W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „ökopax“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

okopać
okopcać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
dokopać: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik zwrotny
pokopać
okop: rzeczownik
kopać: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
kopal: rzeczownik
skopać: II. czasownik przechodni
ukopać: czasownik przechodni
wkopać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
okopywać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
okopowy: przymiotnik i przysłówek
okropny: przymiotnik i przysłówek
oklepać
okupant: rzeczownik
nakopać: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: okopać , pokopać , dokopać , okopcać , wkopać , ukopać , skopać , kopal , kopać , okop , okopywać , nakopać , okupant , oklepać , okropny , okopowy i okopcić

okopać [okopatɕ]

okopać f. dk. od okopywać

Zobacz też okopywać

I . okopywać <‑puje; f. dk. okopać> [okopɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. okopywać ROLN.:

okopywać buraki

die Rüben behacken

2. okopywać WOJSK.:

mit Schützengräben umgeben

okopywać działo

das Geschütz mit Gräben umgeben

II . okopywać <‑puje; f. dk. okopać> [okopɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. okopywać ROLN.:

behackt [o. gehäufelt] werden

2. okopywać WOJSK.:

sich B. mit Schützengräben umgeben

sich B. eingraben

I . okopcać <‑ca; cz. prz. ‑aj> [okoptsatɕ], okopcić [okoptɕitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. pot.

mit Ruß bedecken [o. schwärzen]

okopcony sufit

von [o. mit] Ruß bedeckte Zimmerdecke r.ż.

II . okopcać <‑ca; cz. prz. ‑aj> [okoptsatɕ], okopcić [okoptɕitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. pot.

I . dokopać [dokopatɕ] f. dk., dokopywać [dokopɨvatɕ] <‑puje; cz. prz. ‑puj> CZ. cz. nieprzech. pot.

1. dokopać (skończyć kopanie):

2. dokopać (wykopać dodatkową ilość):

dokopała marchwi na surówkę

sie grub Möhren für den Rohkostsalat aus

3. dokopać tylko dk. (pobić kogoś):

dokopać komuś

dokopali mu za donosicielstwo

sie schlugen ihn für seine Denunziation

4. dokopać (skrytykować kogoś):

II . dokopać [dokopatɕ] f. dk., dokopywać [dokopɨvatɕ] <‑puje; cz. prz. ‑puj> CZ. cz. zwr. pot.

1. dokopać (kopiąc dojść do czegoś):

[beim Graben] auf etwas stoßen

dokopać się do wody

auf Wasser stoßen

2. dokopać (odkryć):

dokopać się prawdy o swojej rodzinie

die Wahrheit über seine Familie herausfinden

pokopać [pokopatɕ]

pokopać f. dk. od kopać

Zobacz też kopać

I . kopać <‑pie; cz. prz. kop> [kopatɕ] CZ. cz. przech.

1. kopać < f. dk. kopnąć> (uderzać):

kopać piłkę

[mit dem Fuss] stoßen

kopać piłkę

kicken pot.

kopać przeciwnika

2. kopać < f. dk. wy‑> (wykopywać):

kopać dół, norę

kopać dół, norę

kopać ziemniaki, buraki

kopać ziemniaki, buraki

kto pod kim dołki kopie, [ten] sam w nie wpada przysł.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein przysł.

II . kopać <‑pie; cz. prz. kop> [kopatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. kopać (machać nogami):

2. kopać (w ziemi):

III . kopać <‑pie; cz. prz. kop f. dk. kopnąć> [kopatɕ] CZ. cz. zwr.

sich B. gegenseitig treten

okop <D. ‑u, l.mn. ‑y> [okop] RZ. r.m. WOJSK.

okop

Schützengraben r.m.

strzelać z okopów

aus den Schützengräben schießen

I . kopać <‑pie; cz. prz. kop> [kopatɕ] CZ. cz. przech.

1. kopać < f. dk. kopnąć> (uderzać):

kopać piłkę

[mit dem Fuss] stoßen

kopać piłkę

kicken pot.

kopać przeciwnika

2. kopać < f. dk. wy‑> (wykopywać):

kopać dół, norę

kopać dół, norę

kopać ziemniaki, buraki

kopać ziemniaki, buraki

kto pod kim dołki kopie, [ten] sam w nie wpada przysł.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein przysł.

II . kopać <‑pie; cz. prz. kop> [kopatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. kopać (machać nogami):

2. kopać (w ziemi):

III . kopać <‑pie; cz. prz. kop f. dk. kopnąć> [kopatɕ] CZ. cz. zwr.

sich B. gegenseitig treten

kopal <D. ‑u, l.mn. ‑e> [kopal] RZ. r.m.

kopal CHEM., TECHNOL.

Kopal r.m.

I . skopać <‑pie> [skopatɕ]

skopać f. dk. od kopać

II . skopać <‑pie> [skopatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. skopać (zbić):

[zusammen]treten

2. skopać (zepsuć coś):

etw vergeigen pot.

etw versauen pot.

skopać piosenkę

ein Lied r.n. [total] verhunzen

Zobacz też kopać

I . kopać <‑pie; cz. prz. kop> [kopatɕ] CZ. cz. przech.

1. kopać < f. dk. kopnąć> (uderzać):

kopać piłkę

[mit dem Fuss] stoßen

kopać piłkę

kicken pot.

kopać przeciwnika

2. kopać < f. dk. wy‑> (wykopywać):

kopać dół, norę

kopać dół, norę

kopać ziemniaki, buraki

kopać ziemniaki, buraki

kto pod kim dołki kopie, [ten] sam w nie wpada przysł.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein przysł.

II . kopać <‑pie; cz. prz. kop> [kopatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. kopać (machać nogami):

2. kopać (w ziemi):

III . kopać <‑pie; cz. prz. kop f. dk. kopnąć> [kopatɕ] CZ. cz. zwr.

sich B. gegenseitig treten

ukopać <‑pie; cz. prz. ukop> [ukopatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. (nakopać)

ukopać piasku

ukopać koszyk ziemniaków

einen Korb Kartoffeln ausgraben

I . wkopać [fkopatɕ] f. dk., wkopywać [fkopɨvatɕ] <‑puje> CZ. cz. przech.

1. wkopać (zagłębić):

wkopać słup, pal

2. wkopać pot. (zdradzić):

wkopać wspólnika

[he]reinlegen pot.

wkopać wspólnika

verpfeifen pej. pot.

3. wkopać (postawić w trudnej sytuacji):

hineinreiten pot.

II . wkopać [fkopatɕ] f. dk., wkopywać [fkopɨvatɕ] <‑puje> CZ. cz. zwr.

1. wkopać (w ziemię):

sich B. [sebst] eingraben

2. wkopać (kopać głębiej):

sich B. [hin]eingraben

3. wkopać pot. (zdradzać się):

sich B. [selbst] verraten

4. wkopać pot. (wplątać się):

wkopać się w pewną sprawę

in eine gewisse Sache hineingeraten [o. hineinschlittern pot. ]

wkopać się w pewną sprawę

sich B. in eine gewisse Angelegenheit verstricken

I . okopywać <‑puje; f. dk. okopać> [okopɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. okopywać ROLN.:

okopywać buraki

die Rüben behacken

2. okopywać WOJSK.:

mit Schützengräben umgeben

okopywać działo

das Geschütz mit Gräben umgeben

II . okopywać <‑puje; f. dk. okopać> [okopɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. okopywać ROLN.:

behackt [o. gehäufelt] werden

2. okopywać WOJSK.:

sich B. mit Schützengräben umgeben

sich B. eingraben

okopowy [okopovɨ] PRZYM.

1. okopowy WOJSK.:

[Schützen]graben-

Stellungs-

2. okopowy ROLN.:

Hack-

okropny [okropnɨ] PRZYM.

1. okropny (przerażający):

okropny widok

schreckenerregend

okropny widok

2. okropny (nie do zniesienia):

okropny ból, trema

okropny mróz

grausig pot.

okropny mróz

schrecklich pot.

3. okropny (nie do zaakceptowania):

okropny charakter, człowiek

widerlich pej.

okropny charakter, człowiek

grässlich pot.

4. okropny (paskudny):

okropny pogoda

schrecklich pot.

okropny pogoda

scheußlich pot.

oklepać [oklepatɕ]

oklepać f. dk. od oklepywać

Zobacz też oklepywać

I . oklepywać <‑puje; f. dk. oklepać> [oklepɨvatɕ] CZ. cz. przech. pot.

oklepać klatkę piersiową chorego

den Brustkorb des Patienten abklopfen

II . oklepywać <‑puje; f. dk. oklepać> [oklepɨvatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

1. oklepywać (klepać się):

einander abklopfen

2. oklepywać (spowszednieć):

abgedroschen [o. totgespielt] sein [o. werden] pot.

piosenka zupełnie się oklepała

das Lied wurde mittlerweile völlig totgespielt pot.

okupant <D. ‑a, l.mn. ‑nci> [okupant] RZ. r.m. POLIT.

Besatzer r.m.

Okkupant r.m.

I . nakopać <‑pie; cz. prz. ‑op> [nakopatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. nakopać (wykopać coś):

nakopać ziemniaków

Kartoffeln roden

2. nakopać pot. (zbić kogoś):

jdn verhauen pot.

za to co zrobił, trzeba mu solidnie nakopać

für das, was er getan hat, muss man ihn kräftig verhauen pot.

II . nakopać <‑pie; cz. prz. ‑op> [nakopatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. (zmęczyć się kopaniem)

nakopałam się dzisiaj buraków

ich habe heute genug Rüben geerntet

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski