Tłumaczenia dla hasła „omverlopen“ w niemiecko » polski słowniku

verlo̱gen [fɛɐ̯​ˈloːgən] PRZYM. pej.

verlogen Person, Gesellschaft

zakłamany

verlogen Person, Gesellschaft

obłudny

verlogen Versprechung, Kompliment

fałszywy

[o. eine verlogene Aussage]

fałszywa [lub zakłamana] wypowiedź r.ż.

verlo̱ben* CZ. cz. zwr.

sich [mit jdm] verloben

zaręczać [f. dk. zaręczyć] się [z kimś]

I . verlo̱ren [fɛɐ̯​ˈloːrən] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

verloren pp von verlieren

II . verlo̱ren [fɛɐ̯​ˈloːrən] PRZYM.

1. verloren (rettungslos, hoffnungslos):

verloren Menschen

stracony

verloren Menschen

zgubiony r.m.

auf verlorenem Posten stehen

stać [lub być] na przegranej pozycji

der verlorene Sohn a. podn.

syn r.m. marnotrawny

2. verloren fig (hilflos, verlassen):

verloren Person

bezradny

verloren Person

zagubiony

3. verloren (vergeblich):

verloren Mühe

daremny

verloren Mühe

próżny

III . verlo̱ren [fɛɐ̯​ˈloːrən] PRZYSŁ.

1. verloren (verlassen):

verloren aussehen, sich fühlen

bezradnie

2. verloren (nicht mehr zu finden):

verloren gehen (Brief)

ginąć [f. dk. za‑]

Zobacz też verlieren

I . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] CZ. cz. przech.

1. verlieren (nicht mehr finden):

verlieren Schlüssel, Handschuhe

gubić [f. dk. z‑]

du hast hier nichts verloren! pot.

nie masz tu nic do szukania! pot.

das [o. so etwas] hat hier nichts verloren! pot.

to nie jest tutaj mile widziane!

was hast du hier verloren? pot.

czego tutaj szukasz? pot.

an ihr ist eine Journalistin/Schauspielerin verloren gegangen pot.

mogła z niej być dobra dziennikarka/aktorka

2. verlieren a. fig (nicht mehr haben):

verlieren Freunde, Vertrauen, Arbeitsplatz

tracić [f. dk. s‑]

wir dürfen keine Zeit mehr verlieren

nie możemy tracić ani chwili

seine Stelle verlieren

utracić posadę

Luft verlieren

brakować powietrza

die Beherrschung verlieren

tracić [f. dk. s‑] panowanie

3. verlieren (entweichen lassen):

das Auto verliert Öl

z samochodu wycieka olej r.m.

der Reifen verliert Luft

z opony uchodzi powietrze r.n.

er verlor kein Wort darüber

nie powiedział ani słowa na ten temat

4. verlieren (nicht gewinnen):

verlieren Krieg, Spiel, Prozess

przegrywać [f. dk. przegrać]

jd hat nichts [mehr] zu verlieren

ktoś nie ma już nic [więcej] do stracenia

jdn verloren geben

uważać kogoś za beznadziejny przypadek

etw verloren geben

uważać coś za stracone

II . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] CZ. cz. nieprzech.

an Bedeutung C. verlieren

tracić [f. dk. s‑] na znaczeniu

das Flugzeug verliert an Höhe

samolot r.m. obniżył swój lot

die Währung verliert an Wert

kurs r.m. spada

III . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] CZ. cz. zwr.

1. verlieren:

verlieren (schwächer werden) (Spontanität)

ginąć [f. dk. z‑]

verlieren (Nervosität, Angst)

znikać [f. dk. zniknąć]

der Lärm verlor sich in der Ferne

hałas r.m. nikł w oddali

2. verlieren:

verlieren (sich nicht mehr finden) (Menschen)

gubić [f. dk. z‑] się

sich in Details verlieren

gubić się w szczegółach

(sich einer Sache hingeben) er hat sich in seinen Gedanken ganz verloren

całkiem pogrążył się w swoich myślach

verlo̱sen* [fɛɐ̯​ˈloːzən] CZ. cz. przech.

verlosen

rozlosowywać [f. dk. rozlosować]

tra̱u̱mverloren PRZYM.

traumverloren

pogrążony w marzeniach

traumverloren

rozmarzony

ein traumverlorener Blick

rozmarzone spojrzenie r.n.

verlö̱ten* CZ. cz. przech.

verlöten TECHNOL.:

verlöten

lutować [f. dk. z‑]

zwroty:

einen [o. ein paar] verlöten żart. pot.

golnąć sobie jednego żart. pot.

verlọcken* CZ. cz. nieprzech. podn.

verlocken

wabić

verlocken

kusić

zum Wandern verlocken

zachęcać [f. dk. zachęcić] do wędrówki

etw verlockt dazu, etw zu tun

coś zachęca do tego, aby coś zrobić

verklọppen* [fɛɐ̯​ˈklɔpən] CZ. cz. przech. pot.

1. verkloppen (verhauen):

jdn verkloppen

pobić [lub zlać pot. ] kogoś

2. verkloppen (verkaufen):

verkloppen

opchnąć pot.

verkloppen

opylić pot.

Sụbtropen [ˈzʊptroːpən] RZ. l.mn. GEO

Subtropen

strefa r.ż. subtropikalna [lub podzwrotnikowa]

verlọsch CZ. cz. nieprzech.

verlosch cz. prz. von verlöschen

Zobacz też verlöschen

verlọ̈schen* <verlischt, verlosch [o. verlöschte], verloschen [o. verlöscht]> CZ. cz. nieprzech. +sein a. fig (Licht, Feuer, Kerze, Ruhm)

verlöschen

gasnąć [f. dk. z‑ ]a. fig

I . verlọckend PRZYM.

verlockend Angebot

kuszący

verlockend Angebot

nęcący

verlockend Idee

pociągający

II . verlọckend PRZYSŁ.

verlockend klingen

kusząco

verlockend aussehen

pociągająco

verlọschen CZ. cz. nieprzech.

verloschen pp von verlöschen

Zobacz też verlöschen

verlọ̈schen* <verlischt, verlosch [o. verlöschte], verloschen [o. verlöscht]> CZ. cz. nieprzech. +sein a. fig (Licht, Feuer, Kerze, Ruhm)

verlöschen

gasnąć [f. dk. z‑ ]a. fig

I . verlọttern* [fɛɐ̯​ˈlɔtɐn] CZ. cz. nieprzech. +sein pej.

1. verlottern:

verlottern (verkommen) (Person)

schodzić [f. dk. zejść] na psy pot.

verlottern (im Aussehen)

zaniedbywać [f. dk. zaniedbać] się

2. verlottern (Firma, Lokal):

verlottern

popadać [f. dk. popaść] w ruinę

II . verlọttern* [fɛɐ̯​ˈlɔtɐn] CZ. cz. przech. pej.

etw verlottern lassen

zaniedbać [lub zrujnować] coś