Tłumaczenia dla hasła „dachlos“ w niemiecko » polski słowniku

ru̱chlos [ˈruːxloːs] PRZYM. podn.

ruchlos

niecny podn.

ruchlos

niegodziwy podn.

I . ạchtlos PRZYM.

1. achtlos (unachtsam):

achtlos Verhalten

nieuważny

2. achtlos (gleichgültig):

achtlos

obojętny

[jdm/etw C. gegenüber] achtlos sein

być obojętnym [w stosunku do kogoś/czegoś]

3. achtlos (nachlässig):

achtlos

niestaranny

II . ạchtlos PRZYSŁ.

achtlos

nie zwracając uwagi

achtlos

obojętnie

achtlos mit etw umgehen

nie dbać o coś

Dạchlast <‑, ‑en> RZ. r.ż.

1. Dachlast MOT.:

Dachlast

bagażnik r.m. na dachu

2. Dachlast (Dachbelastung):

Dachlast TECHNOL., a. MOT.

obciążenie r.n. dachu

Dạchs <‑es, ‑e> [daks] RZ. r.m.

Dachs

borsuk r.m.

zwroty:

so ein frecher Dachs! pot.

co za bezczelny smarkacz r.m. [lub gnojek r.m. ] ! pot.

dạchte [ˈdaxtə] CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

dachte cz. prz. von denken

Zobacz też denken

I . dẹnken <denkt, dachte, gedacht> [ˈdɛŋkən] CZ. cz. nieprzech.

1. denken (mit dem Verstand arbeiten):

denken

myśleć

schnell/logisch denken

myśleć szybko/logicznie

laut denken pot.

głośno myśleć

ich denke, also bin ich

myślę, więc jestem

2. denken (überlegen):

denken

namyślać [f. dk. namyślić] się

ich denke daran, mir ein neues Fahrrad zu kaufen

zastanawiam się, czy nie kupić sobie nowego roweru

jdm zu denken geben

dawać [f. dk. dać] komuś do myślenia

das gibt mir zu denken

to mi daje do myślenia

ich darf gar nicht daran denken

aż się boję o tym pomyśleć

3. denken (meinen, annehmen):

denken

myśleć

denken

sądzić

denken

uważać

ich denke ja

sądzę, że tak

ich denke schon

sądzę, że tak

wer hätte das gedacht

kto by pomyślał

man sollte denken, dass ...

trzeba pomyśleć, że...

wo denkst du hin!

ależ skąd!

4. denken (urteilen):

gut von jdm denken

myśleć o kimś dobrze

das hätte ich nicht von ihm gedacht!

nigdy bym się tego po nim nie spodziewał!

inzwischen denke ich anders

w międzyczasie zmieniłem zdanie

wie denken Sie darüber?

co pan/pani o tym sądzi?

5. denken (sich vorstellen):

denk nur, Eva heiratet!

wyobraź sobie, Ewa wychodzi za mąż!

6. denken (sich erinnern):

denk daran!

pamiętaj o tym!

wenn ich so an früher denke

kiedy myślę o przeszłości

solange ich denken kann

jak daleko sięga moja pamięć r.ż.

7. denken (wollen, beabsichtigen):

ganz wie Sie denken

jak sobie pan/pani życzy

mach, wie du denkst!

rób, jak uważasz!

ich denke nicht daran!

nie ma mowy!

ich denke nicht daran, das zu tun!

nie mam zamiaru tego zrobić!

8. denken (planen):

wie ist das gedacht?

jak to ma być [lub jest [za]planowane] ?

für jdn/etw gedacht sein

być przeznaczonym dla kogoś/czegoś

II . dẹnken <denkt, dachte, gedacht> [ˈdɛŋkən] CZ. cz. przech.

1. denken (eine Meinung haben):

nur das Schlechteste von jdm denken

myśleć o kimś jak najgorzej

ich denke mir meinen Teil

i tak wiem swoje

2. denken (nachdenken):

was denkst du gerade?

o czym teraz myślisz?

