Tłumaczenia dla hasła „ndikim“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

nikim [ɲikim] ZAIM. instr, loc od nikt

z nikim

mit niemand[em]

o nikim

über niemanden

zwroty:

być nikim

ein Niemand r.m. [o. eine Null r.ż. pot. ] sein

Zobacz też nikt

nikt [ɲikt] ZAIM. indef

nikt

niemand

nikt

keine(r, s) pot.

nikt inny

niemand anders

nikt inny

kein anderer

nikt inny tylko...

kein anderer als ...

nikt a nikt

niemand, aber auch wirklich niemand

kim [kim] ZAIM.

1. kim instr od kto

z kim [się spotkałeś]?

mit wem [hast du dich getroffen]?

2. kim loc od kto

o kim?

über wen?

o kim rozmawialiście?

über wen habt ihr geredet [o. gesprochen] ?

Zobacz też kto

kto <komu, kim, kogo> [kto] ZAIM.

1. kto pyt. (w zdaniach pytajnych lub ich równoważnikach):

kto

wer

kto to [jest]?

wer ist das?

kto tam?

wer [ist] da?

kto mówi?

wer spricht, bitte?

z kim mam przyjemność?

mit wem habe ich das Vergnügen [o. die Ehre] ?

2. kto rel (w zdaniach podrzędnych):

kto

wer

zobacz, kto przyjechał

schau mal, wer gekommen ist

ten, kto się postara, dostanie...

wer sich B. bemüht, bekommt ...

kto ma ochotę, może pojechać

wer Lust hat, kann hinfahren

kto pyta, nie błądzi

Fragen r.n. kostet nichts

komu w drogę, temu czas przysł.

Zeit r.ż. zum Aufbruch

komu w drogę, temu czas przysł.

die Zeit drängt

kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada przysł.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein przysł.

kto późno przychodzi, sam sobie szkodzi

wer zu spät kommt, den bestraft das Leben

kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje przysł.

Morgenstund[e] hat Gold im Mund[e] przysł.

3. kto (osoba bliżej nieokreślona):

obojętnie kto

egal wer

byle kto

irgendwer

mało kto

kaum jemand

kto jak kto, ale ty na pewno zdasz ten egzamin

wer wenn nicht du soll die Prüfung bestehen?

myślałby kto!

so was! pot.

kilim <D. ‑u, l.mn. ‑y> [kilim] RZ. r.m.

kilim

Kelim r.m.

kilim

Kilim r.m.

barwny kilim

farbenprächtiger Kelim

I . dziki [dʑiki] PRZYM.

1. dziki (będący w stanie pierwotnym):

dziki roślina, zwierzę, plemię

wild

dzika róża

Wildrose r.ż.

Dziki Zachód

der Wilde Westen r.m.

harować jak dziki osioł

schuften wie ein Pferd r.n. pot.

2. dziki (okrutny):

dziki natura

wild

dziki natura

roh

dziki charakter

grausame Gesinnung r.ż.

dziki człowiek

wilder [o. primitiver] Mensch r.m.

3. dziki (nietowarzyski):

dziki człowiek

ungesellig

4. dziki przen. (ogromny):

dziki radość, satysfakcja, rozpacz

wild

dziki radość, satysfakcja, rozpacz

hemmungslos

5. dziki pot. (okropny):

dziki hałas, wrzask

fürchterlich

dziki hałas, wrzask

entsetzlich

6. dziki pot. (dziwaczny):

dziki pomysł, zasada

sonderbar

dziki pomysł, zasada

wild

7. dziki pot. (nielegalny):

dziki budownictwo, produkcja

wild

dziki budownictwo, produkcja

unkontrolliert

dziki lokator

Hausbesetzer r.m.

dziki lokator

illegaler Bewohner r.m.

8. dziki pot. (niezorganizowany):

dziki strajk

wilder [o. illegaler] Streik r.m.

dzika plaża (nad morzem)

unbewachter Strand r.m.

dzika plaża (nad jeziorem)

wilde Badestelle r.ż.

II . dziki <D. ‑ego, l.mn. dzicy> [dʑiki] RZ. r.m. (dzikus)

dziki

Wilde(r) r.m.

dzicy napadli na wioskę

Wilde haben das Dorf angegriffen

I . nim [ɲim] ZAIM. os.

1. nim loc od on, ono

o nim

über ihn

2. nim instr od on, ono

z nim

mit ihm

II . nim [ɲim] SPÓJ.

uciekajmy, nim będzie za późno

fliehen wir, ehe es zu spät ist

nim się spostrzegł,...

bevor er es merkte, ...

Zobacz też ono , on

ono [ono] ZAIM. os.

ono

es

on [on] ZAIM. os.

on

er

zwroty:

patrzcie go!

sieh mal einer an!

on sam

er selbst

to był on!

das war er!

to [wcale] nie był on!

das war er [gar] nicht!

nikiel <D. ‑klu, l.mn. ‑kle> [ɲikjel] RZ. r.m. CHEM.

nikiel

Nickel r.n.