euere von ihr (ohne Substantiv)

dieser Koffer ist euerer [o. eurer]

ta walizka r.ż. jest wasza

ist das mein Schlüssel oder euerer [o. eurer]?

[czy] to mój klucz r.m. , czy wasz?

diese Tasche ist euere [o. eure]

ta torba r.ż. jest wasza

das große Stück ist eueres [o. eures] [o. euers]

ten duży kawałek r.m. jest wasz

meine Pläne sind anders als euere [o. eure]

moje plany r.m. l.mn. są inne niże wasze

I . e̱u̱er ZAIM. dzierż.

euer → euer, → eu[e]re, → euer

II . e̱u̱er ZAIM. os.,

euer D. von ihr podn.

ich werde euer gedenken

będę was wspominać

hat sich niemand euer erbarmt?

czy nikt się nad wami nie ulitował?

I . ịrre [ˈɪrə] PRZYM.

1. irre (verstört):

irre Blick

błędny

2. irre pot. (verrückt):

irre vor Angst

oszalały ze strachu

3. irre alt, pot. (geistesgestört):

irre Mensch

obłąkany

jdn für irre halten

uważać kogoś za obłąkanego [lub szaleńca]

4. irre pot. (wahnsinnig):

das ist ja irre!

ekstra! pot.

5. irre pot. (groß, stark):

ein irres Interesse an etw C. haben

strasznie się czymś interesować pot.

II . ịrre [ˈɪrə] PRZYSŁ.

1. irre (verstört):

irre reden

bredzić

sich wie irre verhalten

zachowywać się jak szalony

du machst mich ganz irre

doprowadzisz mnie do szału

du machst mich ganz irre

zwariuję przez ciebie

2. irre pot. (wahnsinnig):

irre angezogen

ekstra pot.

3. irre pot. (äußerst):

irre teuer

strasznie drogo pot.

irre gut/hübsch

strasznie dobry/ładny pot.

Ịrre¹ <‑, bez l.mn. > [ˈɪrə] RZ. r.ż.

in die Irre führen podn. (betrügen)

mylić [f. dk. z‑]

in die Irre führen podn. (betrügen)

wprowadzać [f. dk. wprowadzić] w błąd

Are <‑, ‑n> [ˈaːrə] RZ. r.ż. CH

Are → Ar

Zobacz też Ar , Ar

A̱r² [aːɐ̯]

Ar CHEM. Abk. von Argon

Ar

Ar

A̱r¹ <‑s, ‑e> [aːɐ̯] RZ. r.n. o r.m.

Ar

ar r.m.

I̱re (I̱rin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ˈiːrə] RZ. r.m. (r.ż.)

Ire (I̱rin)

Irlandczyk(-dka) r.m. (r.ż.)