Tłumaczenia dla hasła „aasfressend“ w niemiecko » polski słowniku

a̱u̱s|fressen CZ. cz. przech. irr

1. ausfressen (leer fressen):

etw ausfressen Futter

wyżerać [f. dk. wyżreć] coś

2. ausfressen pot. (eine Dummheit machen):

ausfressen

przeskrobać pot.

hast du wieder was ausgefressen?

znowu coś przeskrobałeś?

A̱a̱sfresser <‑s, ‑> RZ. r.m.

Aasfresser

padlinożerca r.m.

Aasfresser

nekrofag r.m.

ạb|fressen CZ. cz. przech. irr

abfressen Blätter, Knospen:

abfressen

objadać [f. dk. objeść]

der Hund hat die Knochen abgefressen

pies r.m. obgryzł kości

a̱u̱f|fressen CZ. cz. przech. irr

auffressen Futter:

auffressen

zżerać [f. dk. zeżreć ]pot.

er wird dich deswegen nicht gleich auffressen fig pot.

on cię przecież nie zje z tego powodu fig pot.

gefrẹssen [gə​ˈfrɛsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

gefressen pp von fressen

Zobacz też fressen

I . frẹssen <frisst, fraß, gefressen> [ˈfrɛsən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

1. fressen (Nahrung zu sich nehmen):

[aus/von etw] fressen (Tier)

żreć [z czegoś]

sie gab dem Hund etw zu fressen

nakarmiła psa

die Kuh hat sich mit Gras voll gefressen

krowa r.ż. najadła się trawy

2. fressen pot. (essen):

fressen

żreć pej. pot.

auf der Party habe ich mich voll gefressen

nażarłem się na przyjęciu pej. pot.

er frisst ihr quasi aus der Hand pej.

on je jej niejako z ręki fig

ich fresse einen Besen, wenn ...

niech mnie kule biją, jeśli... pot.

er wird dich schon nicht fressen

przecież on cię nie zje pot.

er frisst mir die Haare vom Kopf

[on] żeruje na mnie [lub żyje na mój koszt] [lub wpędzi mnie w biedę]

die hat wohl die Weisheit mit Löffeln gefressen iron.

[ona] chyba pozjadała wszystkie rozumy iron.

einen Narren an jdm gefressen haben

zwariować na czyimś punkcie

jdn zum Fressen gern haben żart.

strasznie kogoś lubić pot.

jdn gefressen haben

nie trawić kogoś pot.

den habe ich gefressen

nie cierpię go

3. fressen:

fressen (verbrauchen) (Benzin, Zeit, Geld)

pochłaniać [f. dk. pochłonąć]

II . frẹssen <frisst, fraß, gefressen> [ˈfrɛsən] CZ. cz. zwr. (eindringen)

sich in etw B. fressen (Bohrer)

wnikać [f. dk. wniknąć] w coś

sich in etw B. fressen (Rost, Säure)

nadgryzać [f. dk. nadgryźć] coś

sich in etw B. fressen (Kälte) fig

przenikać [f. dk. przeniknąć] coś

verfrẹssen¹ PRZYM. pej. pot.

verfressen

nienażarty pej. pot.

verfressen

żarłoczny pej. pot.

zerfrẹssen* CZ. cz. przech. irr

1. zerfressen:

zerfressen (zersetzen, zerstören) (Rost, Säure)

przeżerać [f. dk. przeżreć]

2. zerfressen:

zerfressen (fressen) (Motten, Würmer)

przegryzać [f. dk. przegryźć]

zerfressen (Krebs, Lepra)

toczyć fig

zerfressen (Krebs, Lepra)

wyniszczać [f. dk. wyniszczyć]

ka̱hl|fressenst. pis. CZ. cz. przech. irr

kahlfressen → kahl

Zobacz też kahl

I . ka̱hl [kaːl] PRZYM.

1. kahl (ohne Haare):

kahl Kopf

łysy

2. kahl (ohne Blätter):

kahl Baum

goły

kahl Baum

bez liści

3. kahl (ohne Ausstattung):

kahl Wand

goły

II . ka̱hl [kaːl] PRZYSŁ.

1. kahl (ohne Haare):

kahl scheren

ściąć na łyso

er ist völlig kahl geschoren

on jest ścięty na zero pot.

2. kahl (ohne Blätter):

die Schädlinge haben den Baum kahl gefressen

szkodniki r.m. l.mn. objadły drzewo z liści

fle̱i̱schfressendst. pis. PRZYM.

fleischfressend → Fleisch

Zobacz też Fleisch

Fle̱i̱sch <‑[e]s, bez l.mn. > [flaɪʃ] RZ. r.n.

1. Fleisch (Nahrungsmittel):

Fleisch

mięso r.n.

Fleisch fressend

mięsożerny

vom Fleisch fallen pot.

chudnąć [f. dk. s‑]

vom Fleisch fallen pot.

opadać [f. dk. opaść] z ciała alt

sich B. o C. ins eigene Fleisch schneiden

działać na własną szkodę

ihr eigen[es] Fleisch und Blut podn.

jej własne dziecko r.n. [lub dzieci]

jdm in Fleisch und Blut übergehen

wchodzić [f. dk. wejść] komuś w krew

ihm ist das Gesetz schon in Fleisch und Blut übergegangen

prawo r.n. weszło mu już w krew

2. Fleisch REL.:

Fleisch

ciało r.n.

3. Fleisch (Fruchtfleisch):

Fleisch

miąższ r.m.

4. Fleisch DRUK.:

diese Schrift hat viel Fleisch

to pismo r.n. ma dużo białych miejsc

pflạnzenfressendst. pis. PRZYM.

pflanzenfressend → Pflanze

Zobacz też Pflanze

Pflạnze <‑, ‑n> [ˈpflantsə] RZ. r.ż.

Pflanze

roślina r.ż.

einjährige/ertragreiche Pflanze

roślina jednoroczna/plenna

Pflanzen fressend

roślinożerny

plạnktonfressendst. pis. PRZYM.

planktonfressend → Plankton

Zobacz też Plankton

Plạnkton <‑s, bez l.mn. > [ˈplaŋktɔn] RZ. r.n. BOT.

Plankton

plankton r.m.

Plankton fressend

planktonożerny