Tłumaczenia dla hasła „Schulkinder“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

scheur·ka·len·der <scheurkalender|s> [sxørkalɛndər] RZ. r.m.

scheurkalender

Abreißkalender r.m.

schul·di·ge <schuldige|n> [sxʏldəɣə] RZ. r.m. en r.ż.

schuldige

Schuldige(r) r.ż. (r.m.)

schuld·ei·ser <schuldeiser|s> [sxʏltɛisər] RZ. r.m.

schuldeiser

Gläubige(r) r.m.

schuldeiser econ.

Kreditor r.m.

preferente schuldeiser

bevorrechtigte(r) Gläubiger r.m.

schul·de·naar <schuldenaar|s, schulde|naren> [sxʏldənar] RZ. r.m.

schuldenaar

Schuldner r.m.

schuldenaar econ.

Debitor r.m.

schran·der <schrandere, schranderder, schranderst> [sxrɑndər] PRZYM.

schrander

gescheit

schrander

klug

schrander (personen)

aufgeweckt

schrander (personen, verstand)

hell

een schrander beest

ein kluges Tier

een schrandere jongen

ein heller Junge

schrander zijn

ein heller [o. kluger] Kopf sein

ci·lin·der <cilinder|s> [silɪndər] RZ. r.m.

cilinder

Zylinder r.m.

school·kind <schoolkind|eren> [sxolkɪnt] RZ. r.n.

schoolkind

Schulkind r.n.

schuur·poe·der [sxyrpudər] RZ. r.n. of r.m. geen l.mn.

schuurpoeder

Scheuerpulver r.n.

schul·de·na·res RZ. r.ż.

schuldenares forma żeńska od schuldenaar

Zobacz też schuldenaar

schul·de·naar <schuldenaar|s, schulde|naren> [sxʏldənar] RZ. r.m.

schuldenaar

Schuldner r.m.

schuldenaar econ.

Debitor r.m.

schul·dig·heid <schuldig|heden> [sxʏldəxhɛɪt] RZ. r.ż.

schuldigheid

Schuldigkeit r.ż.

schuldigheid

Schuldigsein r.n.

schul·dig <schuldige, schuldiger, schuldigst> [sxʏldəx] PRZYM.

1. schuldig (verplicht te voldoen):

schuldig

schuldig

hoeveel ben ik u schuldig?

wie viel [o. was] bin ich Ihnen schuldig?

hij is haar geld schuldig

er ist ihr Geld schuldig

hij is haar geld schuldig

er schuldet ihr Geld

2. schuldig (schuld hebbend):

schuldig

schuldig

aan iets schuldig zijn

an etw C. schuldig sein

aan iets schuldig zijn

etw B. verschuldet haben

zich aan iets schuldig maken

sich einer Sache D. schuldig machen

zich aan iets schuldig maken

sich C. etw zuschulden kommen lassen

de rechter heeft hem schuldig verklaard

der Richter hat ihn schuldig gesprochen

het schuldig over iem uitspreken

jdn schuldigsprechen

hij is schuldig bevonden aan diefstal

er ist des Diebstahls für schuldig befunden worden

3. schuldig form. (zondig):

schuldig

sündhaft

schuldig

sündig

een schuldig leven

ein sündhaftes Leben

schud·den¹ <schudde, h. geschud> [sxʏdə(n)] CZ. cz. przech.

1. schudden (van, op een plaats brengen):

schudden

(ab)schütteln

sneeuw van zijn kleren schudden

Schnee von den Kleidern (ab)schütteln

2. schudden (op en neer bewegen):

schudden

schütteln

schudden voor gebruik

vor Gebrauch schütteln

elkaar de hand schudden

einander die Hand schütteln

het hoofd schudden

den Kopf schütteln

de kaarten schudden

die Karten mischen

nee schudden (met het hoofd)

(verneinend) den Kopf schütteln

iem wakker schudden

jdn wachrütteln

iem wakker schudden przen.

jdn wachrütteln [o. aufrütteln]

iem door elkaar schudden

jdn durchschütteln

dat kun je wel schudden pot.

das kannst du dir aus dem Kopf schlagen

schui·len <schuilde/school, h. geschuild/gescholen> [sxœylə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schuilen (zich verbergen):

schuilen

sich verbergen

schuilen

sich verstecken

daar schuilt iets achter

es steckt etw dahinter

daarin schuilt een groot gevaar

dahinter verbirgt sich eine große Gefahr

2. schuilen:

schuilen (beschutting zoeken: staan schuilen)

unterstehen

schuilen (beschutting zoeken: gaan schuilen)

sich unterstellen

voor de regen schuilen onder een boom

sich vor dem Regen unter einem Baum (unter)stellen

3. schuilen (te vinden zijn):

schuilen

liegen

schuilen

stecken

de oorzaak daarvan schuilt in …

die Ursache dafür liegt in …

daarin schuilt geen enkele verdienste

darin liegt keinerlei Verdienst

schui·men¹ <schuimde, h. geschuimd> [sxœymə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schuimen:

schuimen (schuim geven)

schäumen

schuimen (van de zee ook)

gischten form.

schuimen (uit een fles)

sprudeln

het bier schuimt sterk

das Bier schäumt heftig

2. schuimen (schuimbekken):

schuimen

schäumen

schuimen van woede

schäumen vor Wut