3. denken (ahnen):

das habe ich mir fast gedacht

tak przypuszczałem

4. denken (sich vorstellen):

sich C. etw denken

wyobrażać [f. dk. wyobrazić] sobie coś

ich habe mir das so gedacht: ...

tak to sobie umyśliłem:...

wie hast du dir das gedacht?

jak [ty] sobie to wyobrażałeś?

das hast du dir wohl so gedacht!

tak to sobie pewnie wyobrażałeś!

ich habe mir das anders gedacht

inaczej to sobie wyobrażałem

das kann ich mir denken

mogę to sobie wyobrazić

5. denken (beabsichtigen):

sich C. nichts Böses denken

nie zamierzać nic złego

ich habe mir nichts Böses dabei gedacht

nie miałem przy tym nic złego na myśli

wa̱hllos PRZYSŁ.

wahllos herausgreifen

na chybił trafił pot.

wahllos ansehen

jak podleci pot.

sie aß alles wahllos durcheinander

wcinała wszystko co popadło pot.

za̱hllos PRZYM.

zahllos Beispiele

niezliczony

zahllos Besucher

liczny

dolos PRZYM. PR.

dolos

podstępny

doloses Werkzeug

osoba r.ż. świadomie użyta do popełnienia przestępstwa

I . ạrglos PRZYM.

1. arglos (vertrauensselig):

arglos Person

prostoduszny

arglos Person

ufny

2. arglos (harmlos, unschuldig):

arglos Bemerkung

niewinny

eine arglose Frage

pytanie r.ż. zadane w dobrej wierze

II . ạrglos PRZYSŁ. (gutgläubig)

arglos vertrauen

ślepo ufać [f. dk. za‑]

I . ma̱ßlos PRZYM.

maßlos Essen, Trinken

nieumiarkowany

maßlos Übertreibung

gruby pot.

maßlos Leiden

bezmierny

maßlos Freude

bezgraniczny

maßlos Hass

śmiertelny

eine maßlose Verzweiflung

czarna rozpacz r.ż. fig

sie ist maßlos in ihrer Gier

jej żądza nie zna miary

II . ma̱ßlos PRZYSŁ.

maßlos essen, trinken

bez umiaru

maßlos übertreiben

grubo pot.

maßlos lieben

niezmiernie

maßlos sich ärgern

bardzo

maßlos eifersüchtig sein

być bardzo zazdrosnym

das ist doch maßlos übertrieben!

to [jest] mocno przesadzone!

I . ra̱tlos PRZYM.

ratlos Blick, Person:

ratlos

bezradny

ein ratloses Gesicht machen

robić [f. dk. z‑] bezradną minę

völlig ratlos sein

być zupełnie bezradnym

II . ra̱tlos PRZYSŁ.

ratlos anschauen, dastehen:

ratlos

bezradnie

einer Sache C. ratlos gegenüberstehen

być wobec czegoś bezradnym

schlọssNP [ʃlɔs] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr., schlọßst. pis. CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

schloss cz. prz. von → schließen

Zobacz też schließen

I . schli̱e̱ßen <schließt, schloss, geschlossen> [ˈʃliːsən] CZ. cz. przech.

1. schließen (zumachen):

schließen Tür, Flasche

zamykać [f. dk. zamknąć]

sie hat ihre Augen geschlossen

[ona] zamknęła oczy

das Geschäft ist schon geschlossen

sklep r.m. jest już zamknięty

2. schließen (beenden):

einen Kongress/eine Konferenz schließen

kończyć [f. dk. za‑] kongres/konferencję

eine Sitzung schließen

zakończyć posiedzenie

sie schloss den Vortrag mit den Worten ...

