W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

blei̱ch: przymiotnik i przysłówek
Blẹch: rzeczownik
blịch: czasownik nieprzechodni
bra̱ch: I. czasownik II. przymiotnik i przysłówek
flạch: I. przymiotnik i przysłówek II. przysłówek
blẹchen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni

Widzisz podobne wyniki: bleich , flach , brach , blich , Blech i blechen

blei̱ch [blaɪç] PRZYM.

1. bleich (sehr blass):

bleich Gesichtsfarbe, Haut, Grauen

blady

2. bleich (fahl):

bleich Licht

nikły

bleich Licht

blady

Blẹch¹ <‑[e]s, bez l.mn. > [blɛç] RZ. r.n.

1. Blech (Material):

Blech

blacha r.ż.

2. Blech (Blechblasinstrumente):

Blech

instrumenty r.m. l.mn. [dęte] blaszane

Blech

blacha r.ż. pot.

3. Blech pot. (Unsinn):

Blech

bzdet r.m. pot.

Blech

bzdura r.ż. pot.

blịch CZ. alt cz. nieprzech.

blich cz. prz. von bleichen

Zobacz też bleichen , bleichen

blei̱chen² <bleicht, bleichte [o. alt: blich], gebleicht [o. alt: geblichen]> CZ. cz. nieprzech. +sein (seine Farbe verlieren)

bleichen

płowieć [f. dk. s-]

bleichen

blaknąć [f. dk. z‑]

diese Tapeten bleichen schnell

te tapety r.ż. l.mn. szybko płowieją

blei̱chen¹ CZ. cz. przech.

bleichen Farbe, Wäsche

wybielać [f. dk. wybielić]

bleichen Haare

rozjaśniać [f. dk. rozjaśnić]

I . bra̱ch [braːx] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

brach cz. prz. von brechen

II . bra̱ch [braːx] PRZYM.

brach

leżący odłogiem

Zobacz też brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. przech. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [f. dk. z‑]

brechen Brot

przełamywać [f. dk. przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig pot.

sich C. einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen pot.

to go pogrąży

łamać [f. dk. z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [f. dk. z‑]

brechen Schweigen

przerywać [f. dk. przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [f. dk. u‑]

brechen Widerstand

tłumić [f. dk. s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen podn. (pflücken):

brechen Blume

zrywać [f. dk. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [f. dk. załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [f. dk. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. nieprzech. irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [f. dk. z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [f. dk. po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce r.n. mi się kraje

auf Biegen und Brechen pot.

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen pot.

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [f. dk. s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [f. dk. wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś pot.

5. brechen +haben pot. (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [f. dk. z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. zwr. irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [f. dk. rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [f. dk. załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [f. dk. odbić] się

I . flạch [flax] PRZYM.

1. flach (eben):

flach Gebiet, Dach

płaski

mit der flachen Hand

dłonią

auf dem flachen Land

na terenach wiejskich

2. flach (niedrig):

flach Gebäude, Hügel, Stirn

niski

flach Schuhabsatz

płaski

flach Schuhabsatz

niski

3. flach (nicht tief):

flach Gewässer, Teller

płytki

4. flach (nicht steil):

flach Küste, Hang

łagodny

flach Küste, Hang

łagodnie opadający

5. flach pej. (oberflächlich):

flach Unterhaltung

płytki

II . flạch [flax] PRZYSŁ.

flach liegen

płasko

flach atmen

krótko

flach atmen

płytko

sich flach hinlegen

wyciągać [f. dk. wyciągnąć] się pot.

I . blẹchen [ˈblɛçən] pot. CZ. cz. przech.

Geld für etw blechen

wybulić pieniądze na [lub za] coś pot.

II . blẹchen [ˈblɛçən] pot. CZ. cz. nieprzech.

blechen

bulić [f. dk. za‑ ]pot.

dafür wirst du anständig blechen müssen

za to będziesz musiał nieźle zabulić pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

ich	bleiche
du	bleichst
er/sie/es	bleicht
wir	bleichen
ihr	bleicht
sie	bleichen

Tłumaczenia dla hasła „bleach“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

blei̱ch [blaɪç] PRZYM.

1. bleich (sehr blass):

2. bleich (fahl):

Blẹch1 <‑[e]s, bez l.mn. > [blɛç] RZ. r.n.

1. Blech (Material):

2. Blech (Blechblasinstrumente):

3. Blech pot. (Unsinn):

blịch CZ. alt cz. nieprzech.

blich cz. prz. von bleichen

Zobacz też bleichen , bleichen

blei̱chen2 <bleicht, bleichte [o. alt: blich], gebleicht [o. alt: geblichen]> CZ. cz. nieprzech. +sein (seine Farbe verlieren)

blei̱chen1 CZ. cz. przech.

I . bra̱ch [braːx] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

brach cz. prz. von brechen

II . bra̱ch [braːx] PRZYM.

Zobacz też brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. przech. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

2. brechen (herausbrechen):

3. brechen (abbauen):

4. brechen (nicht einhalten):

5. brechen (übertreffen):

6. brechen (niederkämpfen):

7. brechen podn. (pflücken):

8. brechen (abprallen lassen):

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. nieprzech. irr

1. brechen +sein a. fig:

2. brechen +sein:

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

5. brechen +haben pot. (sich erbrechen):

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. zwr. irr

I . flạch [flax] PRZYM.

1. flach (eben):

2. flach (niedrig):

3. flach (nicht tief):

4. flach (nicht steil):

5. flach pej. (oberflächlich):

II . flạch [flax] PRZYSŁ.

I . blẹchen [ˈblɛçən] pot. CZ. cz. przech.

II . blẹchen [ˈblɛçən] pot. CZ. cz. nieprzech.

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

Blẹch¹ <‑[e]s, bez l.mn. > [blɛç] RZ. r.n.

blei̱chen² <bleicht, bleichte [o. alt: blich], gebleicht [o. alt: geblichen]> CZ. cz. nieprzech. +sein (seine Farbe verlieren)

blei̱chen¹ CZ. cz. przech.