Tłumaczenia dla hasła „Umbrer“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Umbria <D. ‑ii, bez l.mn. > [umbrja] RZ. r.ż.

Umbria

Umbrien r.n.

umiar <D. ‑u, bez l.mn. > [umjar] RZ. r.m. podn.

umiar

Maß r.n.

z umiarem

maßvoll

bez umiaru

übermäßig

bez umiaru

maßlos

umieć <umie> [umjetɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. umieć (posiadać wiedzę):

umieć

können

umieć

wissen

umieć coś na pamięć

etw auswendig können

czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał przysł.

was Hänschen r.n. nicht lernt, lernt Hans r.m. nimmermehr

on wygląda, jakby nie umiał do trzech zliczyć

er sieht aus, als könnte er nicht bis drei zählen

2. umieć (potrafić):

umieć coś robić

etw tun können

umieć pływać/prowadzić samochód

schwimmen/Auto fahren können

umieć przemawiać

Ansprachen halten können

umieć po polsku pot.

Polnisch können

umieć sobie radzić

zurechtkommen

nie umieć kłamać

nicht lügen können

on nie umie sprzedać swojej wiedzy

er versteht es nicht, sein Wissen zu verkaufen

ona umie się zachować w każdej sytuacji

sie kann sich B. in jeder Situation angemessen verhalten

on nie umie się opanować

er kann sich B. nicht beherrschen

nie umiem udawać

ich kann nicht so tun als ob

umieć czytać między wierszami

zwischen den Zeilen lesen können

umór <D. umoru, bez l.mn. > [umur] RZ. r.m.

pić na umór

sich B. besinnungslos betrinken

chlał i jarał na umór pot.

er soff und paffte bis zum Wegtreten [o. bis ins Koma] pot.

umarła [umarwa] RZ. r.ż.

umarła → umarły

Zobacz też umarły , umarły

umarły² (-ła) <D. ‑łego, l.mn. ‑rli> [umarwɨ] RZ. r.m. (r.ż.) odm. jak przym.

umarły (zmarły):

umarły (-ła)

Tote(r) mf

miasto umarłych

Friedhof r.m.

zwroty:

umarłego by wskrzesił [lub obudził]

das weckt einen Toten auf

coś komuś jest potrzebne jak umarłemu kadzidło

jd braucht etw überhaupt nicht

umarły¹ [umarwɨ] PRZYM.

umarły

gestorben

umarły

tot

umarły¹ [umarwɨ] PRZYM.

umarły

gestorben

umarły

tot

umrzeć [umʒetɕ]

umrzeć f. dk. od umierać

Zobacz też umierać

umierać <‑ra; f. dk. umrzeć> [umjeratɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. umierać (kończyć życie):

umierać

sterben

umierać na raka

an Krebs sterben

umierać z wycieńczenia

vor Erschöpfung sterben

umrzeć z głodu

verhungern

umrzeć młodo

jung sterben

umarł w butach

da ist nichts mehr zu machen

umierać ze śmiechu pot.

sich B. totlachen pot.

umierać ze śmiechu pot.

vor Lachen sterben

umieram z głodu

ich sterbe fast vor Hunger

umierać z tęsknoty

vor Sehnsucht vergehen

żyć nie umierać

es könnte nicht besser sein

żyć nie umierać

der Himmel r.m. auf Erden

człowiek raz się rodzi i raz umiera przysł.

man lebt und stirbt nur einmal przysł.

2. umierać:

umierać (przestawać istnieć) (tradycja, uczucie)

absterben