[ona] zakończyła wykład słowami...

eine Anwendung/eine Datei schließen INF.

zamykać [f. dk. zamknąć] program [lub aplikację] /plik

3. schließen (eingehen):

schließen Pakt, Vertrag, Ehe

zawierać [f. dk. zawrzeć]

Frieden schließen (nach Krieg)

zawrzeć pokój

Frieden schließen (nach Streit)

godzić się [f. dk. po‑]

Freundschaft schließen

zawierać przyjaźń

4. schließen (ausfüllen):

schließen Lücke

wypełniać [f. dk. wypełnić]

ein Loch schließen

wypełnić dziurę

5. schließen (schlussfolgern):

etw aus seinen Beobachtungen schließen

wnioskować [f. dk. wy‑] coś ze swych spostrzeżeń

6. schließen ELEKT. (anschließen):

schließen

podłączać [f. dk. podłączyć]

schließen

przyłączać [f. dk. przyłączyć]

7. schließen (anschließen):

das Fahrrad mit einer Kette an einen Pfahl schließen

przyczepiać [f. dk. przyczepić] rower łańcuchem do kołka [lub słupka]

8. schließen (einschließen):

schließen Schmuck, Gefangene

zamykać [f. dk. zamknąć]

sie hat ihre Mutter in die Arme geschlossen fig

[ona] wzięła swoją matkę w ramiona [lub objęcia]

jdn ins [o. in sein] Herz schließen

serdecznie [lub bardzo] polubić kogoś

etw in sich schließen

zawierać [f. dk. zawrzeć] coś w sobie

II . schli̱e̱ßen <schließt, schloss, geschlossen> [ˈʃliːsən] CZ. cz. nieprzech.

1. schließen (das Schloss betätigen):

schließen

zamykać [f. dk. zamknąć]

der Schlüssel schließt gut

klucz r.m. zamyka dobrze

schlecht schließen (Tür, Fenster)

nie domykać się

2. schließen:

schließen (enden) (Unterricht)

kończyć [f. dk. za‑] się

3. schließen:

schließen (zugehen) (Geschäft)

zamykać [f. dk. zamknąć]

die Läden schließen um 20 Uhr

sklepy r.m. l.mn. zamykają o godzinie 20

4. schließen FIN.:

fest schließen FIN.

zamykać [f. dk. zamknąć]

die Börse schloss freundlich (die Schlusskurse waren hoch)

zamknięcie r.n. giełdy było optymistyczne

5. schließen (schlussfolgern):

aus einer Beobachtung auf etw B. schließen

wnioskować [f. dk. wy‑] coś z jakiejś obserwacji

aus dieser Beobachtung schloss er auf die Tatsache, dass ...

z tej obserwacji wywnioskował fakt, że...

du darfst nicht von dir auf andere schließen

nie możesz sądzić innych według siebie

III . schli̱e̱ßen <schließt, schloss, geschlossen> [ˈʃliːsən] CZ. cz. zwr.

1. schließen (geschlossen werden):

schließen

zamykać [f. dk. zamknąć] się

da schließt sich der Kreis

i koło r.n. się zamyka

2. schließen (sich anschließen):

an den Film schließt sich die Werbung

po filmie jest emitowana reklama r.ż.

SchlọssNP <‑es, Schlösser> [ʃlɔs, pl: ˈʃlœsɐ] RZ. r.n., Schlọßst. pis. RZ. r.n. <‑sses, Schlösser>

1. Schloss (Türschloss):

Schloss

zamek r.m.

eine Tür fällt ins Schloss

drzwi l.mn. zatrzasnęły się

hinter Schloss und Riegel pot.

za kratkami pot.

2. Schloss (Vorhängeschloss):

Schloss

kłódka r.ż.

3. Schloss (Verschluss: eines Koffers):

Schloss

zamknięcie r.n.

4. Schloss (Burg, Palast):

Schloss

zamek r.m.

in diesem alten Schloss spuckt es

w tym starym zamku straszy