niemiecko » polski

frẹmd [frɛmt] PRZYM.

4. fremd → fremdartig

Zobacz też fremdartig

I . frẹmdartig [ˈfrɛmtaːɐ̯tɪç] PRZYM.

II . frẹmdartig [ˈfrɛmtaːɐ̯tɪç] PRZYSŁ.

fremdartig aussehen, klingen:

frẹmdeln [ˈfrɛmdəln] CZ. cz. nieprzech., frẹmden [ˈfrɛmdən] CZ. cz. nieprzech. CH (Kind)

Frẹmde(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

1. Fremde (Unbekannter):

obcy(-a) r.m. (r.ż.)

2. Fremde (Ortsfremder):

przyjezdny(-a) r.m. (r.ż.)

3. Fremde (Ausländer):

cudzoziemiec(-mka) r.m. (r.ż.)

I . fre̱i̱en CZ. cz. nieprzech. alt

II . frẹssen <frisst, fraß, gefressen> [ˈfrɛsən] CZ. cz. zwr. (eindringen)

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski