W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » niderlandzki

Tłumaczenia dla hasła „uitsparingen“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

(Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ˈweit·sprin·gen: czasownik nieprzechodni
ent·ˈsprin·gen: czasownik nieprzechodni
um·ˈsprin·gen: czasownik przechodni
ˈsprin·gen: czasownik nieprzechodni
ˈmit·brin·gen: czasownik przechodni
ˈab·sprin·gen: czasownik nieprzechodni
ˈan·sprin·gen: czasownik nieprzechodni
um·ˈrin·gen: czasownik przechodni
ˈum·brin·gen: czasownik zwrotny
ˈein·drin·gen: czasownik nieprzechodni
ˈhin·brin·gen: czasownik przechodni
er·ˈrin·gen: czasownik przechodni
ˈab·rin·gen: czasownik przechodni
ˈab·brin·gen: czasownik przechodni
ˈan·brin·gen: czasownik przechodni
er·ˈbrin·gen: czasownik przechodni
ˈThü·rin·gen: rzeczownik
ˈzu·brin·gen: czasownik przechodni
ˈauf·brin·gen: czasownik przechodni
ˈdar·brin·gen: czasownik przechodni

Widzisz podobne wyniki: umspringen , entspringen , weitspringen , anspringen , abspringen , mitbringen , springen , hinbringen , eindringen , umbringen , umringen , wegbringen , vordringen , vorbringen , darbringen , aufbringen , zubringen , Thüringen , erbringen , anbringen , abbringen , abringen i erringen

ˈweit·sprin·gen CZ. cz. nieprzech. niereg. nur bezok. SPORT

weitspringen

ent·ˈsprin·gen CZ. cz. nieprzech.

1. entspringen (Fluss):

entspringen

entspringen

zijn oorsprong hebben

2. entspringen (hervorgehen):

entspringen

voortkomen [o. voortspruiten] uit

entspringen

zijn verklaring vinden in

3. entspringen (entwischen):

entspringen

ontsnappen (uit)

entspringen

4. entspringen podn. (entstehen):

entspringen

entspringen

entspringen

entspringen

um·ˈsprin·gen² CZ. cz. przech. niereg.

springen (rond)om

ˈsprin·gen <sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

1. springen:

auf die Beine [o. Füße] springen

die Angst sprang ihr aus den Augen

de angst was op haar gezicht te lezen

vor Freude in die Höhe springen

opspringen van vreugde

gesprungen kommen

komen aanspringen

jdn über die Klinge springen lassen WOJSK.

iem over de kling jagen

jdn über die Klinge springen lassen WOJSK.

iem (economisch [o. in zijn beroep] ) te gronde richten [o. ruïneren]

jdn über die Klinge springen lassen SPORT

een tegenspeler ongeoorloofd hinderen

der springende Punkt

het cruciale [o. kardinale] punt

der springende Punkt

der Ball springt über die Straße

de bal rolt over de straat

2. springen (bersten, zerspringen):

3. springen:

springen (eingerückt sein/werden)

(overal) inspringen

springen (einfallen, einstürzen)

4. springen (aufspringen):

5. springen reg. (rennen):

jdn springen lassen przen.

iem voortdurend laten rennen

etw springen lassen pot.

(diep) in de buidel tasten

drei Euro springen lassen pot.

drie euro stukslaan [o. inzetten]

drei Euro springen lassen pot.

er drie euro tegenaan gooien

eine Flasche Wein springen lassen pot.

op een fles wijn trakteren

ˈmit·brin·gen CZ. cz. przech. niereg.

ˈab·sprin·gen CZ. cz. nieprzech.

1. abspringen (von etw hoch springen):

2. abspringen (hinunterspringen):

3. abspringen (abprallen):

der Ball springt von der Latte ab

de bal springt [o. stuit] van de lat af

4. abspringen pot. (sich zurückziehen):

niet meer meedoen

ˈan·sprin·gen¹ CZ. cz. nieprzech.

1. anspringen (aufspringen):

2. anspringen (starten):

der Motor springt an

de motor slaat aan

3. anspringen pot. (eingehen, reagieren):

(nicht) auf ein Angebot anspringen

(niet) op een aanbod ingaan

um·ˈrin·gen [ʊmˈrɪŋən] CZ. cz. przech. niereg.

ˈum·brin·gen² CZ. cz. zwr. niereg.

1. umbringen:

zich van kant maken

zich van het leven beroven

2. umbringen przen.:

ˈein·drin·gen CZ. cz. nieprzech.

1. eindringen (vordringen):

in die Zusammenhänge eindringen

het onderling verband doorgronden [o. (door)zien]

2. eindringen WOJSK. (bestürmen):

(zich) indringen

3. eindringen (bedrängen):

in het nauw brengen

ˈhin·brin·gen CZ. cz. przech. niereg.

1. hinbringen (begleiten):

2. hinbringen (verbringen):

3. hinbringen pot. (erreichen, schaffen):

voor elkaar krijgen

er·ˈrin·gen [-ˈrɪŋən] CZ. cz. przech.

(met moeite [o. inspanning] ) verwerven [o. verkrijgen] [o. behalen] [o. bevechten]

einen Erfolg erringen

een succes behalen

ˈab·rin·gen CZ. cz. przech. niereg.

abringen (abzwingen)

abringen (sich abquälen)

dem Meer Land abringen

land aan de zee ontrukken

ˈab·brin·gen CZ. cz. przech. niereg.

1. abbringen (abhalten):

uit het hoofd praten

jdn von seinem Plan abbringen

iem van zijn plan afbrengen

2. abbringen NAUT.:

ˈan·brin·gen CZ. cz. przech. niereg.

1. anbringen:

anbringen (montieren)

anbringen (befestigen)

anbringen (zufügen)

eine Änderung/Verbesserung anbringen

een verandering/verbetering aanbrengen

2. anbringen (vorbringen):

naar voren brengen

uiten

eine Bitte/einen Wunsch anbringen

een verzoek/een wens uiten [o. utispreken]

seine Erfahrung anbringen

blijk geven van zijn ervaring

3. anbringen pot. (herbeibringen):

komen aandragen met

4. anbringen pot. (unterbringen):

aan een betrekking helpen

5. anbringen pot. (verkaufen):

aan de man brengen

er·ˈbrin·gen CZ. cz. przech.

1. erbringen (Geldbetrag):

2. erbringen (als Resultat haben):

den Beweis [o. Nachweis ] für etw erbringen

het bewijs van iets leveren

ˈThü·rin·gen <Thüringens> [ˈtyːrɪŋən] RZ. r.n. kein l.mn.

ˈzu·brin·gen CZ. cz. przech. niereg.

1. zubringen (verbringen):

2. zubringen pot. reg. (zukriegen):

ˈauf·brin·gen CZ. cz. przech. niereg.

1. aufbringen (mobilisieren):

Interesse/Verständnis (für etw) aufbringen przen.

belangstelling/begrip (voor iets) tonen

2. aufbringen (einführen):

in omloop [o. zwang] brengen

3. aufbringen (erzürnen):

4. aufbringen (auftragen):

5. aufbringen pot. (aufkriegen, öffnen können):

(kunnen) openen

ˈdar·brin·gen CZ. cz. przech. niereg. podn.

Opfer darbringen podn.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski