W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „Rüben“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

rui·en: czasownik
rug·by·en: czasownik
rub·ber: rzeczownik
rui·ken: czasownik
rui·len: czasownik
rui·men: czasownik
rui·sen: czasownik
rui·ten: przymiotnik i przysłówek
ruk·ken: czasownik
run·nen: czasownik
rus·ten: czasownik
rub·be·ren: przymiotnik i przysłówek
eb·ben: czasownik
ru·briek: rzeczownik
krab·ben: czasownik

Widzisz podobne wyniki: ruien , rugbyen , rusten , runnen , rukken , ruiten , ruisen , ruimen , ruilen , ruiken , rubber , rubberen , ebben , krabben i rubriek

rui·en <ruide, i. geruid> [rœyə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ruien (van veren wisselen)

ruien (van veren wisselen)

mausern spec.

ruien (verharen)

rug·by·en <rugbyde, h. gerugbyd> [rʏɣbijə(n)] CZ. cz. nieprzech.

rub·ber¹ [rʏbər] RZ. r.n. of r.m. geen l.mn.

1. rubber (sap van de rubberboom):

Kautschuk r.m.

2. rubber (gewas):

Kautschukbaum r.m.

Gummibaum r.m.

3. rubber (rubbersoort):

Kautschuk r.m.

Gummi r.m. r.n. r.n.

rui·ken¹ <rook, h. geroken> [rœykə(n)] CZ. cz. przech.

1. ruiken:

ruiken (met de reukzin gewaarworden)

ruiken (dieren)

2. ruiken przen. (lucht krijgen van):

geld ruiken

ein gutes Geschäft wittern

hoe kon ik dat nu ruiken!

das konnte ich doch nicht riechen! pot.

rui·len <ruilde, h. geruild> [rœylə(n)] CZ. cz. przech.

ruilen (inruilen)

ruilen (omruilen)

ruilen SZACH.

met iem van plaats ruilen

mit jdm die Plätze tauschen

postzegels ruilen

Briefmarken tauschen

de woning tegen een grotere ruilen

die Wohnung gegen eine größere (ein)tauschen

ruilen toegestaan

Umtausch gestattet

zullen we ruilen?

wollen wir tauschen?

waar (er) twee ruilen moet er één huilen

beim Tauschen kommt immer einer zu kurz

rui·men <ruimde, h. geruimd> [rœymə(n)] CZ. cz. przech.

1. ruimen:

ruimen (plaatsmaken in)

ruimen (woning)

een kamer ruimen

ein Zimmer ausräumen

2. ruimen:

ruimen (schoonmaken: beerput)

ruimen (schoonmaken: riool)

3. ruimen:

ruimen (wegruimen)

ruimen (wegruimen)

ruimen (sneeuw)

geschillen uit de weg ruimen przen.

Zwistigkeiten beilegen

moeilijkheden uit de weg ruimen

Schwierigkeiten aus dem Weg räumen

wantoestanden uit de weg ruimen

Missstände beseitigen

iets/iem uit de weg ruimen przen.

etw/jdn aus dem Weg räumen

4. ruimen (een plaats verlaten):

een woning ruimen

eine Wohnung räumen

5. ruimen (snoeien):

rui·sen <ruiste, h. geruist> [rœysə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. ruisen:

ruisen (een stroom lucht, vloeistof; de bladeren)

ruisen (wind)

ruisen (zacht)

ruisen (sterk)

ruisen (van water ook)

mijn oren ruisen

ich habe Ohrensausen

het ruisen van de zee

das Rauschen des Meeres

2. ruisen (zachte muziek):

3. ruisen (stoffen):

rui·ten [rœytə(n)] PRZYM.

een ruiten jasje

eine karierte Jacke

ruk·ken¹ <rukte, h. gerukt> [rʏkə(n)] CZ. cz. przech. (hard trekken)

hij rukte een tak van de boom

er riss einen Zweig vom Baum ab

zich uit iems armen rukken

sich aus jds Armen losreißen

iem iets uit de hand rukken

jdm etw aus der Hand reißen

de woorden uit hun verband rukken przen.

die Worte aus dem Zusammenhang reißen

zij werden woest uit hun slaap gerukt

sie wurden jäh aus dem Schlaf gerissen

run·nen <runde, h. gerund> [rʏnə(n)] CZ. cz. przech.

runnen (boerderij)

rus·ten¹ <rustte, h. gerust> [rʏstə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. rusten:

rusten (uitrusten)

ruhen

rusten (uitrusten)

(sich) ausruhen

rusten (pauzeren)

van de arbeid rusten

sich von der Arbeit ausruhen

2. rusten (slapen):

na het eten wat gaan rusten

sich nach dem Essen ein wenig ausruhen

(ik wens je) welterusten

(ich wünsche dir) angenehme Ruhe

3. rusten (begraven liggen):

ruhen

rusten zacht

4. rusten (vrij zijn van werkzaamheden):

in den Ruhestand versetzt sein

een rustend ambtenaar

ein Beamter a. D. (außer Dienst)

een rustend predikant

ein emeritierter Pfarrer

5. rusten (innerlijke rust hebben):

ruhen

niet kunnen rusten voor …

weder ruhen noch rasten, bis …

6. rusten (niet gebruikt worden; stil liggen):

ruhen

het penseel laten rusten

den Pinsel ruhen lassen

ik zal de zaak nu laten rusten

ich werde diese Sache jetzt auf sich beruhen lassen

haar hand rustte op zijn schouder

ihre Hand ruhte auf seiner Schulter

7. rusten (als iets bezwarends drukken):

ruhen

op hem rust een zware verdenking

auf ihm lastet ein schwerer Verdacht

op die onderneming rust geen zegen

dieses Unternehmen steht unter keinem guten Stern

8. rusten (steunen op):

ruhen

de balken rusten op de muur

die Balken ruhen auf der Mauer

9. rusten (gebaseerd zijn op):

ruhen

op hechte grondslagen rusten przen.

auf festem Fundament stehen

10. rusten (m.b.t. de blik):

ruhen

rub·be·ren [rʏbərə(n)] PRZYM.

Gummi-

rubberen (m.b.t. de onverwerkte grondstof)

Kautschuk-

eb·ben <ebde, h. geëbd> [ɛbə(n)] CZ. cz. bezosob. ww

ebben

het ebt morgen om half zeven

morgen um halb sieben ist Ebbe

ru·briek <rubriek|en> [rybrik] RZ. r.ż.

1. rubriek (afdeling in een dagblad):

Sparte r.ż.

Teil r.m.

de culturele rubriek van een krant

de financiële rubriek

der Wirtschaftsteil

2. rubriek form. (categorie):

Rubrik r.ż.

3. rubriek:

rubriek RADIO, TV

Magazin r.n.

krab·ben² <krabde, h. gekrabd> [krɑbə(n)] CZ. cz. nieprzech.

krabben (door dieren ook)

de hond krabt aan de deur

der Hund kratzt [o. scharrt] an der Tür

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski