Tłumaczenia dla hasła „Klärchen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

kla·ren <klaarde, h. geklaard> [klarə(n)] CZ. cz. przech.

1. klaren (in orde maken):

klaren

klären

klaren pot.

in Ordnung bringen

kan hij dat alleen klaren?

schafft er das alleine?

2. klaren (zuiveren):

klaren

klären

kla·ri·net <klarinet|ten> [klarinɛt] RZ. r.ż.

klarinet

Klarinette r.ż.

af·la·chen <lachte af, h. afgelachen> [ɑflɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech.

heel wat aflachen

aus dem Lachen nicht (mehr) herauskommen

ge·la·chen CZ.

gelachen volt. deelw. van lachen¹, lachen²

Zobacz też lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] CZ. cz. przech. (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich C. einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best przysł.

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich C. (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich C. das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw B. lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

kla·re [klarə] RZ. r.m. geen l.mn.

klare

Korn r.m.

klare

Klare(r) r.m.

klacht <klacht|en> [klɑxt] RZ. r.ż.

1. klacht (uiting van ontevredenheid):

klacht

Klage r.ż.

klacht

Beschwerde r.ż.

klacht

Beanstandung r.ż.

klacht econ.

Reklamation r.ż.

ongegronde klachten

unbegründete Klagen [o. Beanstandungen]

2. klacht jur.:

klacht

Klage r.ż.

klacht

Beschwerde r.ż.

klacht

Anzeige r.ż.

een klacht indienen bij de politie

(eine) Anzeige bei der Polizei erstatten

een klacht indienen bij de rechter

eine Klage bei Gericht einreichen

3. klacht (grief, grond tot klagen):

klacht

Beschwerde r.ż. meist l.mn.

wat zijn de klachten van de patiënt?

welche Beschwerden hat der Patient?

kla·gen¹ <klaagde, h. geklaagd> [klaɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. klagen (droefheid, pijn te kennen geven):

klagen

klagen

klagen

(sich) beklagen

klagen

jammern

klagen

wehklagen form.

niet mogen klagen euf.

nicht klagen können

niet mogen klagen euf.

sich nicht beklagen können

klagen over het eten

sich über das Essen beschweren

steen en been klagen

jammern und klagen

2. klagen jur.:

klagen

klagen

tegen zijn werkgever klagen

gegen seinen Arbeitgeber klagen

mar·che·ren <marcheerde, h./i. gemarcheerd> [mɑrʃerə(n)] CZ. cz. nieprzech.

marcheren

marschieren

beginnen te marcheren

losmarschieren

aan·la·chen <lachte aan, h. aangelachen> [anlɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech.

aanlachen

anlachen +B.

de fortuin lacht hem aan

das Glück ist ihm hold

de roem lacht hem aan

ihm winkt der Ruhm

toe·la·chen <lachte toe, h. toegelachen> [tulɑxə(n)] CZ. cz. przech.

1. toelachen (lachend aankijken):

toelachen

zulachen +C.

toelachen

anlachen +B.

2. toelachen form. (gunstig gestemd zijn):

toelachen

gewogen sein +C.

uit·la·chen¹ <lachte uit, i. uitgelachen> [œytlɑxə(n)] CZ. cz. nieprzech. (ten einde lachen)

uitlachen

auslachen

ze raakte maar niet uitgelachen

sie kam aus dem Lachen gar nicht mehr raus pot.