W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „sprühendes“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

spruit·jes: rzeczownik
schen·den: czasownik
spre·kend: przymiotnik i przysłówek
sprui·ten: czasownik
spra·ken: czasownik
spray·en: czasownik
spre·ken: czasownik
spre·ker: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: sprekend , schenden , spruitjes , spreker , spreken , sprayen , spraken i spruiten

spruit·jes [sprœycəs] RZ. l.mn.

spruitjes

Rosenkohl r.m.

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] CZ. cz. przech.

1. schenden (schade berokkenen):

schenden

verletzen

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schenden

schänden form.

schenden

entehren form.

spre·kend¹ <sprekende, sprekender, sprekendst> [sprekənt] PRZYM.

1. sprekend (geluid gevend):

sprekend

sprechend

de sprekende film

der Tonfilm

2. sprekend (sterk uitkomend):

sprekend

treffend

sprekend

deutlich ausgeprägt

een sprekende gelijkenis

eine täuschende Ähnlichkeit

sprekende kleuren

lebhafte Farben l.mn.

een sprekend portret

ein ausdrucksvolles Porträt

3. sprekend (duidelijk):

sprekend

sprechend

sprekend

schlagend

4. sprekend (met veel uitdrukking):

sprekend

sprechend

sprekend

ausdrucksvoll

sprui·ten <sproot, i. gesproten> [sprœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. spruiten (voortkomen):

spruiten

sich ergeben

spruiten

entstehen

hieruit spruiten allerlei moeilijkheden

hieraus entstehen allerlei Schwierigkeiten

2. spruiten (afstammen):

spruiten

stammen

hij is gesproten uit een aanzienlijk geslacht

er stammt aus einem angesehenen Geschlecht

3. spruiten:

spruiten (uitlopers krijgen)

Sprosse(n) treiben

spruiten (uitlopers krijgen)

ausschlagen

spruiten (uitlopers krijgen)

sprießen

spruiten (aardappels, bonen)

keimen

de planten beginnen te spruiten

die Pflanzen fangen an, Sprosse(n) zu treiben

spra·ken CZ.

spraken 3. os. l.mn. cz. prz. van spreken¹, spreken²

Zobacz też spreken , spreken

spre·ken² <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] CZ. cz. przech.

1. spreken (uitspreken):

spreken

sprechen

kwaad van iem spreken

schlecht über jdn reden

2. spreken (praten met):

spreken

sprechen

ik ben voor niemand te spreken

ich bin für niemanden zu sprechen

iem spreken

jdn sprechen

ik spreek je nader

wir sprechen uns noch

iem te spreken vragen

jdn zu sprechen verlangen

3. spreken (zich (kunnen) uiten in):

spreken

sprechen

Duits spreken

Deutsch sprechen

vloeiend zijn talen spreken

Fremdsprachen fließend sprechen

iem heilig spreken

jdn heiligsprechen

slecht te spreken zijn

schlecht gelaunt [o. aufgelegt] sein

niet te spreken zijn over iem/iets

auf jdn/etw nicht gut zu sprechen sein

spre·ken¹ <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. spreken (klanken voortbrengen):

spreken

sprechen

de manier van spreken

der Redestil

de manier van spreken

die Redeweise

2. spreken:

spreken (gedachten uiten)

sprechen

spreken (praten)

reden

je spreekt nu heel anders

jetzt redest du ganz anders

spreken door gebarentaal przen.

sich durch Zeichensprache verständigen

Duits sprekend

deutschsprachig

spreek mij er niet van

erinnere mich bloß nicht daran

in zichzelf spreken

mit sich selbst sprechen

daar spreekt u mee (telefoon)

am Apparat

u spreekt met … (telefoon)

… am Apparat

met iem spreken

sich mit jdm unterhalten

iem naar de mond spreken

jdm nach dem Mund(e) reden

namens iem spreken

in jds Namen [o. Auftrag] C. sprechen

over iem/iets spreken

über jdn/etw sprechen

recht van spreken hebben

mitreden können

niet tegen elkaar spreken

nicht miteinander sprechen

iem tot spreken brengen

jdn zum Reden bringen

van boeken gesproken

apropos Bücher

van boeken gesproken

weil wir gerade von Büchern sprechen

bij wijze van spreken

sozusagen

van zichzelf doen spreken

von sich C. reden machen

om niet te spreken van …

geschweige denn …

spreken voor iem/iets

sprechen für jdn/etw

3. spreken (zich doen gelden):

spreken

sprechen

spreken

sich regen

4. spreken (getuigen) + van:

spreken

zeugen von

de natuur spreekt van Gods almacht

die Natur zeugt von der Allmacht Gottes

5. spreken (blijken) + uit:

spreken

sprechen

6. spreken (overtuigend zijn):

spreken

für sich (selbst) sprechen

dat spreekt

das versteht sich

de feiten spreken

die Tatsachen sprechen für sich

dit voorbeeld spreekt voor zich(zelf)

dieses Beispiel spricht für sich

tot het hart/de verbeelding spreken

ans Herz rühren/die Fantasie beflügeln

spray·en <sprayde, h. gesprayd> [sprejə(n)] CZ. cz. przech.

sprayen

sprayen

spre·ken¹ <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. spreken (klanken voortbrengen):

spreken

sprechen

de manier van spreken

der Redestil

de manier van spreken

die Redeweise

2. spreken:

spreken (gedachten uiten)

sprechen

spreken (praten)

reden

je spreekt nu heel anders

jetzt redest du ganz anders

spreken door gebarentaal przen.

sich durch Zeichensprache verständigen

Duits sprekend

deutschsprachig

spreek mij er niet van

erinnere mich bloß nicht daran

in zichzelf spreken

mit sich selbst sprechen

daar spreekt u mee (telefoon)

am Apparat

u spreekt met … (telefoon)

… am Apparat

met iem spreken

sich mit jdm unterhalten

iem naar de mond spreken

jdm nach dem Mund(e) reden

namens iem spreken

in jds Namen [o. Auftrag] C. sprechen

over iem/iets spreken

über jdn/etw sprechen

recht van spreken hebben

mitreden können

niet tegen elkaar spreken

nicht miteinander sprechen

iem tot spreken brengen

jdn zum Reden bringen

van boeken gesproken

apropos Bücher

van boeken gesproken

weil wir gerade von Büchern sprechen

bij wijze van spreken

sozusagen

van zichzelf doen spreken

von sich C. reden machen

om niet te spreken van …

geschweige denn …

spreken voor iem/iets

sprechen für jdn/etw

3. spreken (zich doen gelden):

spreken

sprechen

spreken

sich regen

4. spreken (getuigen) + van:

spreken

zeugen von

de natuur spreekt van Gods almacht

die Natur zeugt von der Allmacht Gottes

5. spreken (blijken) + uit:

spreken

sprechen

6. spreken (overtuigend zijn):

spreken

für sich (selbst) sprechen

dat spreekt

das versteht sich

de feiten spreken

die Tatsachen sprechen für sich

dit voorbeeld spreekt voor zich(zelf)

dieses Beispiel spricht für sich

tot het hart/de verbeelding spreken

ans Herz rühren/die Fantasie beflügeln

spre·ker <spreker|s> [sprekər] RZ. r.m.

1. spreker:

spreker (redenaar)

Redner r.m.

spreker (woordvoerder)

Sprecher r.m.

één van de voorgaande sprekers

einer der Vorredner

2. spreker (taal, dialect):

spreker

Sprecher r.m.

de sprekers van dit dialect

die Sprecher dieses Dialekts

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Tłumaczenia dla hasła „sprühendes“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

spruit·jes [sprœycəs] RZ. l.mn.

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] CZ. cz. przech.

1. schenden (schade berokkenen):

2. schenden (onteren):

3. schenden (beschadigen):

4. schenden (ontwijden):

5. schenden:

spre·kend1 <sprekende, sprekender, sprekendst> [sprekənt] PRZYM.

1. sprekend (geluid gevend):

2. sprekend (sterk uitkomend):

3. sprekend (duidelijk):

4. sprekend (met veel uitdrukking):

sprui·ten <sproot, i. gesproten> [sprœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. spruiten (voortkomen):

2. spruiten (afstammen):

3. spruiten:

spra·ken CZ.

spraken 3. os. l.mn. cz. prz. van spreken¹, spreken²

Zobacz też spreken , spreken

spre·ken2 <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] CZ. cz. przech.

1. spreken (uitspreken):

2. spreken (praten met):

3. spreken (zich (kunnen) uiten in):

spre·ken1 <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. spreken (klanken voortbrengen):

2. spreken:

3. spreken (zich doen gelden):

4. spreken (getuigen) + van:

5. spreken (blijken) + uit:

6. spreken (overtuigend zijn):

spray·en <sprayde, h. gesprayd> [sprejə(n)] CZ. cz. przech.

spre·ken1 <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. spreken (klanken voortbrengen):

2. spreken:

3. spreken (zich doen gelden):

4. spreken (getuigen) + van:

5. spreken (blijken) + uit:

6. spreken (overtuigend zijn):

spre·ker <spreker|s> [sprekər] RZ. r.m.

1. spreker:

2. spreker (taal, dialect):

Przeszukaj słownik

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania

spre·kend¹ <sprekende, sprekender, sprekendst> [sprekənt] PRZYM.

spre·ken² <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] CZ. cz. przech.

spre·ken¹ <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] CZ. cz. nieprzech.

spre·ken¹ <sprak, h. gesproken> [sprekə(n)] CZ. cz. nieprzech.