Tłumaczenia dla hasła „meegevallen“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

(Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

ge·ˈfal·len¹ [gəˈfalən] CZ. cz. nieprzech.

1. gefallen (zufriedenstellen, angenehm sein):

gefallen

bevallen

gefallen

aanstaan

gefallen

behagen

gefallen

in de smaak vallen

wie es Gott gefällt

zoals het God behaagt

das lasse ich mir gefallen! pot.

dat mag ik wel!

das lasse ich mir nicht gefallen!

dat laat ik mij niet welgevallen!

wie gefalle ich dir?

hoe vind je me?

2. gefallen (Freude haben an etw):

gefallen

plezier hebben (in)

gefallen

genoegen scheppen (in)

be·ˈfal·len CZ. cz. przech. niereg.

befallen

aantasten

befallen

bevangen

befallen

treffen

hohes Fieber befiel mich

ik kreeg (plotseling) hoge koorts

eine Ohnmacht hat ihn befallen

hij is flauwgevallen

von einer Krankheit befallen werden

een ziekte krijgen

Ge·ˈfal·len¹ <Gefallens, Gefallen> [gəˈfalən] RZ. r.m. meist l.poj.

Gefallen

genoegen r.n.

Gefallen

plezier r.n.

jdm einen Gefallen erweisen podn.

iem een plezier doen

jdm einen Gefallen erweisen podn.

iem plezieren

jdm einen Gefallen tun

iem een plezier doen

jdm einen Gefallen tun

iem plezieren

ˈein·fal·len CZ. cz. nieprzech.

1. einfallen (in den Sinn kommen):

einfallen

invallen

einfallen

te binnen schieten

was fällt dir denn ein!

hoe kom je erbij!

lass dir das ja nicht einfallen!

dat zou ik maar niet doen!

du musst dir etw einfallen lassen

je moet een uitweg [o. oplossing] zien te vinden

2. einfallen (einstürzen):

einfallen

invallen

einfallen

in(een)storten

3. einfallen (dazwischenreden):

einfallen

invallen

in das Gelächter einfallen

mee gaan lachen

ent·ˈfal·len [-ˈfalən] CZ. cz. nieprzech.

1. entfallen podn. (dem Gedächtnis entschwinden):

entfallen

ontschieten

sein Name ist mir entfallen

zijn naam is mij ontschoten

2. entfallen (als Anteil zustehen):

entfallen

toevallen

entfallen

ten deel vallen

der Gewinn entfällt auf die Losnummer 1094

de prijs valt op lotnummer 1094

3. entfallen ADM. (wegfallen):

entfallen

wegvallen

entfallen

vervallen

die Diskussion muss leider entfallen

de discussie moet helaas komen te vervallen

ˈher·fal·len CZ. cz. nieprzech. niereg.

1. herfallen:

herfallen (sich stürzen)

aanvallen

herfallen (sich stürzen)

zich storten op

herfallen (überfallen)

overvallen

über jdn mit Fragen herfallen

iem met vragen overstelpen

2. herfallen (bestürmen):

herfallen

beginnen te schrokken

herfallen

aanvallen op

ver·ˈfal·len [fɛɐ̯ˈfalən] CZ. cz. nieprzech. niereg.

1. verfallen (zerfallen):

verfallen

vervallen

verfallen

bouwvallig worden

2. verfallen (immer schwächer werden):

verfallen

vervallen

verfallen

afnemen

verfallen

aftakelen

das Reich verfällt

het rijk raakt in verval

3. verfallen (übergehen in):

verfallen

vervallen

verfallen

overgaan [o. raken] in

das Pferd verfiel in Trab

het paard begon te draven

4. verfallen (erliegen):

verfallen

een prooi worden van

verfallen

verslaafd raken aan

5. verfallen (übergehen an):

verfallen

vervallen

verfallen

eigendom worden van

6. verfallen (denken an):

verfallen

komen op

verfallen

uitdenken

auf einen sonderbaren Gedanken verfallen

op een merkwaardige gedachte komen

7. verfallen FIN. (ungültig werden):

verfallen

vervallen