Tłumaczenia dla hasła „zepak“ w polsko » niemiecki słowniku

rzepak <D. ‑u, l.mn. ‑i> [ʒepak] RZ. r.m. BOT.

rzepak

Raps r.m.

uprawa rzepaku

Rapsanbau r.m.

zupak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [zupak] RZ. r.m. pej. WOJSK.

zupak

Berufsunteroffizier r.m.

trzepak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [tʃepak] RZ. r.m.

trzepak

Teppichstange r.ż.

czerpak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [tʃerpak] RZ. r.m.

czerpak

Schöpfkelle r.ż.

trepak <D. ‑a, bez l.mn. > [trepak] RZ. r.m. MUZ.

trepak (taniec)

Trepak r.m.

klepak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [klepak] RZ. r.m.

1. klepak TECHNOL. (młot do klepania blachy):

klepak

Treibhammer r.m.

klepak

Dengelhammer r.m.

2. klepak pot. (człowiek gadatliwy):

klepak

Plappermaul r.n. pej. lub żart. pot.

klepak

Plaudertasche r.ż. pej. lub żart.

klepak

Labersack r.m. pej. pot.

tępak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [tempak] RZ. r.m. pej. pot.

tępak

Trottel r.m. pej. pot.

tępak

Schwachkopf r.m. pej. pot.

szpak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [ʃpak] RZ. r.m. ZOOL.

szpak

Star r.m.

wspak [fspak] PRZYSŁ. podn.

1. wspak (wstecz):

czytać [na] wspak

rückwärts lesen

2. wspak (na opak):

wspak

umgekehrt

wspak

verkehrt [herum]

rozumieć [na] wspak

falsch verstehen

rozumieć [na] wspak

missverstehen

rzepa <D. ‑py, l.mn. ‑py> [ʒepa] RZ. r.ż. BOT.

rzepa

Speiserübe r.ż.

rzepa

Wasserrübe r.ż.

ktoś zdrowy jak rzepa pot.

kerngesund

szłapak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [ʃwapak] RZ. r.m. (koń chodzący nieprawidłowym kłusem)

szłapak

Pass r.m.

I . trzepać <‑pie; cz. prz. trzep; f. dk. trzepnąć> [tʃepatɕ] CZ. cz. przech.

1. trzepać tylko ndk. (usuwać kurz):

trzepać chodnik, dywan

klopfen

2. trzepać pot. (uderzyć):

trzepnąć kogoś czymś

jdn mit etw hauen [o. klopfen] pot.

3. trzepać żart. (sprawdzać):

trzepać

abklopfen pot.

na granicy zawsze trzepią

an der Grenze klopfen sie einen immer ab pot.

II . trzepać <‑pie; cz. prz. trzep; f. dk. trzepnąć> [tʃepatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. trzepać (wykonywać zamaszyste ruchy):

trzepać skrzydłami

mit den Flügeln schlagen

trzepać [lub walić] kapucyna [lub konia] wulg.

sich C. einen abwichsen [o. runterholen] wulg.

2. trzepać pot. (mówić szybko):

trzepać

[he]runterleiern pot.

trzepać językiem

plappern pot.

trzepać byle co [lub o byle czym]

irgendwas plappern pot.

trzepać byle co [lub o byle czym]

plappern, egal worüber pot.

III . trzepać <‑pie; cz. prz. trzep; f. dk. trzepnąć> [tʃepatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

1. trzepać (uderzać się):

trzepnąć się ręką w czoło

sich B. mit der Hand an die Stirn schlagen

2. trzepać tylko ndk.:

trzepać (szamotać się) (ryba, ptak)

zappeln

okoń trzepie się w sieci

der Barsch r.m. zappelt im Netz

przepał <D. ‑u, l.mn. ‑y> [pʃepaw] RZ. r.m. TECHNOL.

przepał

Mehrverbrauch r.m.

I . zepsuć <‑uje; cz. prz. ‑uj> [zepsutɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. zepsuć (uszkodzić):

zepsuć

kaputtmachen

zepsuć żelazko

das Bügeleisen kaputtmachen

zepsute zęby

schlechte Zähne r.m. l.mn.

zepsute powietrze pot.

dicke Luft r.ż.

2. zepsuć przen. (uczynić coś gorszym):

zepsuć

verderben

zepsuć komuś humor

jdm die Stimmung [o. Laune] verderben

3. zepsuć przen. (wypaczyć czyjś charakter):

zepsuć

verderben

zepsuła go sława

der Ruhm r.m. hat ihn verdorben

dobrego i karczma nie zepsuje, złego i kościół nie naprawi przysł.

wie den Guten die Kneipe r.ż. nicht verdirbt, wird den Schlechten die Kirche r.ż. nicht besser machen

II . zepsuć <‑uje; cz. prz. ‑uj> [zepsutɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

1. zepsuć (popsuć się):

zepsuć

kaputtgehen

zepsuć

entzweigehen

komputer się zepsuł

der Computer r.m. ist kaputt gegangen

2. zepsuć (jedzenie):

zepsuć

verderben

zepsuć

schlecht werden

ryba się zepsuła

der Fisch r.m. ist verdorben

3. zepsuć przen. (stać się gorszym):

zepsuć

sich B. verschlechtern

wieczorem pogoda się zepsuła

am Abend verschlechterte sich das Wetter r.n.

4. zepsuć przen. (ulec zepsuciu):

zepsuć

dem Verderben unterliegen [o. ausgesetzt sein]

zepsuł się pod wpływem kolegów

er ist in der Gesellschaft seiner Kollegen verdorben worden

stępak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [stempak] RZ. r.m.

stępak ZOOL., TECHNOL.

Arbeitspferd r.n.

stępak ZOOL., TECHNOL.

Zugpferd r.n.

stępak ZOOL., TECHNOL.

Rückepferd r.n.

kołpak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [kowpak] RZ. r.m.

1. kołpak (nakrycie głowy):

kołpak

Kalpak r.m.

kołpak

Kolpak r.m.

2. kołpak MOT.:

kołpak

Radkappe r.ż.

3. kołpak TECHNOL.:

kołpak

Haube r.ż.

kołpak

Kappe r.ż.

drapak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [drapak] RZ. r.m.

1. drapak pot. (stara, zdarta miotła):

drapak

alter Besen r.m.

drapak

alte Scheuerbürste r.ż.

2. drapak pot. (brzydkie drzewo iglaste):

drapak

hässlicher Nadelbaum r.m.

3. drapak TECHNOL. (strug):

drapak

Zahnhobel r.m.

zwroty:

dać drapaka pot.

die Kurve kratzen pot.

dać drapaka pot.

sich B. aus dem Staub machen przen. pot.

dwupak <D. ‑u, l.mn. ‑i> [dvupak] RZ. r.m.

dwupak

Doppelpack r.m.

żebrak (-aczka) <D. ‑a, l.mn. ‑acy> [ʒebrak] RZ. r.m. (r.ż.)

żebrak (-aczka)

Bettler(in) r.m. (r.ż.)

na dworcach jest dużo żebraków

auf den Bahnhöfen gibt es viele Bettler

szczepak RZ.

Hasło od użytkownika

szczepak r.m. HORT

Veredelungsmesser r.n.

szczepak r.m. HORT

Pfropfmesser r.n.